Rijden ‘onafhankelijke’ kandidaten het karretje van Kamala Harris of Donald Trump in de soep?

Rijden ‘onafhankelijke’ kandidaten het karretje van Kamala Harris of Donald Trump in de soep?

Bron: The New York Times

De race naar het Witte Huis nadert over drie weken zijn ontknoping, wanneer in de nacht van 5 op 6 november Nederlandse tijd de stembureaus opengaan. De strijd om het presidentschap is een ‘two-man race’ tussen de Democratische Kamala Harris en Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump. Voor beide partijen kan er weleens een addertje onder het gras liggen waarover men lelijk kan struikelen. Er doen ook ‘onafhankelijke’ kandidaten mee waar op gestemd kan worden. Maar wie zijn die personen en waar kan je bijvoorbeeld op hen stemmen? Redacteur Yorick van Teeseling, van No Sleep Till Brooklyn, zoekt dit uit.

De zogenaamde ‘onafhankelijke’ presidentskandidaten hebben in het verleden een belangrijke impact gehad op de uitslag van presidentsverkiezingen. Eerst is het belangrijk om op het stembiljet te komen, zodat men op jou kan stemmen. Elke staat mag namelijk zelf bepalen hoeveel kandidaten op het stembiljet komen te staan. Er is een aantal eisen waar een onafhankelijke kandidaat aan moet voldoen, zo valt te lezen op de website van State Court Report.
Om het heel simpel uit te leggen: als onafhankelijke kandidaat moet je een minimum aan handtekeningen hebben verzameld om op het stembiljet te komen. Dit is per staat verschillend en afhankelijk van de grootte van de staat. Zo heb je in Florida meer handtekeningen nodig dan bijvoorbeeld in New York.

Echter, als je je aansluit bij een bestaande politieke partij, of je richt deze zelf op, dan ligt het aantal handtekeningen lager. En wordt het dus makkelijker om mee te doen om je naam op het stembiljet te krijgen. Uiteindelijk ‘schreven zich’ vier onafhankelijke kandidaten in voor de verkiezingen van 2024.

Het trucje om een eigen partij op te richten paste Robert F. Kennedy toe. Op 16 januari van dit jaar richtte hij zijn eigen partij op: We The People,  valt te lezen op de website van Forbes. Kennedy is de zoon van de in 1968 vermoorde presidentskandidaat Robert Kennedy, en een neef van de in 1963 eveneens vermoorde president John F. Kennedy. Hij gaf op 9 oktober 2023 een persconferentie in Philadelphia waarin hij zij dat hij als onafhankelijke kandidaat wilde meedoen.

Daarvoor was hij nog lid van de Democratische partij, waar hij weg moest vanwege controversiële uitspraken. Maar hij wilde dit jaar per se als kandidaat deelnemen aan de verkiezingen. In North Carolina en Michigan bijvoorbeeld oordeelde de plaatselijke rechter verschillend over Robert F. Kennedy. In de eerstgenoemde staat moest hij zich terugtrekken, maar in de tweede mocht hij toch op het stembiljet blijven staan. Volgens NBC News reageerde Kennedy blij, want hij wilde zijn naam op zoveel mogelijk stembiljetten hebben.

Het lukte hem uiteindelijk om in ongeveer vijfentwintig staten op het stembiljet te komen. Maar wie denkt dat hij daarmee een stap kan zetten richting het Witte Huis heeft het mis. Een derde wiel aan iemands wagen zijn gaat hier ook op. Op vrijdag 23 augustus van dit jaar, Amerikaanse tijd, maakte hij bekend dat hij zich terugtrekt uit de Amerikaanse verkiezingen. Uit een peiling blijkt namelijk dat hij in tien cruciale staten stemmen kan wegsnoepen van Donald Trump, en om dat te voorkomen heeft hij zich officieel teruggetrokken. Hij blijft echter wel in andere staten op het stembiljet staan. Hij voert ook nog een rechtszaak in de staat Wisconsin in de hoop om zijn naam op het stembiljet te krijgen.

The New York Times heeft een heel mooi overzicht gemaakt van wie waar op het stembiljet staat. En dan zijn er nog maar drie ‘onafhankelijke’ kandidaten over. Een naam die eruit springt is toch die van de 74-jarige Jill Stein, een arts en psychologe die meedeed aan de verkiezingen van 2012 en 2016. De reden dat zij opvalt is dat zij ervaren en gelouterd is in de Amerikaanse politiek. In 2016 haalde zij 1,4 miljoen stemmen binnen namens de Green Party en daarmee zou ze volgens de Democraten medeverantwoordelijk zijn voor het verlies van Hillary Clinton. De overige twee kandidaten zijn de geslepen Cornel West uit Oklahoma en de jonge, onervaren Chase Oliver uit Tennessee.

Bron: The New York Times

 

 

De 72-jarige Cornel West werkt als professor filosofie aan het Union Theological Seminary. Ook is hij hoogleraar Afro-Amerikaanse studies aan diezelfde Universiteit. Eerst zou hij kandidaat zijn voor de People’s Party van oud-senator Bernie Sanders. Maar hij wilde kandidaat worden voor de Green Party. Dat lukte niet, waarna hij besloot om als onafhankelijke kandidaat verder te gaan. De jonge telg binnen dit gezelschap is de 39-jarige Chase Oliver. Als voormalig lid van de Democratische partij ziet zichzelf als een Libertarian en hij won nipt de verkiezing in mei om als ‘lijsttrekker’ aan de slag te gaan.

Hij wilde eerst senator worden in de staat Georgia, maar dat lukte hem niet. Volgens betrouwbare bronnen in zijn nabijheid ziet hij zichzelf als een politieke activist die een voorstander is van wapenbezit en de politie ondersteunt. Volgens NBC News kunnen deze drie heren een belangrijke rol innemen tijdens de aankomende verkiezingen. De nieuwszender schrijft namelijk dat de Democratische Partij nog steeds wakker ligt van de verkiezingen van 2016. Toen pakten twee ‘onafhankelijke kandidaten’ totaal zes procent van de stemmen af, van Trump en Clinton. Dit maakte een behoorlijk verschil in de verkiezingsuitslag van dat jaar en zorgde ervoor dat Trump in een aantal belangrijke staten een grote slag sloeg ten opzichte van Democratische presidentskandidate Hillary Clinton.

Het is onduidelijk hoe dit zich dit jaar zal ontvouwen. De auteur van het artikel op NBC News schrijft dat het afhangt van wie er komen opdagen om te gaan stemmen op deze ‘onafhankelijke’ kandidaten en dat de zogeheten Libertarian and conservatieve onafhankelijke kandidaten meer neigen naar de Democraten. Terwijl de meer progressieve onafhankelijke kandidaten de voorkeur geven aan de Republikeinen. Daarnaast is het belangrijk welke kandidaat van welke partij dan ook op het stembiljet komt te staan. De marges zullen tijdens de aankomende verkiezingen net zo dun zijn als de jaren daarvoor. Ook heeft het met andere factoren te maken. De mensen die eerst niet wilden stemmen toen het nog Biden vs. Trump was, komen die alsnog opdagen, nu Kamala Harris het heeft overgenomen?

Bovendien is het onzeker of bijvoorbeeld de mensen die eerst op Robert F. Kennedy zouden stemmen alsnog op hem gaan stemmen, ook al is zijn naam in een aantal staten van het stembiljet gehaald. Zo is er nog veel onzeker richting de verkiezingsdatum van 5 november, maar staat wel één ding vast: de ‘onafhankelijke’ kandidaten kunnen de spreekwoordelijke bananenschil zijn waar óf Trump óf Harris uiteindelijk over kan uitglijden in de race naar het Witte Huis.

Over de auteur