HOUTEN- Twee keer per jaar verandert de Johannes Bogermanschool in Houten in een kleurrijke markt vol kinderkleding, netjes gesorteerd en klaar voor een tweede kans. Achter dit initiatief staan Marieke Nayebi Hasselman (36) en haar man Sina Nayebi, die ooit klein begonnen om fondsen te werven voor vluchtelingenprojecten. Inmiddels is het een geliefde traditie in Houten.
Marieke groeide op in Houten, studeerde Midden-Oosten studies in Leiden en werkte jarenlang in Griekenland met Perzisch sprekende vluchtelingen. Daar ontmoette ze haar man en samen zetten ze zich nu ook in voor Afghaanse vluchtelingen in Nederland.
De beurs is meer dan shoppen alleen: bezoekers kunnen genieten van koffie, thee en gebak, terwijl ze tweedehands kleding vinden in alle maten. Niet verkochte kleding gaat naar goede doelen, zowel lokaal als internationaal. “Het is een win-winsituatie,” zegt Nayebi-Hasselman. “Mensen krijgen mooie kleding, wij kunnen projecten steunen én het brengt de buurt samen.”
Dankzij vrijwilligers en een vast ritme van twee edities per jaar, hoopt Marieke dat de beurs nog jarenlang kan doorgaan en zo een duurzame traditie in Houten blijft.
Hoe is het idee voor de kinderkledingbeurs ontstaan?
“Het begon toen ik in Griekenland vluchtelingenwerk deed. Ik vroeg familie, vrienden en kennissen om steun – niet alleen financieel, maar ook praktisch. Zo ontstond het idee om kinderkleding te verzamelen en te verkopen tijdens een beurs. Mensen hebben vaak veel kleding die ze niet meer gebruiken, en zo konden we een manier creëren om deze spullen nuttig in te zetten én tegelijkertijd fondsen te werven.”
Sinds wanneer bestaat de beurs?
“Ik denk sinds 2019 of 2020. Twee keer per jaar organiseren we een editie: in het voorjaar voor zomerkleding en in het najaar voor winterkleding. Het is bedoeld voor alle kindermaten en veel mensen kijken er echt naar uit.”
Wat zijn de grootste uitdagingen bij het organiseren?
“Het blijft altijd een logistieke klus. We werken met vrijwilligers en moeten ervoor zorgen dat er genoeg handen zijn om de kleding te sorteren en de locatie in te richten. Daarnaast vragen we bezoekers om netjes kleding in te leveren, zodat het aanbod aantrekkelijk blijft. Dat is altijd even puzzelen, maar het lukt gelukkig steeds weer.”
Zijn er tijdens de beurs nog speciale activiteiten of extraatjes?
“Ja, we zorgen altijd voor koffie, thee en gebak. Sommige mensen komen eigenlijk vooral voor het gebak! Verder draait het vooral om het shoppen, maar wel in een gezellige sfeer. Mensen kunnen hier even bijkletsen terwijl ze rondkijken.”
Wat gebeurt er met de kleding die niet verkocht wordt? “Wat overblijft, gaat naar goede doelen. Soms proberen vrijwilligers nog wat lokaal te verkopen, maar de rest gaat naar projecten in bijvoorbeeld Griekenland of Ethiopië. Zo blijft alles nuttig en helpt het mensen verder.”
Er was een artikel in het Groentje op 21 februari dat de editie van 22 maart mogelijk de laatste keer zou zijn in de Bogermanschool. Wat gebeurde er toen?
“De school coördinatoren wilden stoppen, en we hadden nog niemand gevonden om het over te nemen. Gelukkig is er op het laatste moment iemand gevonden die het nu voortzet, dus de beurs blijft bestaan.”
Hoeveel tijd gaat er in een editie van de beurs zitten?
“Het is moeilijk om precies te zeggen, maar de voorbereiding begint zo’n zes weken van tevoren. Flyers maken, kleding verzamelen, sorteren… het kost een flink aantal uren van alle vrijwilligers, maar het resultaat maakt het de moeite waard.”
Wat hopen jullie voor de toekomst van de beurs?
“Dat het er blijft zijn voor de mensen die het nodig hebben. Het is een win-winsituatie: mensen krijgen mooie tweedehands kleding, wij kunnen lokale en internationale doelen steunen, en het brengt de buurt op een leuke manier samen.”
