Sociale test: Hoe makkelijk nemen mensen drank aan van een onbekende?

Sociale test: Hoe makkelijk nemen mensen drank aan van een onbekende?

Foto gemaakt door Jade Ernsting.

Drugs in je drankje of een naald in je been. Er gaan veel verhalen rond over drogering, maar nergens word deze informatie echt goed bijgehouden. Hoe makkelijk is het eigenlijk om iemand te drogeren en waarom is het zo moeilijk om het aantal drogeringsincidenten bij te houden?

 

Het ziekenhuis en de politie houden geen cijfers bij over het aantal incidenten dat te maken heeft gehad met drogering. Dit komt doordat het lastig vast te stellen is of de patiënt echt gedrogeerd is of zelf een overdosis aan drugs heeft genomen. Het komt volgens ziekenhuizen vaker voor dat patiënten liegen over drugsgebruik. Dit kan te maken hebben met schaamte of angst. Dit maakt het lastig om echt een geval van drogering vast te stellen.

 

Gedrogeerd worden is voor veel mensen in het uitgaansleven geen onbekend gevaar. Er zijn al wat manieren gevonden om je glaasje te bescherm tegen ongewenste producten. Denk maar aan de drink covers. Je hand boven het glas houden. Je glas niet onbemand achterlaten en ook geen drankjes aannemen van vreemden.

 

Maar hoe alert zijn mensen nou echt als ze ladder zat zijn? Iedereen is dan je beste vriend. Een gratis drankje is dan altijd welkom toch? Of zullen mensen nog steeds op hun hoede zijn?

 

Bekijk hier de reportage van Jade Ernsting. Zij is naar Tilburg gegaan om uit te zoeken of mensen drank van een onbekende zouden aannemen.

Over de auteur

Jade Ernsting

Jade is geboren in het bruisende Amsterdam, maar groeide op in een rustiger dorp genaamd Maarssen. Ze heeft een multiculturele achtergrond, met een Poolse moeder en een Nederlandse vader. Deze diversiteit zorgde ervoor dat ze al vroeg werd geconfronteerd met verschillende perspectieven en meningen, wat haar interesse in de manieren waarop mensen over dezelfde onderwerpen denken, aanwakkerde. Hoewel journalist worden niet altijd haar droom was, experimenteerde Jade met verschillende interesses, zoals verhalen schrijven, kunst, crime documentaires en biologie. Vroeger wilde ze detective of researcher worden. Op de middelbare school bleek dat ze daar talent voor had. Dankzij Peter R. de Vries weet ze nu dat je daar geen politieopleiding voor nodig hebt, maar dat er ook andere wegen naartoe leiden. Peter is een voorbeeld voor haar. De laatste jaren heeft Jade een groeiende passie voor schrijven ontdekt. In eerste instantie gericht op haar eigen gedachten en ervaringen, maar later begon ze al snel te schrijven over anderen, gedreven door wat hen uniek maakte of juist onbegrijpelijk. Deze passie leidde tot het creëren van haar eigen podcast, waarin ze niet alleen haar eigen verhalen deelt, maar ook anderen interviewt. Op de opleiding Journalistiek aan de Hogeschool Utrecht ontwikkelt Jade haar vaardigheden verder. Ze interviewt wekelijks verschillende mensen, wiens verhalen vervolgens op de HU-website worden gepubliceerd. Naast haar journalistieke carrière geniet ze van sociale tijd met vrienden, actief zijn bij roeivereniging Orca, documentaires kijken en tekenen. Jade wil als journalist de waarheid boven water krijgen. Ze streeft ernaar boeiende verhalen te vertellen die mensen de wereld om hen heen beter laten begrijpen. Haar doel op langere termijn is om de documentaire journalistiek in te gaan, waarbij ze complexe onderwerpen kan onderzoeken en verhalen kan vertellen die andere mensen intrigeren.