WOERDEN – “Het woord ‘eenzaam’ valt niet vaak, maar de behoefte aan verbinding is enorm,” vertelt Stijn Hoogendoorn, werkbegeleider bij café 50/50 koffie in Woerden. Bij het inloophuis werkt het Leger des Heils samen met vrijwilligers, de bibliotheek en de gemeenschap om eenzaamheid te doorbreken. Met activiteiten, maaltijden en ontmoetingen bouwen ze aan sociale netwerken die het verschil maken.

Hoelang werk je al bij Leger des heils en hoe ziet jouw werkdag eruit?

‘Ik werk inmiddels al twee jaar bij Leger des Heils en ik werk als werkbegeleider bij café 50/50 koffie. Wij begeleiden hier mensen met een achterstand op de arbeidsmarkt. Hierbij zoeken we krachtgericht werk en bouwen hierop verder. Wij werken samen met vrijwilligers, zodat mensen kunnen groeien.’

Zijn er activiteiten die jullie organiseren in de Week Tegen Eenzaamheid?

‘Jazeker. Wij zijn een buurthuis, dus wij hebben een verbindende functie. Ons doel is dat mensen die hier binnenkomen samenkomen en in gesprek komen met elkaar, zodat zij een sociaal netwerk kunnen opbouwen. De meesten die in het buurthuis samen aan tafel zitten kennen elkaar van hier. Ook hebben wij een aantal clubs, afgericht op de voorkeur en animo. Bij het organiseren van activiteiten denken we ook aan een stukje maatwerk. Mocht er iemand wat verlegen zijn is het vaak goed om diegene aan iemand te koppelen die dat niet is, zodat iedereen zich betrokken voelt.’

Merk je dat er schaamte heerst onder de mensen die hier komen? En wordt dit uitgesproken?

‘Wij merken zeker dat er een stigma op zit, maar dat de behoefte aan vriendschap en connectie groter is. Het woord ‘’eenzaam’’ wordt niet vaak genoemd. Onderlinge connecties komen vaak vanzelf, gesprekken worden ook makkelijk gestart. Gesprekken zijn echter niet nodig om elkaars gevoel te kunnen begrijpen.’

Is er sprake van een bepaalde doelgroep die hier komt?

‘Er komen veel mensen met een migratieachtergrond, bijvoorbeeld mensen uit Oekraïne. De gesprekken kunnen helpen met het verbeteren van de Nederlandse taal en relaties te ontwikkelen in een nieuw land. We zien ook vaak ouderen die een partner hebben verloren. Die komen vooral met de avondmaaltijden die wij organiseren.’

Zijn er instanties of organisaties waar jullie mee samenwerken rondom eenzaamheid?

‘Wij hebben samen met de Bibliotheek Utrechtse Venen een werkgroep waarmee wij elke paar maanden samenkomen om de onderwerpen kwetsbaarheid en eenzaamheid te bespreken. Wij doen ook wel een mee met de activiteiten die zij organiseren, zoals een avondmaaltijd en een marktdag.’

Op welke manier promoten jullie je doel om eenzaamheid tegen te gaan en voor verbinding te zorgen?

‘Er worden posters en flyers gemaakt en wij maken gebruik van sociale media. De grootste manier van promotie en zichtbaarheid is toch mond-tot-mond. Mede doordat Woerden niet zo groot is, is het makkelijk om hier informatie over te verspreiden.’

In hoeverre zie of merk je dat mentale gezondheid wordt aangetast door eenzaamheid? En merk je verschil nadat ze hier zijn geweest?

‘Wat wij vooral zien is dat isolement heel slecht is. Persoonlijk is mij opgevallen dat met eenzaamheid vaak het zelfbeeld van mensen heel laag is. Als zij zien dat ze mooie vriendschappen kunnen hebben zie je mensen echt opbloeien. Je ziet wel een verschil tussen mensen die voor het eerst binnenkomen en mensen die vaker mee hebben gedaan of regelmatig langskomen.’

Hoe kun je als buitenstaander het beste omgaan met iemand die last heeft van eenzaamheid?

‘Het is best lastig, maar alle kleine beetjes helpen denk ik. Bijvoorbeeld een klein praatje maken of iemand bewust betrekken in een activiteit of een gesprek. Ook zou je iemand kunnen doorverwijzen naar activiteiten in de bibliotheek, sportclubs of buurthuizen.’