Een handtekening zetten kost maar een paar seconden, maar kan voor iemand aan de andere kant van de wereld een groot verschil maken. Dat merkt derdejaars scholier Liana tijdens haar stage bij Amnesty International, waar ze meewerkt aan een schrijfactie voor mensen van wie de mensenrechten zijn geschonden. Met brieven en handtekeningen laat ze samen met anderen zien dat kleine acties kunnen bijdragen aan grote veranderingen wereldwijd.

Kan je uitleggen wat je dan doet voor je stage?

“De schrijfactie van Amnesty International is een actie waarbij we mensen vragen om een brief te schrijven of te ondertekenen voor mensen over de hele wereld van wie de mensenrechten zijn geschonden. Die brieven sturen we naar het kantoor van Amnesty in Amsterdam. Vanuit daar worden ze doorgestuurd naar de juiste personen of regeringen.

Hier liggen verschillende brieven klaar voor mensen die nu in een moeilijke situatie zitten. We spreken mensen aan die langslopen en vragen of ze een brief willen schrijven of ondertekenen. Zo laten we zien dat deze mensen niet alleen zijn. Ik vind het mooi om te zien dat een simpele brief toch kan helpen. Met deze actie hopen we de mensen in nood te steunen en aandacht te vragen voor hun situatie.”

 Wat heb je buiten de schrijfactie van vandaag nog gedaan voor deze stage?

“We begonnen elke dinsdag met het voorbereiden van een presentatie die we later aan de brugklassers gaan geven. We laten hen kennismaken met Amnesty en vertellen wat het inhoudt. Daarna helpen we de brugklassers met het maken van hun eigen brieven. Dat vonden ze allemaal heel leuk! Naast de presentatie en de schrijfactie van vandaag moet ik nog een verslag schrijven. Daarin schrijf ik over mijn ervaring, hoe ik de stage vond, of het goed ging en of er dingen beter konden.”

Hoe ben je zelf bij deze stage gekomen?

“Onze school biedt allemaal verschillende stageplekken aan en ik had voor deze gekozen omdat ik er nog nooit van had gehoord. Toen heb ik op Google opgezocht wat Amnesty International precies is en kwam ik erachter dat zij opkomen voor mensen die het moeilijk hebben en voor mensenrechten. Dat vond ik heel goed en daarom wilde ik hen graag helpen.”

Hoe vind je het om hier te staan?

“Ik vind het leuk, maar ook wel spannend om mensen aan te spreken. Normaal praat ik niet zo veel, maar als je hier staat moet je wel iets vertellen. Dat maakt me soms nog wel nerveus.”

Merk je dat veel mensen geïnteresseerd zijn in het ondertekenen?

“Ja, veel mensen blijven wel staan als je ze aanspreekt. Ze luisteren dan naar wat we vertellen en ondertekenen vaak ook meteen. Maar sommige mensen hebben geen tijd, zeggen nee en lopen door zonder te kijken waarvoor we hier staan.”

Hoe gaat dat ondertekenen dan?

“Je kunt kiezen tussen het ondertekenen van een brief die al door Amnesty is geschreven of het schrijven van een eigen brief. Dat laatste duurt wel iets langer. Bij de kant-en-klare brief hoef je alleen je naam en woonplaats in te vullen. Ik zie dat de meeste mensen voor de makkelijke en snelle optie kiezen.”

Kan je iets vertellen over de poster waar je voor staat?

“Dit zijn allemaal mensen die zijn vrijgelaten door onze schrijfacties. Zij werden gevangengenomen terwijl dat eigenlijk niet mocht, en Amnesty heeft ervoor gezorgd dat ze weer vrij zijn gekomen.”

Hieronder staan de reportages van Josefien Gaemers en Jade Kemerink: