Xandra Nederlof (53) uit Utrecht volgt de actualiteit rondom Gaza al maanden. Toen ze hoorde dat het kabinet toch enkele zieke kinderen uit het oorlogsgebied naar Nederland wil halen, voelde ze opluchting. ‘Eindelijk,’ zegt ze, ‘ze doen iets.’ Nederlof stemt al jaren op GroenLinks, maar benadrukt dat haar standpunt over dit onderwerp niets met politiek te maken heeft. Voor haar draait het om menselijkheid. Ze vindt dat Nederland, en zeker een stad als Utrecht, zijn best moet doen voor kinderen die door de oorlog in gevaar zijn.
Wat voelde u toen u hoorde dat het kabinet toch enkele zieke kinderen uit Gaza naar Nederland wil halen?
‘Ik voel me hier heel goed bij. Dat ze eindelijk deze zieke kinderen, die zelf niks kunnen doen aan die verschrikkelijke oorlog, hiernaartoe halen vind ik onwijs belangrijk. Elk kind dat ziek is of in gevaar is en die we kunnen helpen, moet ook geholpen worden. Wij als Nederland hebben de capaciteiten om deze arme zieke kinderen op te vangen. In Gaza is er geen enkele mogelijkheid voor.’
In hoeverre speelt uw stem op GroenLinks een rol in hoe u hierover denkt?
‘Mijn politieke voorkeur heeft hier in principe geen enkele invloed op. Het gaat hier over mensenlevens en stervende kinderen. Dat heeft in mijn ogen niets te maken met of je nou rechts of links bent. Al zou ik op een rechtse partij stemmen, zou mijn hart nog steeds huilen bij die afschuwelijke beelden van stervende kinderen. Iedereen met een geweten zou er zo in moeten staan lijkt mij.
Hoe kijkt u naar het feit dat het kabinet eerst tegen was, en nu van standpunt is veranderd?
‘Ik ben hartstikke blij dat het kabinet eindelijk de beslissing heeft genomen om iets van actie te ondernemen. Ze beginnen nu eindelijk eens te luisteren naar de stem van het volk. Ze kunnen het niet blijven negeren en wegpraten. Het is een kleine eerste stap, maar er moet veel meer gebeuren dan alleen zwaargewonde kinderen die gespecialiseerde hulp nodig hebben op te vangen. In Gaza zijn er zowat geen ziekenhuizen meer over, en anders zullen die ook wel platgebombardeerd worden. Als het kan, dan moeten we veel meer kinderen opvangen.’
Sommige mensen in ons land zeggen dat Nederland zich niet zo moet bemoeien met buitenlandse conflicten. Wat zou u tegen hen willen zeggen?
‘Ik vind dat dat erg te maken heeft met waar het conflict over gaat. Het gaat hier over mensen in hongersnood en levensgevaar die vrijwel geen hulp kunnen ontvangen. Daar kun je gewoon niet je hoofd voor omdraaien en bij denken dat zij dat probleem maar lekker zelf oplossen. Zo werkt het niet, vind ik. Dan heb ik het overigens niet alleen over de huidige genocide in Gaza, maar ook over andere gebieden waar mensen in gevaar zijn en niet de voldoende hulp kunnen krijgen die wij hier in Nederland wel kunnen bieden.’
Er is een mogelijkheid dat er een opvanglocatie voor deze kinderen uit Gaza in Utrecht opgezet zou worden. Wat zou u hier van vinden?
‘Dat zou ik alleen maar toejuichen. Als we hier in Utrecht de ruimte en de middelen hebben om die kinderen op te vangen, dan moeten we dat ook vooral doen. Ik zou het zelfs mooi vinden als de stad daarin het goede voorbeeld geeft. Utrecht is een warme en betrokken stad, en ik denk dat veel mensen hier net zo denken. We hebben het over zieke kinderen die alles kwijt zijn, die kun je toch niet laten liggen als je de kans hebt om ze te helpen? Als ze hier beter kunnen worden, dan is dat precies wat we moeten doen.’
