Op 1 oktober veranderde de stationshal van Utrecht Centraal in een plek van protest. Zo’n 80 (groot)ouders en hun volwassen (klein)kinderen namen deel aan een Sit-In, georganiseerd door Stichting Steungroep Dappere Burgers (SDB). Hun boodschap: maak hulp bij een waardig levenseinde mogelijk.

De actie vormde de aftrap van een week van bewustwording rond het zogenoemde Laatste Wil Proces. Op 6 oktober dient bij het Gerechtshof Den Haag het hoger beroep dat Coöperatie Laatste Wil (CLW) en 26 individuele eisers aanspanden tegen de Nederlandse Staat. Zij vinden dat het verbod op hulp bij zelfdoding in strijd is met het recht op zelfbeschikking, zoals vastgelegd in artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

In Nederland is euthanasie sinds 2002 toegestaan, maar alleen binnen de kaders van de Euthanasiewet (Wtl). Artsen mogen onder strikte voorwaarden meewerken aan levensbeëindiging, bijvoorbeeld bij uitzichtloos en ondraaglijk lijden. Toch vallen veel mensen buiten deze regeling: de helft van de verzoeken wordt afgewezen, en voor mensen met een “voltooid leven” of een psychische aandoening biedt de wet geen ruimte. Wachttijden van meerdere jaren zijn geen uitzondering.

In landen als Duitsland, Oostenrijk en Canada hebben rechters inmiddels geoordeeld dat hulp bij zelfdoding onder duidelijke voorwaarden wél mogelijk moet zijn. In Zwitserland bestaat die mogelijkheid al sinds 1942.

De Sit-In in Utrecht was een start naar de “Mars naar het gerechtshof” op 6 oktober in Den Haag, waar honderden burgers hun steun zullen betuigen. Tegelijkertijd loopt een petitie van Stichting Levenseinde Regie (SLR) voor een alternatief wetsvoorstel. Met inmiddels ruim 33.000 handtekeningen is het doel om de grens van 40.000 te halen, zodat de Tweede Kamer zich verplicht over het voorstel moet buigen.

Verslaggever Sam Brasser ging ter plaatse en deed voor u verslag van deze bijzondere actie.