Hugo Dankers ex predikant in de gemeente de Bilt. Na jaren werken in de dorpskerk, deelt hij zijn ervaringen over het verbinden van generaties, de zoektocht naar betekenis voor de gemeenschap en de uitdagingen die hij tegenkwam.
Wat gaf de doorslag om naar de Dorpskerk in De Bilt te komen?
Oeh, dat is alweer een tijdje geleden. Een belangrijke vraag die ik me toen stelde was of er in de kerk een verlangen was om niet alleen voor onszelf te zijn, maar ook van betekenis te zijn voor anderen. Ze vroegen me: “Wil jij ons helpen hiermee?” En dat vond ik een mooie vraag, waar ik graag iets in wilde betekenen. Daarnaast vroeg de kerk ook: “Hoe kunnen we de verschillende generaties in onze gemeente verbinden?” De kerk bestaat uit mensen van alle leeftijden, van nul tot honderd, en dat maakt het soms een uitdaging om iedereen met elkaar te verbinden. Dit was voor mij ook een vraag waar ik wel iets in zag om te helpen.
Hoe heb je de verbinding tussen generaties in de kerk aangepakt?
Dat is een goede vraag. Ik heb geen heel planmatige aanpak gehad, maar ik heb wel geprobeerd om in de diensten aandacht te geven aan ervaringen van verschillende generaties. Door verhalen te delen over de ouderen en jongeren, konden de generaties elkaar beter begrijpen en zien. Dit creëerde herkenning en nieuwsgierigheid, wat hielp om de verbinding te versterken.
Wat waren de grootste uitdagingen in de periode dat je in De Bilt werkte?
De grootste uitdaging was het vinden van manieren waarop de kerk iets van betekenis kon zijn voor de mensen om ons heen. We waren op zoek naar wat we konden doen, maar het was lastig om te bepalen wat precies nodig was. We wilden bijvoorbeeld iets doen zoals voedsel uitdelen, maar als niemand dat nodig heeft, heeft het ook geen zin. Dus we moesten goed kijken naar wat er echt nodig was.
Is er uiteindelijk iets uit deze zoektocht gekomen?
Ja, uiteindelijk wel! We kwamen in contact met ‘Mens de Bilt’, een maatschappelijke welzijnsorganisatie. Zij organiseerden buurtkamers in De Bilt, waar mensen naar toe konden gaan voor een kop koffie of een gesprek, en we hadden er nog geen in de buurt van de Dorpskerk. Dus we hebben een van onze gebouwen omgebouwd tot een buurtkamer. Elke dinsdagmorgen stonden de deuren open en was er koffie, thee en spelletjes voor iedereen die wilde komen. Dit initiatief werd ondersteund door vrijwilligers vanuit de kerk en het is een groot succes geworden.
Hoe zie je de toekomst van de Dorpskerk in De Bilt na je vertrek?
Nou, natuurlijk kan ik niet voorspellen wat er precies zal gebeuren, maar de trend is duidelijk: de kerk wordt in heel Nederland kleiner. Dit geldt ook voor de Dorpskerk, maar gelukkig niet in dezelfde mate als in sommige andere plaatsen. De grootste uitdaging voor de kerk blijft het zoeken naar manieren om van betekenis te blijven voor de gemeenschap, zelfs als de gemeente kleiner wordt. Wat belangrijk blijft, is de vraag hoe de kerk relevant kan blijven en hoe we ervoor kunnen zorgen dat mensen iets goeds blijven ontvangen, of het nu geestelijk is of gewoon gezelligheid.
Kom je in Rotterdam tegen dezelfde uitdagingen?
Ja, absoluut. De problematiek is daar anders, omdat het in een andere wijk ligt, namelijk in Feyenoord, een wijk met veel sociale problematiek. Maar de dynamiek is eigenlijk hetzelfde: de kerk heeft ook daar de wens om een betekenisvolle rol te spelen in de buurt. Achter de voordeuren is er in Rotterdam-Zuid weinig verschil met De Bilt, behalve dat het in Rotterdam misschien wat groter en complexer is.
Waarom ben je precies naar Rotterdam gegaan?
Dat is een goede vraag. In de kerk werkt het zo dat na ongeveer vier jaar je als het ware ‘transfervrij’ wordt, net zoals in het voetbal. Ik was in De Bilt heel tevreden, maar een andere kerk in Rotterdam had mij leren kennen en vroeg me om daar predikant te worden. Dit was een geestelijk proces voor mij. Ik heb gebeden en nagedacht of dit echt de richting was die ik moest volgen. Uiteindelijk voelde ik dat het tijd was om mijn werk in De Bilt af te sluiten, omdat de gemeente daar inmiddels zelfstandig verder kon. Zo besloot ik de nieuwe uitdaging in Rotterdam aan te gaan.
Was je werk in De Bilt daarmee afgerond?
Ja, voor mijn gevoel was het een moment waarop de Dorpskerk in De Bilt verder kon zonder mij. Er waren al mooie stappen gezet en de gemeente stond sterk genoeg om verder te gaan. Natuurlijk is het nooit echt ‘af’, maar op dat moment voelde het goed om verder te gaan in Rotterdam.
