DJ en producer Imad Iddin (32) uit Houten gaf op 11 december een Dabke-workshop in TivoliVredenburg. Deelnemers van alle leeftijden en culturen bereidden zich daarmee voor op de Dabke Night.

Zou je kunnen uitleggen wat de Dabke precies inhoudt?
‘Dabke is een sociale en traditionele dans uit het Midden-Oosten die al meer dan driehonderd jaar wordt gedanst. In de loop der tijd is de dans per regio geëvolueerd; zo kent Libanon tegenwoordig een andere variant dan Jordanië. Het basisconcept blijft wel hetzelfde: mensen vormen een cirkel, slaan de handen ineen en dansen gezamenlijk. Dabke wordt vooral gedanst bij bruiloften en andere feestelijke gelegenheden, als een manier om iets te vieren. Je kunt het zien als het Arabische equivalent van de Hollandse polonaise.’

Welke versie van Dabke hebben we net gedanst?
‘We hebben meerdere versies van de Dabke gedanst. We begonnen met de basisvorm, die vooral voorkomt in Syrië, Libanon en Jordanië. Daarna hebben we de Chobi-versie gedanst. De Chobi-variant is meer beïnvloed door Koerdische, Iraanse en Iraakse stijlen. Maar ook in de landen zelf heb je verschillende variaties. Eigenlijk heeft elk dorp zijn eigen ritme en daar dans je vanzelf in mee.’

Hoe kwam jij voor het eerst in aanraking met de Dabke?
‘Ik kom uit Palestina en ben geboren en getogen in Syrië. Door de jaren heen leer je het vanzelf, omdat je het zo vaak ziet en doet; het zit een beetje in je DNA. Ik kwam voor het eerst in aanraking met de dans toen ik nog een heel klein kind was, op één of andere bruiloft, maar het was toen niet per se mijn favoriete dans.’

De Dabke is best een lastige dans, hoe ga je om met de vaardigheidskloof tussen dansers?
‘Wanneer je iets gevorderd bent, kun je trucjes uithalen met de groep en de lijn waarin je danst. Zo dansen de beste dansers vaak vooraan. Op bruiloften zie je bijvoorbeeld ook vaak verschillende clubjes vormen op basis van vaardigheid. Vaak sta ik of in het midden of aan het einde van de lijn, maar nooit vooraan. Ik heb nooit de ambitie gehad om vooraan te staan.’

Is de muziek die je maakt ook op Dabke gericht?
‘Ik maak iets in die richting. Ik maak dansmuziek met invloeden uit het Midden-Oosten, en daar passen zeker ook Dabke-invloeden bij. De Arabische muziek is nog ingewikkelder dan
westerse muziek. In de westerse traditie werk je met vaste noten en halve toonstappen. Arabische toonladders bevatten extra tussenliggende tonen, dat maakt het als producer technisch uitdagender. Ik probeer toch de Dabkevibe te behouden, maar dan vertaald naar een ritme dat aansluit bij andere dansmuziek.’

Hoe behoud je dan die Dabke-vibe? Is dat lastig?
‘Het is niet heel moeilijk om te maken. Als je een eenvoudig ritme kiest en daar Arabische instrumentale elementen aan toevoegt, hoeft het niet per se in een vierkwartsmaat te blijven. Zolang mensen het ritme van de drums, de kick en de bass voelen, kunnen ze daarop dansen. Andere elementen van het nummer zorgen voor extra beweging, maar bepalen niet de kern van de dans. Maar als je bijvoorbeeld de kick en bass van een technobeat gebruikt in combinatie met Dabke-instrumenten dan kan je daar bij wijs van spreken gewoon op dansen zoals je doet
op een technotrack. ’

Waarom wil je zo graag muziek verspreiden?
‘Voor mij is muziek een universele taal die mensen kan verbinden, ongeacht je achtergrond. Muziek roept een gevoel op, en via dat gevoel kunnen we met elkaar communiceren. Het fascineert me hoe wij als mensen omgaan met emoties, hoe we moeilijkheden verwerken en hoe muziek daarbij kan helpen. Ik zeg altijd: “Muziek is therapie.” Wanneer mensen samenkomen om te dansen en zich laten meenemen door de energie, dan voel je dat het net een soort sport is. Het zorgt ervoor dat je je mentaal én spiritueel beter voelt. Daarna voel je je meer gefocust en scherper.’