AMERSFOORT – Hugo Langelaan (34) is bierbrouwer bij Stadsbrouwerij De Drie Ringen. De stadsbrouwerij is de oudste in de regio Utrecht. Langelaan heeft zijn rugbycarrière opgegeven om bier te gaan brouwen. In de stadsbrouwerij spreken we Langelaan. Het is net twaalf uur ’s middags en de voorbereidingen om de woensdag door te komen worden getroffen.
Hoe komt het dat het aantal bierbrouwerijen is afgenomen?
‘Het kan komen door heel veel dingen. Voornamelijk de grondstofprijzen, personeelskosten en accijnzen zijn omhooggegaan. Vooral kleinere ondernemingen kunnen hun hoofd dan niet boven water houden. Hier was dat ook het geval tijdens de covidperiode. De Drie Ringen is toen ook overgenomen door een andere eigenaar, want anders waren we hier ook failliet gegaan.’
Wat is het duurste aspect van het bierbrouwen?
‘We merken dat zelf hier ook. We brouwen alle bieren hier zelf. Dus alle grondstoffen worden ingekocht, maar de manuren kosten toch echt het meeste, daarna de materialen. We blijven investeren. Zo hebben we nu nieuwe tanks boven de bar. Deze zijn kostenbesparend. Dat bespaart de uren om individuele fustjes te vullen en de kosten van de fustjes zelf. Die hebben wij dan niet meer. Ook als we een fust moeten vervangen, verlies je sowieso al een liter aan bier.’
Hoe gaat het met de verkoop van jullie bier?
‘We zijn nu druk bezig met verkopen aan derden. Hier in het proeflokaal gaat het alsnog best wel hard. We hebben wel een voordeel met de locatie. We zitten in de historische binnenstad, dus we hebben ook toeristen en mensen die even snel komen kijken, maar ook heel veel vaste gasten. We hebben ook certificaathouders. Ze betalen elk jaar een fee. Ze hebben dan een eigen glas met hun eigen naam erop. Die staan in de kast als je het proeflokaal binnenkomt. Als je dan vrijdag of zaterdag komt is bijna de hele kast leeg.’
Heeft u last van buitenlandse concurrentie?
‘Wij verkopen vooral regionaal. Dus van buitenlandse concurrentie hebben wij niet echt last. Bier kopen in België of Duitsland gebeurt al een tijdje, dat zijn ook hele goede bierlanden. Wij zijn alleen maar regionaal en niet internationaal. Dus daar hebben we nog geen probleem van.’
Hoe speelt u in op de trend van alcoholvrij bier?
‘We hebben een groot aantal aan alcoholvrije bieren. We merken echt een grote vraag naar alcoholvrije bieren. Het is veel normaler geworden om een alcoholvrij biertje te drinken. Mensen vragen ook echt: ‘’Hebben jullie eigen alcoholvrijbier?’’. Maar om alcoholvrij bier te brouwen, moet je ook een andere infrastructuur hebben. Als je geen alcohol meer wilt in je dranken, moet je die ook weer pasteuriseren. De alcohol maakt de drank ook iets veiliger. Wij brouwen hele klassieke bieren. Wat wij hier hebben is best wel doordringbaar bier. Mensen vinden het vaak lekker en komen vervolgens terug.’
Hoe beïnvloeden de accijnzen de prijs van jullie bier?
‘Die accijnzen hebben wij meteen doorgerekend aan de klanten. Wij kunnen daarin niet veel doen qua besparing. Klanten snappen het uiteindelijk wel. We hebben wel een jaar gewacht met het absorberen van de nieuwe accijnzen in de prijs. Ik vind het ook heel belangrijk dat bier nog betaalbaar blijft. Ik vind dat het niet kan als je voor een blond bier acht of negen euro moet betalen. Ons duurste biertje, de tripel, is nu zeven euro. Normale bieren zijn ongeveer vier euro. Rond de vijf euro is echt een mooie prijs.
