Amersfoort –  Het aantal campingovernachtingen zakte enorm na 2021, het jaar na de coronapandemie waarin mensen graag binnen onze landsgrenzen vakantie vierden. De jaren die daarop volgden had men weer behoefte om naar het buitenland te gaan. Tot dit jaar, voorspelt de toeristische sector van ABN AMRO: ‘Voor 2025 spreken wij de verwachting uit dat het aantal overnachtingen op campings dit jaar met 3 procent groeit’. Inflatie eist daarin een prominente rol op. De prijzen van accommodaties in het buitenland zijn hard omhoog gegaan, terwijl ze in Nederland vrij rustig zijn gestegen. Daarnaast is de stand van het weer van belang. Je gaat immers niet op een camping staan waar het blauw staat van het water, wat vorig jaar wel het geval was. Ook de onrust in de wereld – de conflicten en oorlogen – zorgen ervoor dat men toch liever in eigen land de haringen in de grond slaat en de tent opzet.  
Campingbaas José Lonkhorst is getrouwd moeder van vijf kinderen en nam vijf jaar geleden volledig de camping over van haar schoonouders samen met haar echtgenote Thijs Lonkhorst. Thijs is verantwoordelijk voor de onderhoud en alle technische zaken. José zelf zorgt dat alles er pico bello bijstaat en dat de administratie op orde is.
Aanvankelijk wordt ze met ‘u’ aangesproken, maar ze vraagt of ik haar wil tutoyeren.

Het jaar na corona gingen veel mensen in het binnenland op vakantie, maar daarna had men behoefte om naar het buitenland te gaan, tot eigenlijk dit jaar als we de analytici moeten geloven. Wat is uw verwachting voor camping Coterlet?

‘Het is nu vrij gelijk eigenlijk, met corona ging het al goed. Het ligt ook wel aan het weer. We hebben nu hele mooie dagen en dat merk je wel gewoon. Maar toen het weer vorig jaar en het jaar daarvoor slecht was kwamen de mensen ook wel gewoon. De vaste mensen komen gewoon weer terug.’

Merkt u ook dat er dan onbekende mensen komen als het weer er naar is?

‘Nou, over het algemeen zeggen ze: ‘We blijven twee dagen’, maar vaak blijven ze dan wel langer, dus dat is fijn.’

Dus eigenlijk als ik het zo merk, is het al jarenlang gelijk, ook met corona en je hebt niet echt gemerkt dat er een dip was?

‘Soms wel, want vorig jaar was het weer niet goed en dan merk je het wel. Veel mensen zeggen af of komen helemaal niet, dus dat is wel vervelend.’

Het was de laatste jaren lastig voor campingeigenaren om de kas voldoende te spekken. Heb jij dat ook gemerkt?

‘Jazeker! Wij zijn seizoensgebonden. Wij zijn van 1 april tot 15 oktober open en daar moet je het verdienen, daar moet je mee rond kunnen komen. Maar, zoals ik al zei, de vaste gasten komen wel en mijn man en ik werken er nog vier dagen in de week naast, dus we krijgen het wel rond.’

Het campingseizoen duurt langer dan zeg maar tien jaar geleden, toen het van midden mei tot september duurde en nu duurt het van begin april tot en met eind oktober. Is dat heel veel beter voor de portemonnee?

‘Nee, meestal zijn wij half maart open tot begin november, maar sinds twee jaar hebben we dat gekort. Wij gaan nu echt 1 april open in plaats van half maart en we gaan eerder dicht, vanwege dat ik het niet meer leuk vind in oktober. Het is allemaal nat en er ligt overal modder.’

Tot slot, hoe gaat het met de boekingen?

‘De vaste gasten komen uiteraard weer, maar je weet nooit hoe het daarnaast loopt. Het weer speelt een rol en mensen zeggen om allerlei redenen af. Wat het gaat worden weet ik écht niet. Ik heb allemaal reserveringen staan voor het najaar al, maar de kans zit er in dat die gedeletet gaan worden zeg maar. Ik zeg altijd: Dit is echt een onvoorspelbaar beroep, in dat opzicht. Mensen komen namelijk ook vaak gewoon spontaan een paar dagen langs.’