Amersfoort

Selecteer Pagina

Visjournaal Amersfoort: kijk mee naar de vissen in de stad

Visjournaal Amersfoort: kijk mee naar de vissen in de stad

AMERSFOORT – Na het succes van de Visdeurbel in Utrecht start Amersfoort een nieuw initiatief: het Visjournaal. Om de start te vieren waren de wethouder, het waterschap, Dierenwelzijn Amersfoort en de oprichter van de Visdeurbel die dag ter plekke om de eerste vissen door te laten.

Maandag vond de officiële opening plaats aan de stuw aan de Balladelaan, waar wethouder Jonas van Lammeren (Dierenwelzijn), Ilona Heidotting (Dierenwelzijn Amersfoort), Geert Willink en Ruben van Kessel (Waterschap) en Mark van Heukelum (oprichter Visdeurbel) aanwezig waren. Speciaal voor de opening van het Visjournaal mochten de aanwezigen op de stuw kijken, die normaal gesproken onbereikbaar is voor het publiek. Om 16:00 drukten wethouder Van Lammeren en oprichter Van Heukelum ceremonieel op de knop om het Visjournaal officieel te openen.

De Visdeurbel in Utrecht trok internationale belangstelling. Van Nederland tot Azië kijken mensen via de livestream mee naar de vissen. Als er een vis ligt, kan men op een digitale knop drukken om de sluiswachter te waarschuwen. Bij voldoende vissen opent de sluiswachter de sluis en laat hij de vissen door. Dit succes inspireerde Van Heukelum om vergelijkbare projecten op te zetten, waaronder het Visjournaal in Amersfoort. Hiervoor zocht hij samenwerking met de gemeente, het waterschap en Dierenwelzijn Amersfoort. Van Heukelum vertelt: “Het leuke aan de Visdeurbel is enerzijds dat mensen echt kunnen helpen, en anderzijds dat het hen kennis laat maken met die fantastische onderwaterwereld. Door dit op meerdere plekken te doen, kunnen we laten zien hoe divers ons water in Nederland is. Deze vispassage bestaat al vijfentwintig jaar. Met de camera’s kunnen we nu onderzoeken wat er nog verbeterd kan worden. Met de kennis die we nu hebben, zouden we het ontwerp van de passage waarschijnlijk iets anders doen.”

Ilona Heidotting van Dierenwelzijn Amersfoort was onderdeel van deze samenwerking. Heidotting: “In Amersfoort werkt het concept iets anders dan in Utrecht. Er is geen deurbel, want hier zwemmen de vissen zelfstandig door de vispassage. De onderwatercamera’s geven ons beter inzicht in het leven onder water. De onderwaterbeelden worden door de week heen verzameld en op vrijdag gepubliceerd op YouTube in het Visjournaal, waarbij Van Heukelum, maker van de Visdeurbel, feitjes vertelt over de vissen.”

De camera’s geven niet alleen meer inzicht in hoe het met de vissen gaat, maar ook in de waterkwaliteit. Heidotting: “Bepaalde vissoorten kunnen niet overleven in vervuild water. Door te zien welke vissen er zwemmen, leren we ook meer over de kwaliteit van het water.”

Amersfoort heeft veel natuur rondom de stad. Men is bekend met de vogeltrek, maar weinig mensen weten dat er onder water eveneens een gigantische migratie plaatsvindt. Heidotting: “Wij zijn in Amersfoort ongeveer twee jaar bezig met het verbeteren van dierenwelzijn. We willen dat Amersfoort een fijne stad is om te wonen, voor zowel dier als mens. Daarom vonden we het belangrijk om hieraan mee te doen. Iedereen kent de vogeltrek, maar de vismigratie gaat ook om miljoenen vissen, en daar is weinig aandacht voor. Met het Visjournaal laten we bewoners zien dat vismigratie bestaat. We willen dat mensen in de stad zich bewust zijn van de dieren die hier leven – niet alleen hun huisdieren of vogels, maar ook minder zichtbare soorten zoals vleermuizen. Door dit midden in een woonwijk te plaatsen, hopen we meer bewustzijn te creëren voor de natuur, zodat mensen er zorgvuldiger mee omgaan, met respect voor dier en plant.”

Op de stuw aan de Balladelaan hangen nu bordjes met een QR-code die leidt naar het Visjournaal. Zo kunnen bewoners het Visjournaal eenvoudig volgen en zelf ontdekken welke vissen zich in hun stad bevinden.

Over de auteur

Fleur Koot

Mijn naam is Fleur Koot, ik ben 20 jaar oud en eerstejaars student aan de School voor de Journalistiek in Utrecht. Ik ben opgegroeid in Nieuwegein. Het grootste gedeelte van mijn lagere en middelbare school heb ik in Utrecht gedaan. Utrecht voelt dus echt als mijn thuis. Vanaf jongs af aan heb ik een grote liefde voor schrijven en lezen. Na vaak genoeg te horen hebben gekregen dat ik “te nieuwsgierig” ben, riep ik op mijn 12e dat ik later journaliste wilde worden. In 2020 heb ik de havo afgerond, hierna heb ik een aantal jaar gewerkt in de artiestencatering en daarna de horeca bij een concertgebouw/poppodium. In dat wereldje kwamen dagelijks allerlei verschillende mensen voorbij. Ik kwam in aanraking met zoveel diverse personen en culturen, dit wakkerde mijn interesse naar de wereld aan. De droom om journalist te worden bleef. Ik kijk er naar uit om mij tijdens deze opleiding verder te ontwikkelen, en misschien wel meer te doen dan ik zelf voor ogen had.