BILTHOVEN – Nina van Rijn is een GZ-psycholoog bij praktijk Op Maat Gemaakt in Bilthoven, een praktijk gericht op de soort therapie die jouw kind of jongvolwassene nodig heeft. Jongeren zitten steeds vaker op social media, maken vervelende ervaringen mee of hebben nog steeds last van corona. Het kan allemaal bijdragen aan mentale klachten zoals stress of depressie. De mentale gezondheid onder jongeren neemt ook enorm af. In Bilthoven zit dan een praktijk waar je voor jouw klachten geholpen kunt worden. Want de meeste jongeren willen van hun klacht af, volgens Nina.
Zijn er veel jongeren met mentale klachten die sowieso bij Op Maat Gemaakt (het bedrijf waar Nina voor werkt) komen?
“Nou, wij zien kinderen en ouders natuurlijk. Dus ook kinderen tussen de vier en achttien. En daaronder vallen ook jongeren tussen de twaalf en achttien. En eigenlijk worden ze allemaal aangemeld met mentale problemen. Alleen, mentale problemen zijn natuurlijk heel breed. Dus dat kan zijn leerproblemen, angst, somberheid. Misschien ook wel veel jongeren met een laag zelfbeeld. Of die veel druk ervaren van alles wat moet of van hen verwacht wordt. Of het gevoel hebben dat ze niet kunnen voldoen aan alles wat van hen verwacht wordt.
Soms worden er ook jongeren aangemeld met traumagerelateerde klachten. Dus die dingen hebben meegemaakt die heel ingrijpend zijn, en waar ze nog heel veel last van hebben.”
Zijn het vooral jongeren uit De Bilt die bij jullie komen?
“Uit De Bilt, maar ook uit andere gemeenten. Maar wel allemaal in de omgeving van waar de praktijk zit in Bilthoven”.
En jullie doen natuurlijk allerlei soorten vormen van therapie: gedragstherapie, EMDR, speltherapie. Welke soort beoefenen jullie het meest?
“Cognitieve gedragstherapie. EMDR en speltherapie zijn eigenlijk gericht op het gezin waarin het kind opgroeit. Dus dat zijn vaak gesprekken met het hele gezin, of met de ouders, of soms met het kind en de ouders. En soms apart dus. Maar dat zijn de therapievormen die het meest worden ingezet.”
Wat is cognitieve gedragstherapie?
“Bij cognitieve gedragstherapie ga je eigenlijk kijken naar bepaalde gedachten die je hebt met betrekking tot je klacht, en of die gedachten wel kloppen of niet. Dus je gaat die gedachten uitdagen. En bij gedragstherapie ga je ook dingen doen in therapievorm om dingen te oefenen of anders te doen, om te kijken of dat een positief effect heeft op je klacht. Dus je bent eigenlijk zowel bezig met de gedachten die je hebt over jezelf of over je klachten, als met het gedrag dat je laat zien rondom je klachten. En daar ga je dan aan werken of dingen anders proberen te doen.”
Wat zou je kunnen doen, of wat kun jij bijvoorbeeld aanraden voor ouders of voor mensen die last hebben van deze klachten, hoe ze ermee om kunnen gaan?
“Wat vooral heel belangrijk is, is dat er goed zicht is van ouders op hun kinderen. Dus hoe het met hun kinderen gaat, en dat kinderen of jongeren iemand hebben met wie ze kunnen praten. En eigenlijk maakt het niet heel erg uit wie dat is. Dat kan een ouder zijn, een broer of zus, een buurvrouw, een mentor, een leerkracht. En vanuit de omgeving is het fijn dat er goed zicht is op hoe het met jongeren gaat. Meestal hebben de ouders dat natuurlijk wel. Maar soms kan het ook een mentor zijn die heel betrokken is bij een leerling en denkt: ‘Hé, gaat het eigenlijk wel goed met deze persoon, of moet ik misschien eens wat vaker even checken hoe jij erbij zit?’”
Hebben jullie het gevoel dat er één het meest effectief is?
“Nee, want dat hangt denk ik heel erg af van de klacht waarmee iemand komt. Maar ook van het type kind of persoon dat je bent. Als een soort therapie niet werkt, dan ga je kijken wat voor soort therapie nog meer zou kunnen aansluiten bij deze klacht. Dus het is niet zo dat je altijd dezelfde therapie doet. Je kijkt eigenlijk waar iemand last van heeft, waarvan we al weten dat iets wel of niet gewerkt heeft, en wat we dan eventueel anders kunnen doen. Dus het is heel erg op maat gemaakt.”
Wat is er nou zo mooi aan psycholoog zijn? En vooral voor jongeren en kinderen?
“Wat ik heel leuk vind aan dit werk is dat je samen met iemand anders die een vraag heeft, kunt nadenken over wat jou kan helpen. En wat ik zelf leuk vind aan werken met kinderen en jongeren, is dat ze heel erg openstaan om dingen anders te doen. De meesten willen van een klacht af. En wat ik zelf heel leuk vind hier, is dat we een hele gevarieerde doelgroep hebben. Dus we zien allerlei soorten vragen en allerlei soorten problemen waar jongeren tegenaan kunnen lopen. Voor mij maakt dat mijn werk ook leuk.”
