AMERSFOORT – Terwijl de gemeente vorig jaar optimistischer bleek te zijn over het proces van huisvesting van statushouders, blijkt het hen toch niet te lukken; de provincie dreigt zelfs volledig het proces van huisvesting over te nemen. Maar hoe komt het dat het hen, met goede voornemens en al, niet lukt? 

Zoals in elke gemeente in Nederland, woedt er ook in Amersfoort een wooncrisis; het huisvesten van diegenen die recentelijk statushouder zijn geworden wordt hierdoor ernstig bemoeilijkt. Projecten in de omgeving worden, zoals in meerdere gemeentes in Nederland, kapot geprocedeerd. De not in my backyard-houding die delen van hele buurten uitoefenen zorgt ervoor dat projecten moeilijk van de grond komen.

De zondebokpolitiek in Den Haag, waarin vreemdelingenhaat prominenter is dan ooit, helpt hierin zeker niet. Ook ongegronde claims doen de ronde; Omwonenden van aanstaande projecten zeggen angst te hebben voor overlast, zonder concrete aanwijzingen te hebben dat overlast een groter probleem zou zijn onder statushouders dan onder andere personen.

De constante negatieve houding jegens statushouders zorgt er dus voor dat hoewel de gemeente haar voornemens heeft voor snelle en goede huisvesting van deze groep mensen, het lastig van de grond komt.

Om erachter te komen hoe een persoon, die woonachtig is in Amersfoort, kijkt naar de huidige situatie, vroegen we een bewoonster van de stad om haar ideeën met ons te delen: