Leidsche Rijn

Selecteer Pagina

‘Het is goed om vaker uit je eigen bubbel te komen’

‘Het is goed om vaker uit je eigen bubbel te komen’

Bella van der Linden, vrijwilliger bij een taalcafé in Leidsche Rijn Centrum is positief over de culturele avond, georganiseerd in samenwerking met de buurtwerkkamer.
Het taalcafé in buurthuis Indekerngezond en buurtwerkkamer Hart voor Leidsche Rijn, beide in Leidsche Rijn Centrum, organiseerden woensdag 1 oktober de culturele avond. Vrijwilliger Bella van der Linden (81) is al zes jaar vrijwillig actief voor verschillende taalcafés in Leidsche Rijn. Nu één jaar bij het taalcafé van Indekerngezond, daar doet ze de coördinatie. Ook is ze medeorganisator van de culturele avond, ze blikt terug op een succesvol evenement.

Wat is het taalcafé?
‘Het taalcafé is een plaats voor mensen die Nederlands niet als eerste taal hebben, in een taalcafé kunnen ze Nederlandse mensen ontmoeten zodat ze kunnen integreren en de taal kunnen leren. Zo bouwen ze een sociaal netwerk in Nederland op. Het is ook een plek om te verbinden dwars door alle culturen heen.’

Waarom is het taalcafé opgericht?
‘Na het behalen van het inburgeringsdiploma hebben migranten vaak weinig gelegenheid om het spreken in het Nederlands te verbeteren. Daarom zijn er taalcafés opgericht. Taal doet meer, is een grote organisatie, die een stuk of tien taalcafés heeft opgericht in Utrecht, maar daar hoort het taalcafé van Indekerngezond niet bij. Het verschil tussen Taal doet meer en het taalcafé bij Indekerngezond is dat ons café voor mensen is die zich niet zo snel bij een regulier taalcafé zouden aanmelden. Expats bijvoorbeeld, die hebben het moeilijker om in Nederland een sociaal netwerk op te bouwen omdat ze hier tijdelijk zijn.’

Wat voor activiteiten zijn er?
‘In het taalcafé kan je vooral mensen ontmoeten en in gesprek raken. We beginnen altijd met een gezamenlijk moment om elkaar te leren kennen, er zijn koffie en koekjes en het is altijd heel gezellig. Dan splitsen we op in kleine groepjes.
Elke week behandelen we een ander thema dat belangrijk is voor expats, zoals voorzieningen, bijvoorbeeld: de gemeente, het openbaar vervoer en verzekeringen. Die thema’s bedenken we zelf of op aanvraag van mensen, maar dat is lastig, want niet iedereen komt elke week.
Soms spelen we spelletjes, zoals Wie ben ik? We proberen elke week een hoeveelheid nieuwe woorden te leren, maar er zijn grote niveauverschillen, dus het is lastig om één lijn te trekken. Gelukkig helpen de mensen die de taal beter beheersen de mensen die dat wat minder doen.’

Woensdagavond tien oktober werd de culturele avond georganiseerd, waarom?
‘Het was een hele spontane actie, bij de buurtwerkkamer werken alleen maar vrijwilligers, dus het is lastig om iets te organiseren. Ik kende de buurtwerkkamer al en het idee van een culturele avond ging al een tijdje rond. Ik heb toen de verantwoordelijkheid op me genomen om spelletjes en activiteiten te organiseren.
De avond was er vooral om meer verbinding tussen verschillende groepen te ceëren. Expats zijn mensen die sociaal en maatschappelijk steviger in hun schoenen staan. Het zijn mensen met een hoge opleiding en een goed huis. Het is belangrijk dat zij in contact komen met mensen die dat niet hebben.’

Waarom hebben jullie de avond samen met buurtwerkkamer Hart voor Leidsche Rijn georganiseerd?
‘Ik ken de buurtkamer redelijk goed, ik woon er namelijk tegenover. Ik was nieuwsgierig wat ze deden, want ik zag er altijd mensen in en uit lopen, dus ik ging een keer langs. Daarna hebben we samen wat leuke evenementen gedaan, voor ouderen en Marokkaanse mensen. Het is een prettige plek om samen te werken, als mensen met een idee komen kijken ze gewoon of het kan.’

Hoe vaak vindt de culturele avond plaats?
‘Het idee is dat het twee keer per jaar plaatsvindt. Eén keer in de zomer of lente en één keer in oktober. Het moet nog geëvalueerd worden, maar wat mij betreft gaan we het vaker doen. Het is goed om vaker uit je eigen bubbel te komen.’

Wat kon je er allemaal doen?
‘Er lag van alles. Je kon sjoelen, gezellig met elkaar praten, samen eten en er was een verhalenbingo.’

Waarom was er een verhalenbingo?
‘Verhalenbingo gaat om taal. De mensen wennen aan de klanken en uitspraken in het Nederlands. Het is een oefening in luisteren, je moet heel goed opletten om de getallen te horen, daardoor krijg je altijd dingen van het verhaal mee.’

Waarom konden mensen samen eten?
‘Het idee was dat iedereen wat mee zou brengen uit zijn eigen land, zodat mensen via eten verschillende culturen meekrijgen. Maar er was niet goed gecommuniceerd, want het evenement had eigenlijk tussen 17:00 uur en 19:00 uur plaats moeten vinden, niet tussen 19:00 uur en 21:00 uur. De meeste mensen en vooral Nederlanders hebben dan al gegeten.’

Hoe gingen de voorbereidingen?
‘De voorbereidingen waren rommelig en lastig. Het plan voor het eten ging dus niet goed. Ook was het de bedoeling dat mensen zelf muziek gingen maken, maar dat was ook niet gelukt.
Er waren wel genoeg mensen.
Misschien moeten we het volgende keer begin september organiseren, dan kunnen we ook naar buiten en dingen doen zoals koekhappen en zaklopen. Het streven voor de buurtwerkkamer is dat er geen budget of subsidies vanuit de overheid nodig zijn. Er is al zo veel te doen op het Raumplein en mensen hebben zelf ook spullen.’

Was de culturele avond een succes?
‘Ja het was luchtig en klein opgezet. Er kwamen ook veel mensen. Je kent elkaar niet, maar toch heb je een gezellige avond, dat vind ik leuk.’

Over de auteur

Lila Dieleman

Hallo! Ik ben Lila en ik studeer journalistiek aan de Hogeschool Utrecht. Al van kinds af aan ben ik super nieuwsgierig en wil ik alles over van alles weten. De politiek, kunst en cultuur zijn mijn grootste interesses. Als ik niet met mijn neus in de boeken zit kan je me vinden in het theater of op toneelles.