Zeist – De winterfair die bij het Seyster College was afgelopen zaterdag weer een groot succes. Achter de gezelligheid van de winterfair schuilt maandenlange voorbereiding van betrokken organisatoren. Samen met zijn collega’s zet Stefan Mets een avond neer waarin praktijkonderwijsleerlingen centraal staan. Niet om de school te promoten, maar om leerlingen, ouders en buurt bij elkaar te brengen en hen te laten zien wat er mogelijk is wanneer talent de ruimte krijgt.
Wat is de winterfair die jullie als school als organiseren precies?
‘De winterfair is voor de leerlingen uit het praktijkonderwijs, zodat de buurt daarmee kennismaakt. Zodat de ouders hier naartoe komen om naar de school te kijken en gewoon met elkaar verbinden en samen gewoon even een gezellige tijd hebben.’
Is er ook een stukje zelfpromotie vanuit de school?
‘Nee, dat is niet direct het doel. Het doel van de winterfair is gewoon om met elkaar gewoon echt een leuke avond te hebben. De leerlingen werken zelf ook naar deze avond toe. Dus die maken ook grotendeels alles zelf met natuurlijk begeleiding van ons als organisatoren. De lessen van koken of van bloemen schikken dat wordt dan weer meegenomen naar de winterfair toe. En dan doen we met zn allen, wij als organisatoren en zij als leerlingen, er alles aan om zn leuke mogelijke avond te maken.’
Dus het samenzijn is eigenlijk de belangrijkste reden om dit te organiseren?
‘Ja inderdaad, de gezelligheid en het samenzijn. Dat is voor ons de belangrijkste redenen om dit te organiseren.’
Wat vind je leukste aan de winterfair organiseren?
‘Het leukste vind ik zelf het contact met de leerlingen. Je ziet de leerlingen ook opbloeien naarmate de voorbereiding verder gaat. Er komen talenten naar voren dat je denkt ‘Oke, dit had ik nooit bij jou verwacht of niet verwacht eigenlijk. Want nooit is niet helemaal het juiste woord, want ieder kind heeft het talent in zich. Alleen moet je het kind wel de juist tools geven om zich kunnen te ontplooien.’
Hoe zie je dit dit jaar terugkomen?
‘Dit jaar hadden we een hoop kinderen die mee hebben geholpen met het kookgedeelte, wat heel erg leuk was. De bloemstukjes die we ook vandaag verkopen. De kinderen die hieraan meegeholpen, die vaak ook met hun handen kunstig zijn. Dat komt er nu ook heel leuk omdat ze nu hun ideeën kunnen overbrengen op het bloemstukje bijvoorbeeld. Dus niet dat wij als docenten iets voor moeten doen. Nee, de leerlingen gaan zelf op zoek, vinden zelf de oplossing. Zo leren ze ook echt om creatief te zijn en dan komt dit tot uiting in een kerststukje.’
Hoe heeft de voorbereiding van dit evenement eruitgezien? Hoe is het voor de leerlingen?
‘Eind september beginnen we eigenlijk, dan gebruiken we het draaiboek van de afgelopen jaren en dan kijken hoe we hier dit jaar een nieuwe draai aan kunnen geven. Zodra het schooljaar eigenlijk begint beginnen we ook dus al met de voorbereiding. Het staat als een van de eerste punten op de agenda. Elke periode zitten wij even met zn allen bij elkaar en dan gaan we steeds verder bedenken hoe we dit gaan uitvoeren. Voor de leerlingen duurt het iets korter. Ongeveer een maand vragen we aan hun ideeën zijn. We hebben hier workshops. Wat willen jullie maken? Willen jullie daaraan meewerken? De kinderen vragen er eigenlijk ook altijd wel naar van: ‘Wanneer gaan we nou eindelijk beginnen?’. Het leeft dus wel binnen de school maar dus ook tussen de leerlingen.’
Wat betekent denken je het organiseren voor de leerlingen? De leerlingen lopen hier rond met een grote glimlach namelijk.
‘Het betekent echt heel veel voor ze. Wat ze vooral heel leuk vinden. Dat ze zichzelf voor dit soort avonden netjes op kunnen maken, ze kleden zich leuk aan. Ze kome hier allemaal naar toe, nemen hun ouders hiermee naar toe. En ook naar hun toe van, kijk dit heb ik gemaakt. Ik heb meehelpen koken, ik heb de aardappels geschild, ik heb de wortels geraspt voor de hutspot. En ook bij de kerststukjes: kijk deze heb ik gemaakt mama deze moet je kopen. Dus het leeft echt bij de kinderen.’
Wat vond je het mooiste om vanavond te zien?
‘Ja, dat is toch denk ik het stukje trotsheid van de leerlingen. Dat ze kunnen laten zien aan hun ouders: kijk, dit heb ik gedaan. Vaak worden deze leerlingen een beetje onderschat in wat ze kunnen, en daarom vind ik het heel mooi dat ze hiermee toch kunnen laten zien: kijk, dit hebben wij met z’n allen gemaakt.’
In de volgende audio reportage hoor je Lena Petrusha die rondloopt over de winterfair en hierbij een bezoeker, een leerling en een organisator geïnterviewd.
