Mannelijkheid? Of toxisch?

Mannelijkheid? Of toxisch?

Afbeelding: rechtenvrije afbeelding van o.a. Andrew Tate

De samenleving heeft het al snel over problematisch gedrag in mannen. Maar daarmee heeft een groep mannen ook het gevoel dat mannelijkheid per definitie toxisch is. Is dit een probleem? Volgens journalist Myrthe Buitenhuis wel en hebben wij als samenleving, én ook als vrouw zijnde hier een rol in: ‘’Je moet samen veranderen’’.

Door ‘masculinity’ vaak te koppelen aan ‘toxisch’ wordt mannelijkheid iets negatiefs. Sam de Boise (Zweden) schreef in het boek ‘International Journal for Masculinity Studies’ (2019) dat toxische mannelijkheid suggereert dat bepaalde gendergerelateerde constructies eerder een probleem vormen, dan mannen in het algemeen.

Er zijn ook heel veel mannen die dat helemaal niet zo voelen, legt Myrthe uit. Maar als de rest van de samenleving mannelijkheid wel bestempelt als iets dat ‘fout’ zou zijn, en een influencer als Andrew Tate zegt: ‘Nee, mannelijkheid is juist goed, omarm dat’, klinkt dat veel aantrekkelijker.

En dat is ook volgens Myrthe een van de redenen dat jongens en mannen steeds meer in de ban raken van influencers als Tate. Hij biedt hen de ruimte om hun mannelijkheid niet weg te stoppen of te zien als iets problematisch. Benieuwd naar wat voor reden hier nog meer achter schuilt? En wat het plaatje van ‘de alfaman’ die dit soort influencers schetsen zo aantrekkelijk maakt? Beluister dan de reportage waarin Myrthe hier meer over vertelt én waarin First Dates bekendheid Davey Verbeek zijn mening deelt.

 

Over de auteur