May Anders Joni Okke van Loenen is een belangrijke figuur in de Nederlandse queer-community. Ze is een 25-jarige artiest, afgestudeerd aan Fine Art aan de HKU. Ze runt momenteel een Queer Hang-Out in Zeist. We ondervroegen haar over haar kunst en het belang van deze ontmoetingsplek.

Hoe omschrijf je je werk als kunstenaar?

“Mijn werk is heel kleurrijk, queer en verbindend. Die drie elementen zijn eigenlijk altijd aanwezig. Het is vaak interactief en ook heel persoonlijk: mijn eigen ervaringen vormen meestal het startpunt van mijn werk.”

Wat betekent ‘queer’ voor jou?

“Queer betekent voor mij anders zijn dan de norm, vooral als het gaat om gender, seksualiteit en levensstijl. Ik draag het woord zelfs op een kettinkje. Het beschrijft wie ik ben als persoon, maar ook hoe ik werk als kunstenaar: alles net even anders bekijken en doen dan gebruikelijk.”

Wanneer wist je dat kunst jouw manier van expressie zou worden?

“Al op jonge leeftijd. Ik was altijd al een maker en kunst was mijn manier om te communiceren. Ik kom uit de Biblebelt, waar weinig over gevoelens wordt gesproken. Kunst gaf mij de ruimte om te onderzoeken wie ik ben, wat ik voel en wat ik belangrijk vind. Na de middelbare school ging ik op mijn vijftiende al een creatieve MBO-opleiding doen: Styling & Interior Vormgeving in Utrecht. Dat was geweldig, maar ik verlangde naar meer vrijheid. Daarom ben ik daarna Fine Art gaan studeren. Creativiteit heeft altijd centraal gestaan in mijn leven.”

Je bent opgegroeid in de Biblebelt. Hoe was dat voor jou als kind?

“Het was het enige wat ik kende en daardoor voelde het ook veilig. De kerk was een hechte gemeenschap waarin mensen voor elkaar zorgden, en dat waardeer ik nog steeds. Maar in mijn puberteit begon het te wringen. Ik merkte dat ik er niet helemaal bij paste en ging rebelleren. Daardoor ontstond er afstand tussen mij en mijn omgeving. Ik heb vijf zussen en ben de jongste. Ik ben de enige non-binaire, queer persoon in mijn familie, wat het soms heel eenzaam maakte. Er was geen representatie en weinig herkenning.”

Kreeg je na je MBO-opleiding meer toegang tot andere subculturen?

“Ja, absoluut. Door in Utrecht te studeren ontmoette ik veel verschillende mensen. Dat begon al op de middelbare school, maar werd in de stad veel sterker. Ik kreeg mijn eerste queer vriendengroep en op de kunstacademie ben ik mijn queer identiteit echt verder gaan ontwikkelen. Ik kwam in contact met veel non-binaire en trans personen en leerde enorm veel over mezelf en anderen.”

Waarom is het zo belangrijk om een fysieke queer ontmoetingsplek in Zeist te creëren?

“Omdat jongeren elkaar steeds minder offline ontmoeten. Veel pubers gaan na school direct naar huis en leven vooral online. Voor queer jongeren is het extra belangrijk om elkaar in het echt te kunnen ontmoeten, om te ervaren dat je niet alleen bent. Samen zijn, plezier maken en herkenning vinden kan enorm versterkend werken. Want het is al heel zwaar om anders te zijn in deze samenleving.”

Hoe is het idee voor de Queer Hang-Out ontstaan?

“Via mijn werk bij Stadslab Zeist en Lab Blue. Ik gaf workshops op middelbare scholen rondom Paarse Vrijdag. Later werd ik gevraagd om GSA’s (Gender Sexuality Alliance, groepje binnen een school gerund door leerlingen die activiteiten voor genderdiverse leerlingen organiseren, red.) op te zetten en vanuit daar ontstond ook de Queer Hang-Out. Omdat ik veel in de queer community van Utrecht zit en ervaring heb met organiseren, vroegen ze mij. Dat voelde heel bijzonder, vooral omdat dit iets is wat ik zelf als kind had willen hebben.”

Hoe was de vorige editie?

“Heel mooi. Er waren ongeveer twintig jongeren. We dansten, knutselden, aten samen patat en er ontstonden nieuwe vriendschappen. Sommigen noemden het zelfs hun nieuwe veilige plek. Ik heb er thuis wel een traantje om gelaten, omdat het zo waardevol voelde. Gewoon super mooi om zoiets te doen wat je zelf als kind ook heel graag had willen hebben.”

Kun je nog iets vertellen over de posters die je vandaag gaat ophangen?

“Ik heb ze laten maken om de Hang-Out te promoten: een gezellige poster in Gen Z-stijl. We maken duidelijk dat het gratis is. Er is een performance en een mini-workshop. Bent Lochtenberg organiseert een verkleedfeestje met zelfgemaakte kleding, waarin je kunt nadenken over wat kleding, gender en zelfexpressie voor je betekenen. Aanmelden kan via mee@stadslabzeist.nl. Het is bij LabLue, Weteringlaan 1, op 12 december 2025 van 18:00 tot 21:00.”

Wat wil je jongeren in Zeist meegeven?

“Dat het oké is om te zoeken, te experimenteren en het soms niet te weten. Dat er ruimte is voor twijfel, groei en verandering. En dat het enorm helpt om mensen om je heen te hebben bij wie je helemaal jezelf kunt zijn. Ze zijn niet alleen: er is een community en er is veel liefde.”

Wat hoop je dat jongeren meenemen na zo’n Queer Hang-Out?

“Ik hoop dat ze zich gezien en gedragen voelen. Misschien hebben ze één persoon ontmoet bij wie ze zichzelf durven zijn, of gaan ze met een lichter gevoel naar huis. Soms is één avond genoeg om te voelen: ik hoor ergens bij. Dat kan een groot verschil maken, zeker op die leeftijd. Het gaat niet alleen om plezier, maar ook om vertrouwen opbouwen – in jezelf en in anderen.”

Hieronder een verdiepend interview door Donna van der Meulen: