Biltse Nieuwe

Selecteer Pagina

Kinderboerderij De Schaapskooi Onderneemt Actie Door Vuurwerk

Kinderboerderij De Schaapskooi Onderneemt Actie Door Vuurwerk

BILTHOVEN – In de weken rondom de feestdagen wordt er weer vuurwerk afgestoken. Voor de dieren, zoals in kinderboerderij De Schaapskooi, is deze periode een onprettige tijd, waardoor er actie genomen moet worden. Vooral de dagen voor de jaarwisseling zijn lastig.

Kat Seppie, bewoner van de kinderboerderij, ligt tevreden opgekruld op een tafel te slapen. Zijn gespin galmt door de ruimte, waar een paar kasten staan en een opening in de linkerwand zit. Boven die opening hangt een bordje met het woord “pottenbakkerij” erop geschilderd. Op het eerste gezicht lijkt het alsof Seppie er zelf voor heeft gekozen om hier te liggen, maar de deur naar het grotere gebouw in het midden van de kinderboerderij is gesloten, zodat hij de duiven met rust laat tijdens de uren dat ze vrij mogen vliegen.

‘Seppie heeft denk ik het meeste last van het vuurwerk,’ vertelt Tom. Hij werkt op de kinderboerderij en houdt zich veel bezig met het welzijn van de dieren. Vanaf december beginnen de stille avonden in Nederland al verstoord te worden door knallende geluiden. ‘De kat laten we binnen met oud en nieuw, dan gaat het luikje dicht.’ Tegenover kinderboerderij De Schaapskooi hoef je slechts de weg over te steken om op een schoolplein te staan. ‘Daar wordt veel vuurwerk afgestoken.’

Naast Tom heeft mevrouw Ridder een stoel aangeschoven om plaats te nemen. Zij werkt ook op de kinderboerderij en heeft een duidelijke mening over het vuurwerk. ‘Het beste zou zijn om het af te schaffen, of in ieder geval het knalvuurwerk,’ zegt ze. De Schaapskooi heeft eerder geen speciale maatregelen genomen voor het vuurwerk, maar wel contact gehad met de gemeente over het probleem. ‘We hebben aangegeven dat we een vuurwerkvrije zone willen zijn, en dan het liefst een gebied dat groter is dan alleen De Schaapskooi.’

De spinnende Seppie schrikt wakker wanneer plots de achterdeur geopend wordt en een andere collega van Tom en mevrouw Ridder luid pratend naar binnen loopt. ‘Even stil zijn, we zijn in gesprek.’ De collega knikt om te laten zien dat de boodschap is begrepen en loopt stilletjes voorbij de tafel naar de voordeur. ‘Verder hebben we ook borden neergezet rondom de kinderboerderij met de boodschap om geen vuurwerk af te steken voor de dieren,’ legt Tom uit. Deze borden zijn geplaatst tegen lantaarnpalen en duidelijk zichtbaar voor mensen die over de stoep langs het terrein van De Schaapskooi wandelen. Tom staat op het punt een rondje langs alle dieren van de kinderboerderij te maken en geeft de weer slapende kat een aai over zijn bol. Seppie zal nog even moeten wachten tot de duiven binnen zijn.

Naast de uitgang van het houten gebouwtje waar Tom net naar buiten stapt, staat een tafeltje dat volledig gevuld is met een stuk of tien RVS-bakken. Hierin liggen verschillende soorten groenten met een kaartje waarop een dier is afgebeeld. Naast de bak voor de kippen staat een kleiner bakje voor de konijnen. ‘Laten we beginnen bij de geiten. Die zijn aan de overkant.’

Voordat Tom zijn wandeltochtje naar de geiten kan beginnen, loopt hij eerst naar de linkerhoek van het gebouwtje. Tegen een inklapbare witte garagedeur leunt een van de eerder besproken borden. “Hier geen vuurwerk, dankjewel!” staat er in opvallende witte blokletters in een rood tekstwolkje. ‘Helaas zijn een aantal borden door jongeren weggehaald. Als we zien dat alle borden weg zijn, kunnen we de gemeente bellen.’

Terwijl Tom het houten hek opent waarachter een grasveld ligt dat minstens zo groot is als een amateurvoetbalveld, vertelt hij dat hij niet zeker weet hoeveel last de geiten en schapen van het vuurwerk hebben. ‘Wel weet ik dat de geiten bij regen meteen naar binnen willen. Ze houden niet van natte voeten.’ Niet alleen Tom is aan het woord. De geiten lijken mee te kunnen converseren of te roddelen in hun onverstaanbare taaltje, maar zodra er een woord terug wordt gesproken, valt er een stilte.

Na zijn gesprek met de geiten passeert Tom een leegstaand verblijf. ‘Hier zaten eerst de pony’s, maar die hebben we nu al een tijdje niet meer.’ Ook zegt hij dat het aanzetten van muziek op de radio sommige dieren kan helpen om rustig te blijven. ‘Dan focussen ze zich minder op de knallen en meer op het rustige geluid.’ Alles wat De Schaapskooi nu nog kan doen, is hopen dat de acties voldoende zijn om de jaarwisseling voor de dieren rustig te laten verlopen.

Over de auteur

Erik Schreurs

Mijn naam is Erik Schreurs en ik ben momenteel 17 jaar oud. Ik ben afkomstig uit Hilversum en studeer nu aan de Hogeschool Utrecht voor de opleiding journalistiek. Mijn interesses liggen voornamelijk bij het bespreekbaar maken van persoonlijke en gevoelige onderwerpen en het menselijk gedrag dat hierbij komt kijken. Het liefst breng ik mijn tijd door met het onderzoeken van thema's en het in gesprek gaan met verschillende mensen. Door mijn journalistieke werk hoop ik dan ook taboes te kunnen doorbreken en mensen te helpen die graag hun verhaal kwijt willen.