Op 3 november verspreidde er snel een filmpje waarin een vrouw te zien is die in haar ondergoed rondloopt loopt en iets roept. Dit vond plaats bij de universiteit in Teheran, de hoofdstad van Iran. De vrouw kwam in protest tegen de kledingvoorschriften in het land. Later is er op een filmpje te zien, dat rondgaat dat ze hardhandig wordt opgepakt en afgevoerd door de Iraanse Politie. Hoe het nu met haar gaat en hoe het nu met haar gaat is onduidelijk.
De vrouw die te zien is op het filmpje is een studente van de Adzad-universiteit in Teheran, haar naam is Ahoo Daryaei. Ze zou door de beveiligers van het gebouw zijn aangesproken omdat ze haar hoofddoek niet, of niet correct droeg. Volgens verschillende media trok ze uit protest haar kleren uit. De universiteit en de Iraanse politie laten weten dat de vrouw psychische problemen had.
Wereldwijd in Protest
Nog steeds wordt de video via sociale media wordt de video massaal gedeeld. Ook gaan mensen in protest, onder andere in Brussel. Hier protesteren tientallen vrouwen in hun ondergoed voor de Iraanse ambassade tegen de arrestatie van de Iraanse activiste Ahoo Daryai. Via social media wordt #freeahoodaryaei veel gedeeld.
Toch lijkt deze actie voor minder ophef te zorgen dan bij Masha Amini in 2022. Zij overleed aan haar verwondingen nadat ze was opgepakt door de Iraanse overheid omdat ze haar hoofddoek niet volgens de regels droeg. Toen zijn veel Iraniërs in protest gekomen om hun woede te uiten over de dood van de 22-jarige Amini. Dit protest heeft geleid tot honderden doden. ‘Mensen zijn bang geworden, dit kan een oorzaak zijn waarom ze niet in protest komen’, vertelt Elke Kuiper, persvoorlichter van Amnesty.
Leven als vrouw in Iran
Sinds de revolutie in 1979 hebben vrouwen in Iran minder rechten dan mannen. Dit uit zich in verschillende dingen. Vrouwen zijn verplicht een islamitische hoofddoek (hijab) en lange, loszittende kleding te dragen. Ook mogen vrouwen bepaalde sporten en beroepen niet uitvoeren, en mogen ze niet zomaar scheiden van hun man. Sommige Iraniërs verlaten daarom hun land, vanwege de onderdrukking van minderheden en politieke redenen.
Ook Nastaran koos ervoor om acht jaar geleden haar land Iran te verlaten. Zij vluchtte naar Nederland. Verslaggever Mies Vesseur spreekt met haar in de onderstaande videoreportage. Daarnaast gaat ze in gesprek met Elke Kuijper van Amnesty, met haar praat ze over de situatie van de vrouwen in Iran
