Respect is een van de kernwaarden van de sport rugby. Door rugbytrainingen leren kinderen luisteren, samenwerken en elkaar accepteren. Dinsdag 9 december is er bij Rugby Club Nieuwegein een gratis proeftraining voor kinderen tussen de zes en achttien jaar om kennis te maken met de sport, de club en de cultuur. Jeugdcoördinator Joanna Dalhuisen vertelt hoe respect centraal staat bij Rugby Club Nieuwegein en hoe het er in de praktijk aan toe gaat.
Welke strategieën gebruiken jullie om het belang van respect bij rugby over te brengen naar kinderen?
‘Sowieso dat de kinderen luisteren als de trainer praat. Dat het dan niet lawaaierig wordt, want de trainer is op dat moment de belangrijkste persoon die aan het woord is. De scheidsrechter heeft het beslissende woord. Er wordt altijd uitgelegd waarom een beslissing gemaakt wordt, dus het is niet van “omdat ik het zeg”, of “een penalty en nu klaar.”’
Hoe wordt er om gegaan met conflicten of meningsverschillen tussen kinderen tijdens trainingen?
‘We zetten ze dan sowieso niet bij elkaar, totdat het wat rustiger wordt. Daarna zetten we de kracht van iemand tegenover de kracht van een ander. Je bent niet altijd gelijk en hebt een ander beeld, maar iedereen heeft zijn eigen kracht. Dit proberen we duidelijk te maken en we praten meningsverschillen rustig uit.’
Hoe wordt er mee omgegaan als kinderen juist geen respect tonen en komt het vaak voor dat ze dit niet doen?
‘Daar wordt een gesprek mee aangegaan over wat de reden daarvan is. Dan wordt de kracht van personen weer belicht. Kinderen moeten leren dat iedereen anders is en dat iedereen andere kwaliteiten heeft. Het zijn pubers, dus ze zijn allemaal matties als ze het veld opkomen en vijanden als ze de deur uitgaan. Maar dat hoort er ook bij.’
Hoe wordt er met ouders gecommuniceerd over het belang van respect in rugby?
‘Alle ouders staan samen langs de lijn, carpoolen en moedigen aan. Er wordt wel aangemoedigd in stemmen, maar niet negatief. Het moet altijd positief zijn. Als het wel negatief is worden ouders door de scheidsrechter aangesproken, of door een teamcaptain. Soms krijgen ouders ook een rode kaart voor hun gedrag langs de lijn. Voor de rest is het vooral positief en dat merken en waarderen ouders ook.’
Hoe merk je binnen de club terug dat er een respectvolle sfeer is?
‘Wij organiseren eens in de zes weken een maaltijd hier op de club, voor alle kinderen. Dan zien we alle leeftijden door elkaar zitten en dat is mooi om te zien. Het is dan niet zo dat groepjes apart zitten, iedereen zit gemengd. Op het veld zie je ook dat de oudere kinderen op de kleintjes letten. Ze laten de kleine kinderen voor gaan of laten zien hoe iets moet gebeuren. Dan zie je die rollen, de oude kinderen hebben het ook zo geleerd en dus leren zij het weer aan de volgende lichting. Met veel zorg en geduld, dat is wel echt onze cultuur.’
Welke uitdagingen komen jullie tegen bij het onderwijzen van respect?
‘Wij kunnen wel iets gaan doen en vinden, maar het moet buiten de club een vervolg krijgen. Alles wat er op ons complex gebeurt kan goed en respectvol zijn, maar het moet in de rest van het leven van de kinderen ook opgepakt worden. Hiermee omgaan is een uitdaging voor ons.’
