Op de Hollantlaan aan de rand van Kanaleneiland bevindt zich een op het eerste oog niet zo’n uitnodigende broodjeszaak: ‘La Piazza Basilico’. De naam doet denken aan een Italiaanse zaak en dat klopt, want er worden naast broodjes ook pizzastukken verkocht. Bij deze plek heb ik twee broodjes geproefd, het broodje ‘mediterraan’ en het broodje ‘italiano’. De vraag is of deze broodjeszaak een verborgen parel is in Utrecht. Het broodje italiano lijkt namelijk identiek op het iconische ‘Broodje Mario’ midden in Utrecht centrum. Is La Piazzo Basilico de moeite waard om de stad uit te vluchten?

La Piazza Basilico ligt midden op de woonboulevard op Kanaleneiland. Tegenover de Ikea en naast de keukengigant trekt het veel bezoekers die honger hebben na een dag shoppen en het maken van moeilijke interieurkeuzes. Als ik om 14.00 bij de broodjeszaak arriveer is het druk, het is lunchtijd en dat is te merken. Naast bezoekers van de woonboulevard zijn er ook scholieren met grote rugzakken, mensen in pak en zelfs mensen die met het broodje in de auto weer verder rijden. Dit doet vermoeden dat het een plek is die bekend is bij mensen uit de wijk, of mensen die vaker in deze buurt komen.

Bij de zaak kan je niet binnen zitten, wel is er een terras waar mensen graag plaatsnemen. Het terras ziet er niet zo opgeruimd uit, er liggen veel lege zakjes op de grond en op de tafels liggen wat etensresten. Dit komt door de drukke lunchpiek. Als het rustiger is wordt alles namelijk snel netjes gemaakt. Voor mij heeft dit geen invloed gehad op de eetervaring. Omdat je je midden op een woonboulevard begeeft lagen de verwachtingen voor mij laag qua interieur en eetomgeving.

Eenmaal binnen zie je de verse ingrediënten in ijzeren bakken achter de toonbank liggen, de broodjes worden in rap tempo voor je gemaakt. Het is bijna een soort lopende band werk. Ook liggen er warme pizzastukken. Ze zien er aantrekkelijk uit, maar toch bestel ik twee broodjes om te proeven. Kijk je naar boven, dan zie je twee schermen waar het menu op gepresenteerd is. Er is veel keus, zowel vegetarische opties als met vlees.

 Er waren ongeveer drie mensen achter de toonbank aan het werk, ook stond er nog iemand achter in de keuken. De mensen zijn zeker niet onvriendelijk, maar je wordt ook niet hartelijk ontvangen. Ligt dat aan de drukte van de lunchpiek, of is dit gewoon de manier van zaken bij La Piazza Basilica? Binnen ziet de tent er nieuw en netjes uit. Hoewel de naam erg Italiaans is, zijn er binnen weinig Italiaanse elementen te vinden in het interieur. De broodjes daarentegen zijn wel allemaal gemaakt met (verse?) ingrediënten uit de Italiaanse keuken.

Het bolletje zelf is bij elk broodje op de menukaart hetzelfde. Het is een wit bolletje, zacht van binnen en niet hard maar wel een beetje krokant van buiten. De brood-vulling verhouding is naar mijn mening ook goed. Er is wel meer brood dan vulling, maar aangezien er alsnog genoeg vulling is wordt het niet droog of karig.

Dan het broodje Italiano. Je betaalt iets minder dan het broodje mediterraan; vijf euro en vijftig cent. In tegenstelling tot het vorige broodje is deze niet vegetarisch, er zitten namelijk twee soorten vlees op: chorizo en salami. Daarnaast zit er nog kaas op het broodje, rauwkost en twee groene peporino pepertjes.

Het zoute van de vleessoorten die op het broodje zitten zijn niet te overheersend. Er zitten meerdere plakjes vlees en kaas op. Ze zijn niet zuinig geweest bij het maken van dit broodje. Op het eerste ogenblik lijkt het een vrij kaal broodje, er zit bijvoorbeeld geen saus op, of kruiden. Door de goede kwaliteit van de producten die gebruikt worden is het helemaal geen saai broodje. Dit is natuurlijk typerend voor de Italiaanse keuken. De rauwkost op het broodje geeft wat frisheid met zich mee en zorgt daarnaast voor een bite. Mijn favoriete onderdeel van dit broodje waren de twee groene peporino pepertjes. Deze zijn wat zuurder. De pepertjes zijn op veel Italiaanse broodjes te vinden, maar kunnen ook los worden gegeten.

Als je bekend bent in Utrecht heb je vast wel gehoord van het bekende Broodje Mario. In 1977 neemt Mario Nistro, geboren in Italië, een pizzakraam over in Utrecht. Hij bedenkt het broodje Mario en sindsdien is het in Utrecht een heel begrip (Ontdek Utrecht, z.d.). De ingrediënten van het broodje Mario zijn identiek aan de van het broodje Italiano van La Piazzo Basilico. Daarnaast wordt ook hetzelfde bolletje gebruikt.

Daarnaast lijkt het concept ook heel erg op elkaar. Broodje Mario zit op de oudegracht, midden in het centrum. Hier betaal je (cash) maar vier euro voor precies hetzelfde broodje. Je zou verwachten dat de prijs hier juist hoger zou zijn dan bij La Piazzo Basilico, omdat het midden in het centrum gelegen is.

Voor mij was de prijs-kwaliteit verhouding van de broodjes bij La Piazza Basilico goed in orde, je krijgt veel waar voor je geld. Het broodje is goed gevuld en je zit er zeker een paar uur vol van. Het is grote en vullende lunch. Toch is het opvallend dat je meer betaald dan het bekende broodje Mario, zeker gezien de locatie waarop La Piazzo Basilico zich bevindt. Bij het vergelijken van de twee plekken krijgt Broodje Mario de voorkeur als het gaat om het afhalen van een broodje. De sfeer en klantvriendelijkheid spelen daarbij een belangrijke rol. De ervaringen bij Broodje Mario zijn tot nu toe steeds positief geweest, en de combinatie van het eten en de locatie aan de gracht draagt sterk bij aan een prettige eetervaring.

La Piazzo Basilico is gelegen in mijn buurt, vandaar dat het een plek is waar je mij vaker zult zien. Qua sfeer is het misschien wat minder, maar de kwaliteit van het broodje was heel goed. De ingrediënten zijn vers, je wordt goed geholpen en de prijs-kwaliteitverhouding is voor mij zeker in orde.