Een publiek aansporen om een niet-bestaande film gigantisch populair te maken op TikTok en de soundtrack te prijzen. Een leuke grap of een slimme doordachte marketingstrategie? Hoewel het voor de Engelse Emily Jeffri misschien begon als het eerste, leidde het tot het ander. Het slimme plannetje rondom haar zelfbedachte horrorfilm ‘Zepotha’, werd al snel opgepakt en massaal gedeeld. Het eindresultaat van deze actie: miljoenen streams op Spotify. Eind november heeft ze eindelijk haar vervolgstap uitgebracht in de vorm van een EP: ‘YOURS, SYDNEY’.

 “Als camp horrorfilm een persoon was”, is hoe Emily Jeffri op Spotify wordt beschreven. De 19-jarige muzikant is een opkomende elektronische indie-artiest, die zelf haar nummers maakt en uitbrengt. Zo is haar debuutalbum ‘SOUNDTRACK FOR AN 80’S HORROR MOVIE’, met de op TikTok virale nummers, volledig opgenomen in haar slaapkamer en badkamer. Hoewel dit enigszins te merken is vanwege de amateuristische zang-opname kwaliteit, valt het instrumenteel niet op. De nummers zorgen voor een nostalgisch gevoel naar de jaren ’80, maar door de elektronische geluiden krijgt het juist ook weer een moderne twist.

Eind november heeft Emily Jeffri een nieuwe EP uitgebracht: ‘YOURS, SYDNEY’. De EP, bestaande uit zes nummers, gaat over de twee fictieve (queer) vrouwen Sydney en Misty. De twee zijn goed bevriend, maar zijn stiekem ook verliefd op elkaar. Alleen kunnen ze dit niet uitte vanwege de conservatieve omgeving waarin ze leven. Het begint als een emotioneel verhaal over verboden liefde, maar krijgt vervolgens een duistere wending.

Track 1: VERSE

Het eerste nummer ‘VERSE’ geeft je het idee dat Emily, een compleet andere weg is ingeslagen met haar muziek. Hoewel de synthesizer geluiden je doen denken aan haar debuutalbum, is het instrumenteel gezien voor de rest een stuk rustiger. Daarnaast wordt de synthesizer zo ingezet dat het klinkt als een orgel, en met de toevoeging van kerkklokken, krijgt het nummer een religieuze setting. Hoewel dit iets totaal anders is op gebied van muziek, is het super relevant voor het verhaal wat Emily probeert te vertellen. Het nummer gaat namelijk over hoe de kerk de meest recente plek is waar Sydney en Misty elkaar zagen. Dit was nadat Sydney haar gevoelens deelde met Misty, maar dit door iemand was gehoord. Het gaat over hoe ze sindsdien elkaar niet meer kunnen spreken, niet eens oogcontact meer kunnen maken. Syndey smeekt in het nummer om iets van contact met Misty, op welke manier dan ook, en vraagt haar of ze een Bijbeltekst wil voorlezen. Als dat de enige manier is.

De klokken en het orgel maken het verhaal compleet en geven ook de mogelijkheid om je helemaal in het verhaal te laten slepen. Het geeft ook een extra emotionele lading.

Track 2: INCUBUS

Het tweede nummer ‘INCUBUS’ begint al steeds meer te lijken op waar we Emily Jeffri van kennen. Het gebrek aan elektronische geluiden in ‘VERSE’ wordt bij dit nummer weer helemaal rechtzet. Ook komt het duistere aspect van haar muziek weer helemaal naar boven. Aan de hand van hints die Emily Jeffri over dit nummer heeft geplaatst, is het hoogstwaarschijnlijk dat dit nummer uit het perspectief van Sydney wordt gezongen. Het gaat over de verboden liefde tussen de twee vanuit Sydney’s perspectief, die het als een nachtmerrie ziet en beleeft. Ze wil Misty zo graag zien maar weet dat het niet kan waardoor haar gevoelens ook hoog oplopen. De duistere elektronische geluiden weerspiegelen die nachtmerrie. Ondanks dat dit te aspecten zijn waar Emily Jeffri om bekend staat, voelt het vlak. Hoewel het nummer goed weg luistert en muzikaal gezien een goed nummer is, voelt het inhoudelijk als opvulling. ‘INCUBUS’ voelt na een goede introductie als een tegenvallend vervolg.

Track 3: FATAL

‘FATAL’ zorgt voor het gevoel van adrenaline die tot nu toe nog ontbrak. In het nummer leren we dat Misty een man heeft en deze wordt door de twee meiden vermoord. De opbouw van het nummer zorgt ervoor dat de scene zich in je hoofd uitspeelt. Die verbeelding in combinatie met het nummer zorgt voor spanning en adrenaline. Als dit een scene in een film was, was dit nummer hét ideale nummer om het gevoel van spanning bij het publiek naar voren te laten komen. Het emotionele begin van het nummer geeft de kalmte voor de storm op perfecte manier weer en slaat daarna direct om in spannende gecontroleerde chaos. Zowel de tekst als de muziek maken het vrijwel onmogelijk om geen enkel sprankje adrenaline te voelen. Drie minuten is eigenlijk te kort voor dit nummer en het zal teleurstellend zijn als dit nummer niet eindigt in een film.

Track 4: DENY

‘DENY’ is het directe vervolg en geeft de nasleep van de moord weer. Het begin geeft op muzikaal vlak de shock weer van wat er zojuist is gebeurd. Door het onduidelijke geluid, wat klinkt alsof je onderwater zit, krijg je dat gevoel van ongeloof goed mee. Direct daarna gaat de shock over tot realisatie en paniek. Het nummer luistert heel goed weg en zit goed in elkaar. De verhouding tussen drukke elektronische geluiden en rustigere stukjes van realisatie is verbazingwekkend goed. Zo kunnen omschakelen waardoor het goed en logisch klinkt is gewoon knap.

Track 5: PURSUE

‘PURSUE’ gaat over het ontsnappen van hun religieuze omgeving, het proberen weg te komen met de moord en de twijfel over of ze daadwerkelijk er mee weg kunnen komen. ‘PURSUE’ doet, in tegenstelling tot de andere nummers, niet aan een rustigere opbouwende introductie. Direct begint de actie en moet je oppassen als het geluid te hard staat. Ondanks het relatief harde en hinderlijke begin, wat wel meteen de aandacht pakt, gaat het nummer over tot een lekker deuntje die instrumenteel gezien niet al te ingewikkeld is. Muzikaal is het relatief makkelijk te volgen en klinkt het overzichtelijker dan de voorgaande nummers, wat overigens niet iets negatiefs is.

Track 6: ECHOES

‘ECHOES’ lijkt op een emotionele manier weer te geven dat de twee zijn ontsnapt, maar dat de gebeurtenissen voor altijd bij ze blijven waardoor de relatie tussen de twee veranderd is. Het gebruik van een akoestische gitaar en piano die op de voorgrond te horen zijn, maakt het nummer nog emotioneler beladen. Tegelijkertijd zorgt de synthesizer voor een nostalgisch gevoel naar het openingsnummer. Muzikaal en Tekstueel gezien steekt ‘ECHOES’ ver boven de andere nummers uit en dient als geweldige afsluiting voor een album. Daarnaast eindigt het nummer, en dus het gehele album, met een muzikale cliffhanger waardoor je snakt naar meer.

Kortom: er is geen genoeg te krijgen van dit geweldige, goeddoordachte, album. Daarnaast valt op dat de kwaliteit van de opnames een stuk verbeterd zijn ten opzichte van het album ‘SOUNTRACK FOR AN 80’S HORROR MOVIE’, waardoor de nieuwe EP al een stuk professioneler klinkt en een grote ontwikkeling weergeeft. De korte duur betekend dat je het makkelijk meerdere keren kan luisteren.