Zelfverdediging femicide: “Vecht voor je leven”

Zelfverdediging femicide: “Vecht voor je leven”

Sinds de dood van Lisa uit Abcoude is in Nederland een golf van protesten losgebarsten tegen vrouwenmoord. De demonstraties worden door velen bijgewoond, maar het heeft tot nu toe nog niet veel geen effect. Afgelopen week is er weer een vrouw vermoord en een ander doodegestoken.

Uit de Nederlandse Femicide monitor van de Universiteit Leiden blijkt dat er ongeveer 40 vrouwen per jaar worden vermoord. Volgens Veilig thuis zijn hiervan 70% van de gevallen niet bekend bij hun of andere instanties in het verleden. Er zijn dus dan nog geen meldingen en of hulpverlening bij hen aanwezig geweest daarvoor.

De reader over intiem geweld en het overheidsplan Stop Femicide! benadrukken dat 80 procent van de vrouwelijke slachtoffers wordt gedood door iemand uit de eigen huiselijke kring. Intiem partnergeweld vormt daarmee de belangrijkste voedingsbodem voor fatale incidenten. Het kabinet zette in 2024 het plan Stop Femicide! op, dat vier pijlers kent: preventie, vroegsignalering, hulpverlening en monitoring.

Signalen van dreigend geweld bereiken niet altijd de juiste instanties, en slachtoffers lopen geregeld tegen bureaucratische muren op. Ook ontbreekt soms de capaciteit om slachtoffers langdurig te begeleiden. Hierdoor blijven vrouwen in gevaarlijke situaties hangen, met soms fatale gevolgen.

Femicide is en blijft een moeilijk oplosbaar probleem, wel zijn er, hoe triest het ook is, maatregelen die je zelf kan treffen. Zo bestaan er cursussen voor vrouwen om zichzelf te verdedigen in situaties waar nodig. Nog niet bekend met zelfverdediging voor vrouwen? Wies Broere neemt u mee:

Over de auteur

Wies Broere

Ik ben Wies Broere, 23 jaar en enthousiast beginnend journalist. Na de eerste jaren van mijn leven te hebben gespendeerd in Groningen ben ik me sinds 2023 gaan huisvesten in Utrecht. Ik ben nieuwsgierig, ben niet bang om door te vragen en sta altijd open voor gesprekken met onbekenden. Mijn interesses liggen bij bijzondere verhalen vertellen over mensen die normaal niet in de spotlight staan om daarmee taboo’s en sociale stigma’s te doorbreken. Door middel van het gesprek aan te gaan met mensen hoop ik het gesprek te beginnen over onderwerpen waar mensen normaal liever niet over willen praten. Ook interesseer ik me erg in subculturen, de groepen mensen die wat anders doen en willen dan de rest. Enige ervaring voor de camera heb ik ook opgedaan de afgelopen jaren, als presentator. Dit is ook iets wat ik heel leuk vind en veel energie van krijg.