Biltse Nieuwe

Selecteer Pagina

Fototentoonstelling 1 op 90 over mensen met een intersekse conditie geopend

Fototentoonstelling 1 op 90 over mensen met een intersekse conditie geopend

Ella, Koen en de wethouder die de tentoonstelling openen. door Sander Alberts

DE BILT – De fototentoonstelling waarbij mensen die intersekse zijn hun verhaal kunnen delen, is donderdag 3 oktober begonnen. Dit is een initiatief van stichting Open Mind. De tentoonstelling reist door het hele land, en deze week is gemeente De Bilt aan de beurt. 

Mensen met een intersekse conditie hebben zowel vrouwelijke als mannelijke kenmerken. Denk bijvoorbeeld aan iemand met een penis maar zonder testikels, of iemand met een lage stem en brede heupen. Dit kan voor hen lastig zijn, omdat weinig mensen weten wat het betekent om intersekse te zijn. En dat is een probleem volgens Ella en Koen die zelf ook intersekse zijn. 

Wethouder Krischan Hagedoorn begint de opening met een toespraak. Al snel verwijst hij naar de man in het paarse shirt naast hem: Koen Wildenbeest, die zelf ook een intersekse conditie heeft. Hagedoorn geeft het woord aan Koen. ‘Iedereen kent wel iemand met rood haar of groene ogen, en wereldwijd zijn er net zoveel mensen met een intersekse conditie,’ vertelt Koen zelfverzekerd. Terwijl iedereen aandachtig luistert, haalt Koen het doek van zijn eigen portret en opent daarmee officieel de tentoonstelling. 

Het doel van deze tentoonstelling is meer aandacht te genereren voor mensen met een intersekse conditie. ‘Het gaat om een grote groep mensen die onzichtbaar is,’ zegt Ella. Zij is zelf ook intersekse. Volgens een studie van The Trevor Project plegen mensen met een intersekse conditie vaker zelfmoord dan andere mensen binnen de LGBTQ+ gemeenschap. Ook het NNID (Nederlandse organisatie voor seksediversiteit) bevestigt dit. Ella en Koen vinden daarom dat er meer aandacht en acceptatie moet komen voor mensen met een intersekse conditie. 

Na de opening wandelen bezoekers door de gang waar alle portretten staan uitgestald. Ella zegt: ‘We zijn geen andere groep mensen, we hebben allemaal dezelfde behoeftes en gevoelens.’ Aan de andere kant van de gang staat wethouder Hagedoorn. Hij vertelt waarom hij het zo belangrijk vindt dat deze tentoonstelling in de gemeente De Bilt plaatsvindt: ‘We weten er veel te weinig van af,’ geeft hij toe, en voegt eraan toe dat hij zelf ook weinig kennis had over intersekse mensen. 

De tentoonstelling reist door het hele land, maar niet elke gemeente doet mee, vaak vanwege religieuze overwegingen. De tentoonstelling is in De Bilt terechtgekomen door de inzet van Koen, die als functioneel beheerder werkt in de gemeente. Hij is een van de 50 gezichten in de tentoonstelling. Koen vindt dat de gemeente De Bilt goed rekening houdt met mensen met een intersekse conditie, maar noemt wel dat er alleen nog mannen- en vrouwentoiletten zijn en geen genderneutraal toilet. 

Terwijl de bezoekers de portretten bekijken en met elkaar in gesprek zijn, deelt Ella haar negatieve ervaringen: ‘Mensen vinden het raar en lachen je uit.’ Ze benadrukt hoe belangrijk het is dat intersekse mensen open durven te zijn over hun ervaringen. Ella zelf begon er meer open over te praten toen ze 20 jaar was: ‘Het is toch raar, ik kan hier helemaal niets aan doen,’ zegt ze. Ze merkt dat niemand haar afwijst vanwege het feit dat ze intersekse is. 

De boodschap van wethouder Hagedoorn is duidelijk: ‘Je mag er zijn.’ Dit is ook de boodschap die Koen meegeeft bij zijn portret: ‘Je mag er zijn,’ aldus Hagedoorn. 

Over de auteur

Sander Alberts

Ik ben Sander Alberts ik ben zeventien jaar oud en kom uit Nijmegen. Ik zit in in mijn eerste jaar journalistiek aan de Hogeschool Utrecht. Misdaadjournalistiek vind ik erg interessant, daar liggen ook mijn ambities. Maar onderzoeksjournalistiek vind ik ook erg leuk. Ik ben erg gemotiveerd en zie ernaar uit om leuke producties te maken aankomend jaar!