In de kleedkamer achterin grandcafé Spek&Bonen hangt een nerveuze rust. De muren zijn behangen met glinsterende jurken, pruiken in alle kleuren en een uitpuilende make-uptafel vol kwasten en paletten. De geur van haarspray en foundation vult de ruimte, vermengd met een vleugje zenuwen die bijna tastbaar zijn.

In het midden van die georganiseerde chaos zit DeeDee – of beter gezegd: Dennis Gulikers, de man achter de queen. Zonder make-up, in een eenvoudig witte longsleeve, lijkt hij bijna onzichtbaar. Zijn handen, slank maar vastberaden, bewegen zorgvuldig terwijl hij een foundationkwast over zijn gezicht haalt.”Vroeger was ik verlegen,” zegt Dennis zachtjes, terwijl hij zichzelf in de spiegel bekijkt.

“Een soms onzeker jongetje dat zich niet echt thuis voelde.” Hij pauzeert even, alsof hij zijn zinnen heroverweegt. “Op school was ik altijd ‘te anders’. Te vrouwelijk, te gevoelig.” Zijn stem is kalm, maar de lading in zijn woorden verraadt de diepte van die herinneringen. “Ik weet nog hoe ik voor de spiegel stond en voor het eerst met make up speelde. Ik voelde me fantastisch, tijdens de punk era was het toch niet gek als iemand eyeliner droeg. Ik zag eindelijk wie ik was.”

Bijna magie

Elke penseelstreek lijkt een deel van die onzekerheid te bedekken. De contouren van zijn gezicht worden scherper, zijn ogen dieper en dramatischer met dikke, zwarte eyeliner. Het voelt bijna als magie – een metamorfose die niet alleen uiterlijk is, maar ook innerlijk. “Drag heeft me thuisgebracht,” vervolgt hij, terwijl hij een penseel in een bordeaux kleur rouge doopt. “Wanneer ik DeeDee ben, ben ik onaantastbaar.” Hij glimlacht zachtjes en pakt een glinsterende roze bodysuit van de kapstok. “Maar diep vanbinnen ben ik nog steeds dat jongetje, hoor. Alleen heb ik geleerd hoe ik hem kan omarmen.”

Langzaam komt DeeDee tot leven. Haar lippen worden dieprood, als rijpe kersen op een warme Scandinavische zomeravond. Haar wimpers waaieren dramatisch uit, bijna als vleugels die elk moment kunnen opstijgen. Elke beweging is doordacht, alsof ze haar ziel laag voor laag opbouwt. Als ze opstaat en haar gouden hakken aantrekt, wordt de transformatie een geheel. Dennis is ‘verdwenen’, maar niet helemaal. Want in die stralende DeeDee die voor me staat, zal altijd een stukje Dennis zitten. Die kleine jongen van vroeger die ze eindelijk omarmen kan. Ze haalt diep adem en voelt hoe haar hartslag zich aanpast aan de opwinding die door haar lichaam stroomt.

Buiten zwelt het geluid van het publiek aan. De bas trilt door de muren, een opwindend voorspel voor wat komen gaat. DeeDee werpt een laatste blik in de spiegel, en kijkt, haar ogen schitteren als diamanten onder de felle lichten. “Let’s give them a show,” fluistert ze, haar stem met een kleine zenuw, maar vol vertrouwen en verwachting. Ze duwt de kleedkamerdeur open en stapt in de spotlights.

De straten van Sliedrecht

Het is even zoeken in de knusse straatjes van Sliedrecht voordat je bij grandcafé Spek&Bonen belandt. De buitenkant van het restaurant straalt gezelligheid uit: grote ramen, gedempt licht dat warm naar buiten gloeit, en achter de deuren klinkt het doffe ritme van een baslijn. Binnen is de sfeer elektrisch. De lucht is zwaar van parfum, prosecco en de belofte van iets magisch. De tafels zijn bezaaid met felgekleurde bingokaarten en glitterpennen. Mensen lachen, fluisteren en kijken verwachtingsvol naar het podium.

En dan – plots – valt het geluid weg. Een spotlight schiet aan. Daar staat ze. De verbluffende, adembenemende, DeeDee.

Haar fonkelende roze bodysuit omhult haar lange, slanke lichaam als een tweede huid. Haar make-up is onberispelijk: hoge jukbeenderen, bloedrode lippen, en wenkbrauwen zo scherp als dolken. Ze beweegt zich met een sierlijke overdrijving, alsof ze elk moment de zwaartekracht kan trotseren. “Darlings, hebben jullie zin in een avond vol glitter en geluk?” roept ze uit, haar stem zwoel met een randje ondeugendheid.

Bingo

Het publiek ontploft in gejuich. Glazen klinken, mensen klappen en fluiten. Aan de zijkant zit een jong stel, hun ogen groot van verwondering. “Ze is adembenemend,” fluistert de vrouw, terwijl ze haar telefoon omhooghoudt voor een foto. Haar partner knikt instemmend. “Ik begrijp niet hoe iemand zó zelfverzekerd kan zijn. Dit is echt next level.”

De eerste bingoronde begint, maar DeeDee blijft de onbetwiste ster van de avond. Ze paradeert als een heuse paradijsvogel, in vol ornaat door de zaal, buigt zich over tafels, werpt speelse blikken en strooit letterlijk glitter over de kaarten van gelukkige gasten. Haar humor is scherp, maar liefdevol tegelijk. Wanneer iemand een foutief bingonummer roept, wankelt ze overdreven achteruit en slaakt een dramatische kreet. Het publiek schatert van het lachen.

Een groep vrienden aan een tafel vlak bij het podium roept haar naam. Aan die tafel zit een jonge man met een regenboogvlag om zijn schouders. DeeDee werpt hem een luchtkus toe en lacht. “Oh honey, you got this,” zegt ze knipogend, terwijl ze uitdagend met haar heupen zwaait.

Sing till you drop

In de pauze zet de DJ Donna Summer’s “Hot Stuff” in. DeeDee grijpt haar moment. Met een zwierige draai trekt ze alle aandacht naar zich toe. Haar lip-sync is perfect getimed – elk woord, elke ademhaling, elke beweging lijkt direct uit haar hart te komen. Ze beweegt met een elegantie die haar vroegere onzekerheden ondenkbaar maakt. “Ik ben geboren in mannenlijf die per toeval in de drag-scene is gerold,” haar stem warm maar vastberaden. “Ik ben liever roodkapje dan de grote boze wolf en zo, ben ik onoverwinnelijk.”

Een oudere vrouw, zit zichtbaar geamuseerd aan de bar. “Ik had geen idee dat dit zo intens zou zijn,” zegt ze bewonderend. “Het is meer dan entertainment. Het is kunst.” Haar woorden zweven even in de lucht voordat ze oplossen in het volgende applaus.
De energie in de zaal blijft opbouwen. DeeDee trekt haar hakken uit en gooit ze speels in het publiek, waar twee vrouwen lachend hun handen uitsteken om ze te vangen. Ze laat zich op de grond zakken, speelt met de rand van haar bodysuit en kijkt uitdagend het publiek in. Dan springt ze overeind, draait drie keer om haar as en eindigt met haar handen in de lucht, alsof ze een koningin is die haar troon claimt. “Dit is mijn wereld, en jullie zijn er allemaal onderdeel van,” roept ze, haar stem trillend van emotie en adrenaline.

In de kleedkamer

Langzaam loopt de avond op zijn einde. Maar de magie blijft hangen. Mensen blijven napraten, hun gezichten stralend. Aan de bar veegt de barman nonchalant wat glitter van de toonbank – een tastbare herinnering aan een avond vol energie, kleur en vrijheid.
Terwijl de laatste noten langzaam uitdoven en het warme licht op het podium vervaagt, keert DeeDee terug naar de kleedkamer. De stilte daar voelt als een opluchting, maar ook als een echo van alles wat zich heeft afgespeeld. Tussen de jurken en make-up is weer ruimte voor Dennis – de man achter de queen. Hij kijkt in de spiegel, veegt voorzichtig de glitters van zijn gezicht en glimlacht.

In deze ruimte, waar elke penseelstreek een stukje van zijn verhaal vertelt, wordt zichtbaar hoe drag voor Dennis meer is dan alleen performance. Het is een uitlaatklep, een schild, een manier om zich uit te drukken zonder concessies.

Betekenis van drag

Wat deze avond precies betekent voor iedereen in het publiek, valt moeilijk te zeggen. Maar wat duidelijk is: DeeDee heeft indruk gemaakt. Niet alleen met glitter en glamour, maar met een krachtige aanwezigheid die mensen raakt.

En in het midden van dat alles staat zij – als een figuur die laat zien dat expressie in vele vormen komt, en dat zelfvertrouwen niet per se betekent dat je geen twijfels kent, maar dat je ermee hebt leren dansen.