“Daarnaast is de ongelijke behandeling van mannen en vrouwen ook een probleem voor de wetenschap. Want er wordt talent gemist.” – Y. Benschop, hoogleraar bedrijfskunde

“Daarnaast is de ongelijke behandeling van mannen en vrouwen ook een probleem voor de wetenschap. Want er wordt talent gemist.” – Y. Benschop, hoogleraar bedrijfskunde

Vrouwen zijn nog altijd ondervertegenwoordigd in de wereld van patenten, waar wetenschappelijke ontdekkingen worden omgezet in toepassingen voor het bedrijfsleven en de maatschappij.

Al jarenlang beginnen iets meer vrouwen dan mannen aan een universitaire studie, en volgens cijfers behalen vrouwen gemiddeld hogere cijfers en maken ze hun studie vaker af. In 2022 was 54 procent van de afgestudeerden vrouw. Toch kiezen mannen vaker voor bètatechnische opleidingen, waar de meeste patenten uit voortkomen. Ondanks een stijging in het aantal vrouwen in bètavakgebieden, blijft het aandeel vrouwelijke patentaanvragers achter.

Onderzoek toont aan dat vrouwen op onderzoeksafdelingen van bedrijven vaker parttime werken, wat kan leiden tot minder onderzoekstijd. De meeste patentaanvragen worden ingediend in groepsverband, en die teams bestaan meestal uit mannen. In 74 procent van de teams die patenten aanvragen zit geen enkele vrouw, 26 procent van de teams is gemengd, en slechts 3 procent van de teams bestaat uitsluitend uit vrouwen.

Volgens het Landelijk Netwerk Vrouwelijke Hoogleraren verdienen vrouwen in de wetenschap minder dan hun mannelijke collega’s en maken ze minder kans op hogere posities, zoals universitair hoofddocent of hoogleraar. Het netwerk brengt jaarlijks een rapport uit over de verdeling van mannen en vrouwen onder studenten, promovendi, docenten en hoogleraren aan Nederlandse universiteiten.

Op de Universiteit Maastricht vindt dit jaar het nationale Open Science Festival plaats. Het doel van het festival is om wetenschappelijke kennis en resultaten breder toegankelijk te maken. Bezoekers en organisatoren geven aan dat dit kan bijdragen aan een inclusievere wetenschap. In de reportage wordt gesproken met vrouwelijke wetenschappers en een vrouw die aangeeft moeite te hebben met de stap naar de wetenschap. Zij reflecteren op de vraag in hoeverre de wetenschap toegankelijk is voor vrouwen.

Over de auteur

Melina Esajas

Mijn naam is Melina Esajas (2005), en ik ben een beginnend journalist uit Amsterdam. Mijn passie voor journalistiek begon op jonge leeftijd toen ik regelmatig met mijn familie naar het journaal keek. Op mijn elfde had ik een besluit gemaakt: Ik zou ook, net zoals de journalisten op tv, journalist wilde worden. Toen ik dertien was, verhuisde ik naar Almere, waar ik nu schrijf voor de krant 'Almere Deze Week'. Voordat ik bij een krant ging werken, heb ik mijn Havo-diploma behaald. Een van mijn meest gedenkwaardige ervaringen op de Havo was mijn driejarige periode als redacteur van de schoolkrant, wat mijn eerste stap richting de journalistiek betekende. Voor de schoolkrant schreef ik stukjes over mijn middelbare school, het St. Nicolaas Lyceum. We behandelden onderwerpen die jongeren interesseerden, zoals een artikel over vapen waarvoor ik een dokter kon interviewen. Na mijn tijd bij de schoolkrant ben ik altijd blijven schrijven. Ik heb altijd een passie gehad voor creatieve activiteiten zoals fotografie, tekenen, schrijven en muziek maken. Na al die jaren wist ik nog steeds zeker dat journalistiek mijn roeping is. Daarom was het voor mij een logische keuze om de opleiding journalistiek te volgen aan de Hogeschool Utrecht. Hier leer ik nieuwe technieken, zoals werken met audio- en videomateriaal, en bouw ik aan een uitgebreider portfolio. Tijdens mijn studie ontdekte ik dat ik zeer leergierig ben en nog meer wilde doen en leren. Daarom besloot ik te solliciteren bij de krant in Almere. Als redacteur bij Almere deze week, schrijf ik over evenementen en de cultuur in Almere, zoals Winterfest in Almere Haven, een strandschoonmaak op Almeerderstrand of pannenkoekendag voor ouderen en basisschoolkinderen in Almere Haven. Dit vind ik het leukste aspect van de journalistiek: het ontmoeten van bijzondere mensen, het leggen van contacten en het vertellen van hun verhalen.