EEMLAND – De expositie ‘Komt een mens bij de dokter’ vraagt aandacht voor het probleem dat patiënten door blinde vlekken van artsen niet de zorg kunnen ontvangen die nodig is. Op grote billboards zijn bij bibliotheek Eemland portretten te zien van ervaringsdeskundigen met daarop hun verhaal. Afgelopen woensdag organiseerden initiatiefnemers ‘De Alliantie Gezondheidszorg op Maat’, stichting ‘Open mind’ en de gemeente Amersfoort een gespreksavond over dit probleem. 

In de kleine filmzaal van de bibliotheek Eemland kwamen ongeveer 20 ervaringsdeskundigen, beleidsmakers en organisatoren bijeen. Voordat de deelnemers in gesprek gingen werd een documentaire vertoond over hoe hartklachten tussen mannen en vrouwen verschillen, en vrouwen daardoor minder goed behandeld worden. Het is een avond waarbij deelnemers meer begrip en erkenning bij elkaar kunnen vinden.

Passende zorg is al jaren een probleem, vertelt Femke van Heun, organisator van de tentoonstelling. Volgens haar is de gezondheidszorg eenzijdig: ‘Er is een gezondheidssysteem dat uitgaat van één norm: een witte, heteroseksuele man. Dit komt omdat medisch onderzoek jarenlang vooral op mannen is gedaan, en diagnostische tools, medicijnen en behandelingen grotendeels op die onderzoeken zijn gebaseerd. Als je als vrouw in de spreekkamer komt, is de kans dus minder groot dat je passende zorg krijgt.’ 

De problematiek rondom passende zorg gaat verder dan een verschil tussen mannen en vrouwen. Ook in de transgenderzorg speelt het, zo vertelt Kai Hagenaar tijdens de discussie. Toen de 23-jarige in transitie ging, voelde hij zich niet serieus genomen: ‘Ik heb het gevoel gehad dat ik moest bewijzen dat mijn transitie nodig was. Ik woonde in de jeugdzorg, en er werd vooral ingezoomd op het feit dat ik niet bij mijn ouders woonde, op meerdere plekken had gewoond, en of ik dan wel stabiel genoeg was om zeker te weten dat ik deze transitie door wilde maken. ‘Terwijl de voornaamste reden was dat ik totaal niet mezelf was.’

Volgens Van Heun is er voor het probleem van vrouwen die anders behandeld worden dan mannen een heldere oplossing: ‘Wij pleiten voor een Nationale Strategie Vrouwengezondheid’. Dit is een strategie die de ongelijkheid in de zorg tussen vrouwen en mannen moet verminderen. Op dit moment is er nog weinig geld, weinig focus en weinig coördinatie op het thema vrouwengezondheid vanuit de overheid. Ook worden vrouwen niet altijd gehoord als het gaat om het opstellen van gezondheidsbeleid. Dat kan beter.’ 

Dat het beter kan blijkt wel uit het voorbeeld van Elly van Westerlaak, ook aanwezig op de gespreksavond: ‘Toen ik klachten had zei de huisarts jarenlang tegen mij dat het of tussen mijn oren zat of dat het kwam doordat ik te dik was. ‘Pas toen ik 56 kilo was afgevallen en terugkwam bij dezelfde huisarts, werd ik serieus genomen.’ Elly bleek een dubbele hernia te hebben, omdat de dokter volgens haar te laat heeft ingegrepen, zit ze er nu levenslang aan vast.

De tentoonstelling reist nog door het hele land. Hagenaar is blij dat zijn bijdrage aan de expositie helpt om het probleem bespreekbaar te maken: ‘Ik ben via zelfgemaakte video’s op TikTok in aanraking gekomen met de organisatoren van de expositie. Het gaat nu het hele land door, ik had geen idee dat het zo’n groot project zou worden.’

De expositie ‘Komt een mens bij de dokter’ is nog tot 16 oktober te bezichtigen op het Eemplein net buiten de Bibliotheek Eemland.

Verslaggever Daniël Huigen doet verslag van de expositie en gespreksavond in deze audioreportage: