Margriet Kraaij (64) geeft al ruim twee jaar yogalessen aan mensen met de ziekte van Parkinson via de organisatie Yoga4Parkinson. Elke vrijdag in het Klokhuis van Amersfoort probeert ze de deelnemers een bijdrage te geven aan de beweeglijkheid en positiviteit in hun leven, in de hoop op afremming van de ziekte. 

In een diepe zaal met witte muren, veel ramen en een hoog plafond, staan de deelnemers in een halve cirkel om Margriet Kraaij heen. Werkend als doktersassistente op de polikliniek neurologie, komt ze dagelijks in contact met mensen met de ziekte van Parkinson. Na een informatiefolder te hebben zien liggen van organisatie Yoga4Parkinson, heeft ze een scholing gedaan voor instructeur van yogalessen. Nu geeft ze al ruim 2 jaar elke vrijdag zelf les in het Klokhuis in Amersfoort. “Het doel van de yoga is toch wel om het lijf sterk te houden, door dit af te wisselen met kracht- en ontspanningsoefeningen probeer ik de deelnemers te leren om naar je lichaam te luisteren.” vertelt mevrouw Kraaij.

Mevrouw De Graaff, die sinds 2004 de ziekte van Parkinson heeft, is een deelneemster van de yogalessen. Ze vertelt vrolijk: “Na de lessen voel ik me ontspannen en ben ik minder stijf.” Volgens een lopend onderzoek van neuroloog Bas Bloem bestaat er een kans dat door drie keer per week te bewegen, de ‘goede’ hersencellen de functies overnemen die zijn aangedaan. Het wetenschappelijk bewijs is er nog niet, wel is het een grote stimulans voor velen om meer te gaan bewegen. 

Margriet Kraaij vertelt: “Het is gewoon een rotziekte.” Al jaren zijn er onderzoeken naar de ziekte van Parkinson, helaas tot nu toe zonder resultaat. De medicijnen die er zijn werken alleen maar remmend. De ziekte waar de oorzaak nog niet van bekend is, wordt niet genetisch bepaald en komt het meeste voor tussen de leeftijd van 50 en 60 jaar. “Je hebt zeg maar een dreinerig kind achterop de fiets zitten en op een dag neemt hij het stuur van je over. Dat is dan de parkinson, dan moet je jezelf in dienst stellen van je parkinson in plaats van andersom.” Aldus mevrouw De Graaff.

Parkinson is een ziekte waar zenuwcellen in de hersenen op een snel tempo afsterven waardoor klachten kunnen overblijven zoals stijve spieren, evenwichtsproblemen en vertraagde bewegingen. Deze progressieve ziekte komt voor bij 36.500 mensen in Nederland, iets waar op 11 april aandacht aan wordt gevraagd op Wereld Parkinson Dag. “Zelf ben ik er niet zo mee bezig.” Vertelt mevrouw De Graaff, “Er is meer dan alleen de Parkinson, je kan er namelijk ook in verdrinken.” Ook al is het een ziekte waar je lichaam stuk voor stuk afbreekt, kan het soms jaren duren voordat de dementie echt toeslaat. “We vergeten soms dat het gewoon nog slimme mensen zijn, die alleen maar wat trager zijn geworden.” Aldus Kraaij. Zo hebben ze zelf na elke yogales nog een koffie uurtje, waar ze bijpraten over hun week en ervaringen delen. In het leven van de patiënt zelf is er veel veranderd voor en na de ziekte, toch proberen ze elke dag het meeste eruit te halen. Zoals mevrouw De Graaff vertelt: “Het doet je geloven dat het de goede kant op gaat tot het je terug pakt. Je moet er mee leren leven en kijken waar het schip strandt.”