WOERDEN – Kapel Weddesteyn is een belangrijke ontmoetingsplek. Dit weekend is het 10 jaar geleden dat de Kapel niet meer bij verzorgingstehuis Careyn Weddesteyn hoorde, maar een eigen bestaan kreeg. Daarom viert de Kapel dit weekend hun 10-jarig jubileum en wordt het samen met de buurtbewoners groots gevierd. Om een goed beeld te krijgen van waarom het Kapel zo belangrijk is voor de buurt en hoe het jubileum wordt gevierd, sprak ik met Theo Streng, bestuurslid van Kapel Weddesteyn.
Dit weekend is het jubileumweekend van Kapel Weddesteyn, hoe is dit gister van start gegaan?
‘Het was heel gezellig en leuk. Er was een goede opkomst, dus de zaal zat redelijk vol. Ik denk wel dat we 100 mensen bij elkaar hadden. Er was een open podium, waar 8 of 9 mensen uit de wijk hun schilderijen en beeldhouwwerk tentoonstelden, dus dat was allemaal langs de kant te zien. In de avond hadden we optredens van mensen die een muziekinstrument bespeelden of gedichten voorlazen en er was zelfs een goochelaar bij, dus het was een hele gezellige en leuke avond.’
Welke activiteiten worden erg gewaardeerd door de wijk?
‘Sowieso voor de mensen die gelovig zijn, zijn er de zondagse vieringen. Die zijn er zowel voor de katholieke mensen als voor de hervormde of de protestantse mensen. Dat wordt heel erg gewaardeerd door een vaste groep mensen uit de wijk. Er worden ook wel is speciale trainingen gegeven, zoals een valpreventie training, die worden dan erg gewaardeerd door de mensen die daaraan meedoen. Daarnaast hangt het natuurlijk ook een beetje af van wat voor activiteit het is. Ik ga zelf bijvoorbeeld ook heel vaak naar lezingen van de historische vereniging en dan zit de zaal gewoon vol met allemaal geïnteresseerd over een bepaald historisch onderwerp. Dan zie je wel dat veel buurtbewoners daarop afkomen, maar het hangt dus een beetje af van wat de interesse van de mensen zelf is.’
Hoe heeft de kapel bijgedragen aan het tegengaan van eenzaamheid In de wijk?
‘Nou, als bestuur vragen we ons tijdens de vergadering steeds af wat we nog meer kunnen doen. We zijn tot de conclusie gekomen dat we de Kapel nog meer willen promoten om nog een grotere buurtfunctie te krijgen. Met name ter voorkoming van eenzaamheid van ouderen in deze wijk. Daar hebben we ook voor samengezeten met stichting Thuishuis-Woerden. Dat is een organisatie in Woerden die heel veel activiteiten voor ouderen organiseert, dus daar hebben we mee rond de tafel gezeten voor een plan. Nu hebben we elke veertien dagen op dinsdagochtend een koffie ochtend en dat heet Thuiscafé, dus dan is er voor ouderen uit de wijk de mogelijkheid om een kopje koffie te komen drinken in de Kapel. Ze kunnen ook gezellig met elkaar praten, ze kunnen sjoelen of andere spelletjes doen en dat is nu al twee of drie keer geweest.’
Merk je dan ook dat buurtbewoners de kapel echt als hun eigen plek zien?
‘Ja wel een beetje, dat willen we wel graag, maar je merkt nog steeds dat mensen uit het Staatsliedenkwartier zelf amper die Kapel kennen. Mensen die van oorsprong gelovig zijn, dus katholiek of protestant, die weten het wel, want er zijn katholieke vieringen en hervormde vieringen. Dus de mensen die vanuit huis gelovig zijn en elke week naar de kerk gaan, die weten de kapel wel te vinden, maar de mensen die daar niet zoveel mee hebben, die weten nog niet zo dat deze Kapel er ook voor hen is.’
Zijn er dan ook nog verhalen van bezoekers of gebruikers die zijn bijgebleven?
‘Nou, wat ik heel mooi aan gisteren vond is dat er een meisje van 12 was, die gitaar speelde en echt voor een volle zaal heeft gespeeld. En de moeder heeft volgens mij wel heel veel in de voorbereiding moeten doen om een beetje de vrees weg te halen bij haar dochter, maar ze heeft het toch aangedurfd om voor een volle zaal twee liedjes met de gitaar te spelen. Nou, dat vond ik echt wel heel fantastisch. 12 jaar oud, hè?’
‘En iets wat me ook nog goed bijstaat van gisteren, was een mevrouw dat ik geloof 92, 91 of 90 jaar oud was. Ik weet niet precies, maar die heeft ook twee liederen gezongen. Nou het klonk niet zo goed, moet ik zeggen, maar die vrouw was er zo verschrikkelijk enthousiast over. Ze vond het zo fijn dat ze eindelijk eens voor het publiek had gezongen, want dat had ze nog nooit gedaan. Ze had wel in koren gezeten, maar ze had nog nooit solo gezongen, dus dat deed ze gisteren ook spontaan.’
Hoe ziet u de Kapel over tien jaar?
‘Nou, ik denk dat we voldoende bestaansrecht hebben, zeker in deze tijd, maar zeker ook In de komende jaren, dus wat dat betreft zit het goed. Dat vinden mijn medebestuursleden ook, we zijn met een bestuur van 5 personen. Ik denk dat de Kapel er over tien jaar nog staat en ik hoop dat hij over tien jaar ook nog een hele duidelijke wijkfunctie heeft, want voor de rest heeft deze wijk nergens een plek waar je makkelijk bij elkaar kan komen. Samenhang is nu juist belangrijk, omdat je ziet toch dat we tegenwoordig allemaal wat egocentrischer zijn. Woerden ook, in met name de wijken die wat ouder zijn, waar heel veel oudere mensen wonen die eenzaamheid ervaren, daar moeten we echt proberen wat aan te doen.’
Hieronder staat een reportage van Evi Blom over Kapel Weddesteyn en wat er in de tien jaar van hun zelfstandig bestaan allemaal is veranderd.
