De 26-jarige Hannah de Does uit Maarssen is bestuursvrijwilliger bij De Zonnebloem, Regiobestuur Veen & Vechtstreek. De organisatie is volop in verandering: lokale afdelingen worden samengevoegd om met minder bestuurslagen efficiënter te werken. Vanuit haar bestuursrol vertelt De Does waarom ze zich inzet voor vrijwilligers en wat deze betrokkenheid haar leert.

Een familie van doeners

“Ik kwam bij De Zonnebloem terecht via mijn familie — mijn oom was vrijwilliger. Zijn verhalen wekten mijn nieuwsgierigheid, en in de zomer besloot ik zelf iets bij te dragen. Sindsdien ben ik bestuurslid, en ik ontdekte al snel dat De Zonnebloem veel breder is dan ik dacht. Het is niet alleen een organisatie voor mensen met beperking maar ook zonder, een groot netwerk van afdelingen waar vrijwilligers activiteiten organiseren, bezoekwerk doen en gemeenschappen verbinden.”

Structuur geven aan betrokkenheid

“Wat mij motiveert, is de wens om iets terug te doen voor de maatschappij. Mijn rol is vooral bestuurlijk: ik zorg dat alles goed geregeld is, dat vrijwilligers weten wat er speelt en dat ze hun werk met plezier kunnen doen. Ik sta niet dagelijks in contact met deelnemers, maar ik vind het belangrijk dat de mensen die dat wel hebben, zich gesteund voelen. In zekere zin probeer ik de lijm te zijn tussen al die betrokken handen.”

Een organisatie in verandering

“De Zonnebloem heeft een complexe structuur, met verschillende bestuurslagen per regio. We zijn nu bezig met een reorganisatie om efficiënter te kunnen functioneren en met minder bestuursleden meer te bereiken.”

Leren van vrijwilligers

“In het bestuur werken we met een voorzitter, penningmeester, secretaris, coördinatoren en bestuursleden. Iedereen heeft zijn eigen rol, maar we delen hetzelfde doel: ze moeten gecoördineerd worden. Het is mooi om te zien hoe betrokken mensen zijn — vaak doen ze dit al jaren, uit pure overtuiging. Dat inspireert mij enorm.”

Vrijwilligerswerk als leerschool

“Sinds ik naar Maarssen ben verhuisd, heb ik via De Zonnebloem nieuwe mensen leren kennen. Dat maakt het werk niet alleen waardevol, maar ook verbindend. Bovendien sluit het aan bij mijn studieachtergrond. Ik heb Bedrijfskunde gestudeerd en volg een master in Leiderschap en Organisatiepsychologie. Vrijwilligerswerk is eigenlijk een praktische vorm van die theorie: je leert wat mensen drijft, hoe je structuur aanbrengt en hoe belangrijk communicatie is binnen een organisatie die volledig draait op betrokkenheid.”

De toekomst van vrijwilligerswerk

“Het is niet altijd makkelijk om nieuwe vrijwilligers te vinden, vooral jongeren. Toch geloof ik dat we daar verandering in kunnen brengen. Veel mensen denken dat vrijwilligerswerk veel tijd kost, maar dat hoeft helemaal niet. Zelfs een paar uur per maand kan al verschil maken. Ik merk zelf hoeveel voldoening het geeft om iets te doen voor anderen en tegelijkertijd onderdeel te worden van de gemeenschap.”

Een oproep aan jongeren

“Aan jongeren zou ik willen zeggen: probeer het eens. Je leert nieuwe mensen kennen, krijgt inzicht in hoe de samenleving werkt, en je voelt je nuttig. Je draagt iets bij aan de wereld om je heen. Vrijwilligerswerk laat zien hoe sterk een gemeenschap kan zijn — en dat gevoel, dat je samen iets goeds neerzet, is voor mij de reden om dit te blijven doen.”