Alpaca-wandelingen zijn de afgelopen jaren razend populair geworden. Je ziet steeds vaker mensen met deze pluizige kameelachtige dieren door bossen, zandpaden en weilanden slenteren. Wat begon als een klein, schattig uitstapje is inmiddels uitgegroeid tot een trend die je overal op Instagram en TikTok voorbij ziet komen. Volgens een artikel van VRT NWS is de stijgende vraag naar alpacawandelingen onder meer in België duidelijk merkbaar en ‘is de alpaca razend populair.’ Dat beeld sluit aan bij wat veel bedrijven in Nederland ervaren: de wandelingen zitten vaak volgeboekt en bezoekers komen regelmatig terug voor een tweede ronde.

Maar wat maakt wandelen met alpaca’s nou zo verleidelijk? Alpaca’s, die verwant zijn aan kamelen, zijn van nature kuddedieren met een rustig en zachtaardig temperament. Ze hebben sterke sociale structuren en communiceren subtiel via lichaamstaal. Volgens AlpacaCare, een Nederlandse organisatie die zich specialiseert in alpaca’s, moeten wandelaars altijd het ritme van de dieren respecteren: ‘de alpaca bepaalt.’ Dat betekent dat de looprichting, het tempo en zelfs de kleine pauzes allemaal worden afgestemd op het dier. Daardoor voelt de wandeling meer als meebewegen met het dier dan andersom.

Bij Alpaca-wandeling Gelderland begint de ervaring met een rustige kennismaking. Bezoekers krijgen uitleg over het gedrag van de dieren, leren hoe het halster werkt en mogen eerst even contact maken voordat de wandeling begint. Anita Claassens, eigenaresse van Alpaca-wandeling Gelderland, vertelt tijdens het interview: ‘Veel mensen weten niet dat alpaca’s eigenlijk bijna nooit spugen naar mensen. Dat doen ze alleen naar elkaar als ze onderling hun grenzen aangeven.’ Ook legt ze uit dat er twee typen alpaca’s zijn: de Huacaya, met een dikke, wollige vacht, en de Suri, die lange, glanzende dreadlock-achtige lokken heeft. Beide soorten hebben die kenmerkende zachte, ‘fluffy’ uitstraling die mensen meteen aanspreekt.

De rust die deze dieren uitstralen, blijkt voor veel bezoekers een groot deel van de charme. In hetzelfde VRT-artikel wordt benadrukt dat alpacawandelingen meer weg hebben van ‘alpacaslenteren’ dan van een serieuze hike. Het tempo is traag, afgestemd op de dieren, waardoor het automatisch ontspannend werkt. Sommige bezoekers ervaren zelfs dat de kalmte van de alpaca’s op hen overslaat.

Dat blijkt ook uit het interview met Marieke Nieuwenhuize, die als bezoeker meeliep: ‘Ik vond het echt ontzettend leuk om te doen. Je merkt dat je helemaal rustig wordt, gewoon door naast zo’n dier te lopen. Het is veel bijzonderder dan ik had verwacht.’

Toch is de FOMO (‘fear of missing out’) die rondom deze trend ontstaat niet louter oppervlakkig. Voor veel mensen is het wandelen met een alpaca niet alleen een leuk fotomoment, maar een unieke ervaring die je niet snel vergeet. Je bouwt in korte tijd een onverwachte band op met een dier dat je in het dagelijks leven bijna nooit tegenkomt. De combinatie van ontspanning, natuur, dierengedrag en een vleugje magie zorgt ervoor dat de beelden zo massaal worden gedeeld op sociale media. Hierdoor denken mensen achteraf al snel: ‘Had ik dit echt moeten missen?’