Stephan Rouleaux verkoopt jaarlijks oliebollen in het centrum van Leidsche Rijn. Dit jaar staat de kraam voor de eerste keer van 1 oktober tot 31 maart, ruim zes maanden lang. Rouleaux kijkt uit naar een nieuwe periode vol nieuwe kansen.
De olie van de versgebakken oliebollen is nog warm, de poedersuiker dwarrelt over de toonbank en de warme geur is al van tientallen meters te ruiken. Een groep enthousiaste jongeren bestelt ieder een oliebol. Stephan Rouleaux kijkt met trots naar zijn personeel dat hard staat te werken. Zijn oliebollenkraam is al tien jaar lang de nummer één van Utrecht. We doen het met elkaar,’ zegt hij glimlachend.
Dit jaar is de kraam voor het eerst te bezoeken van 1 oktober tot 31 maart, in plaats van de gebruikelijke drie maanden. Rouleaux vertelt dat het assortiment na de nieuwjaarsperiode wordt uitgebreid met onder andere corndogs, donuts en stroopwafels. Voor de echte oliebollenfanaten blijft de oliebol gelukkig de ster van de show, zelfs na Nieuwjaar. De oliebollenkraam heeft tot 2040 een vergunning gekregen van de Gemeente Utrecht. ‘We willen echt iets nieuws aanbrengen in het centrum,’ legt hij uit.
Met de paplepel ingegoten
De oliebollenwereld is er bij Rouleaux al van jongs af aan met de paplepel ingegoten. “Vanaf mijn vijftiende stond ik al op de kermis met mijn ouders, ook oliebollen te verkopen.’ Toch lag zijn echte drift bij een kraam besturen op een vaste plek. ‘Dat inpakken elke keer om op een nieuwe plek op te starten is niks voor mij.’ Naar zijn mening is het beter om op een vaste plek te staan. En dat blijkt met succes te zijn. Zes maanden lang staat Stephan elke dag weer paraat met een lach op zijn gezicht. ‘Voor Nederlanders is het een traditie,’ vertelt Rouleaux ‘voor mij is het passie én werk.’ Een moment van stoppen is voor Rouleaux nooit aanwezig geweest. ‘Ik ga er altijd met plezier naartoe.’ Er komen volgens hem alleen gezellige klanten naar de kraam. ‘Chagrijnige mensen eten geen oliebollen’ grapt hij.
Doorgaan
Ook tijdens zware periodes staat Rouleaux er weer. ‘Het leven gaat immers gewoon door,’ zegt hij overtuigend. Zo gaat dat ook in de kermiswereld: de ene dag wordt iemand begraven, morgen wordt er weer van je verwacht dat de attractie draait. ‘Je moet verder.’
Zijn harde werk wordt door veel bezoekers enorm gewaardeerd. Niet alleen in de vorm van consumptie, maar ook het praatje dat iedereen kan aangaan. Vooral eenzame ouderen verlangen soms naar een klein gesprekje bij de kraam. ‘Wij zijn van alle markten thuis,’ klinkt het door de kraam.
De lichtjes van de kraam blijven schijnen en trekken van alle kanten bekijks. De oliebollenkraam vult met zijn assortiment een leegte die alleen in de wintermaanden aanwezig is. Rouleaux kijkt uit naar de komende periode: ‘Mijn dochter gaat er ook gauw staan, zij wordt in januari achttien.’ “Het familiebedrijf mag niet snel verdwijnen uit het straatbeeld,” vertelt een bezoeker. “En dat zal ook niet snel gebeuren, als we Rouleaux mogen geloven.”
