Op Prinsjesdag heeft demissionair minister Ferdinand Grapperhaus aangekondigd dat hij het wetsvoorstel seksuele misdrijven, die slachtoffers van verkrachting beter moet beschermen, wil implementeren vanaf 2024. Tot die tijd staat instemming niet centraal in de wet en is er alleen sprake van verkrachting als geweld of dwang bewezen kan worden. 

Foto: Unsplash – Datavisualisatie: Tjanne van der Sanden

[aesop_image img=”https://svjmedia.nl/specialisaties/wp-content/uploads/sites/735/2021/11/DatavisualisatieVerkrachting.png” panorama=”off” imgwidth=”1000PX” imgheight=”1500PX” align=”center” lightbox=”off” captionsrc=”custom” captionposition=”left” revealfx=”inplace” overlay_revealfx=”off”]

VERANTWOORDING

In figuur 1 is het aantal aangiften te zien vanaf 2015. Dit heeft ermee te maken dat de politie bij het opvragen van de data geen cijfers heeft vrijgegeven van de jaren daarvoor. Het aantal aangiften dat in 2020 gedaan is, is bij benadering genomen en nog niet het officiële cijfer. Deze worden later dit jaar officieel gemaakt. Er is voor gekozen om de cijfers van het aantal geregistreerde meldingen wel van voor 2015 in beeld te brengen om daarvan een volledig beeld te schetsen.

In figuur 2 is ervoor gekozen om waarden van het CBS samen te voegen door ze te scharen onder de categorieën wel gebruik van geweld/dwang, geen gebruik van geweld/dwang en overig.  Bij geen gebruik van geweld/dwang gaat het over de antwoorden ‘draaide mijn hoofd weg’, ‘zei duidelijk nee of schreeuwde’, ‘wachtte tot het voorbij was’, ‘bevroor’, ‘probeerde de ander over te halen te stoppen’ en ‘huilde’. Bij wel gebruik van geweld/dwang gaat het over de antwoorden ‘duwde of vocht’ en ‘probeerde te vluchten’. Bij overig gaat het over het antwoord ‘deed iets anders’.