Hilversum

Selecteer Pagina

Zelfstandig maar niet alleen: Hoe mensen met autisme hun plek in de samenleving vinden

Zelfstandig maar niet alleen: Hoe mensen met autisme hun plek in de samenleving vinden

Het is deze week de autismeweek, de week waarin er aandacht is voor de autismespectrumstoornis (ASS). Wat betekent dit nou precies, en hoe zorgen de inwoners van Hilversum ervoor dat mensen uit Hilversum met ASS een alledaags leven kunnen leiden zonder te veel complicaties? Wooninitiatief Grasboom Hilversum helpt hen op weg in zelfstandig wonen en werken.

Het wooninitiatief is een aantal jaar geleden opgericht door ouders die vonden dat hun kinderen betere begeleiding konden krijgen met zelfstandig wonen voor jongvolwassenen met ASS. Op vrijwillige basis is er een zorg, financiering en wooncommissie om het initiatief staande te houden. Er wordt gezorgd dat er activiteiten kunnen worden ondernomen zodat de bewoners kunnen oefenen met sociaal contact en leuke dingen kunnen beleven.

Begeleiding

 ‘De basis van het initiatief zijn de driehoek gesprekken. Dat is een gesprek met de bewoner die gediagnostiseerd is met autisme, de ouders van de bewoner en de begeleiders’, vertelt Thérèse Lohmann, een van de oprichters van dit initiatief. ‘De gesprekken vinden bij iedere bewoner verschillend plaats, gemiddeld om de 2 maanden’. In de gesprekken bespreken zij dan bijvoorbeeld hoe het met de bewoner gaat, of er nog opmerkingen zijn waar zij begeleiding bij willen, hoe het ervoor staat met het zorgplan en wat het volgende doel is. ‘Zo blijft de ouder betrokken en kan de ouder de eigen kennis over het kind goed gebruiken om de begeleiders niet in dezelfde valkuil te laten stappen,’ aldus Therese.

David Meijer is psycholoog en coach en behandelt onder anderen jongvolwassenen met ASS. ‘Autisme is een ontwikkelingsstoornis die op drie gebieden mensen problemen laat ondervinden. Namelijk de communicatie, dus het minder goed in anderen kunnen verplaatsen. Ze kunnen mensen hun emoties minder goed lezen, daar ontstaat verwarring,’ vertelt David. ‘Vaak qua gedrag merk ik dat zij vrij star zijn, tegelijkertijd hebben ze ook veel moeite om prikkels te verwerken.’

Zelfstandig met hulp

‘Ze zijn allemaal verschillend en daar zal begeleiding maatwerk voor moeten leveren,’ aldus Therese. De bewoners krijgen twee keer in de week begeleiding, zo’n anderhalf a twee uur. Verder zijn er elke dag contactmomenten nodig, zodat zij de afspraken nakomen en bijvoorbeeld naar hun werk gaan. Dit staat in een draaiboek, de contactmomenten vinden meestal ergens in de ochtend plaats om ze op te laten starten en in de middag rond het eten, soms gemeenschappelijk.

Werk vinden

De NvA vraagt deze week ook aandacht voor ruimte voor autisme, zij publiceerden een artikel waarin uit een recent CBS-bericht blijkt dat 4 op de 10 mensen met autisme geen werk hebben. ‘Er zijn jongeren die het heel vervelend vinden dat het herkenbaar zou zijn dat zij autisme hebben. Ze willen het liefste als ‘normaal’ gezien worden, normaal meedoen met de samenleving en een baan hebben. Vaak is dat niet helemaal bereikbaar en dit wordt echt vaak gevoeld als verdriet,’ vertelt Therese. Voor de bewoners is het vaak moeilijk om een baan te vinden, als het lukt gaat het vaak heel goed omdat ze echt heel trouw zijn. Ze blijven dan heel lang werkzaam en ze zijn vaak ook heel precies, dit kunnen zij juist gebruiken als een van de sterke punten bij een baan. ‘Onze doelgroep is mensen met autisme met een normale intelligentie, maar sommigen zijn ook boven de normale intelligentie. Als je maar een juiste jobcoach erbij hebt die het werk en de omgeving aanstuurt, gaat het voor deze mensen echt heel goed. Het probleem zit hem in contact met collega’s en veranderingen.  Niet iedereen begrijpt dat en daarom is het fijn als de coach af en toe langskomt om even een oogje in het zeil houdt’. Stelt Therese.

‘Bij het grote publiek zijn mensen met autisme vaak de bekende nerds uit films, maar dat is echt maar een heel klein deel van autisme wat je ziet,’ vertelt David.  De samenleving kijkt nu ook niet meer zo zeer naar wie er afwijkend is. Juist met de breinen die we hebben, daar hebben we neurodiversiteit in, iedereen is anders.’

Over de auteur

Isa Bauman

Al van jongs af aan had Isa Bauman (2004) uit Den Haag al een passie voor schrijven en was erg nieuwsgierig naar de wereld om haar heen. Als mensen aan haar vroegen wat zij later wilde worden, antwoordde zij dan ook met journaliste of schrijfster. Ze studeert daarom Journalistiek aan de Hogeschool in Utrecht, waar zij artikelen schrijft over allerlei uiteenlopende onderwerpen. Ze is erg sociaal en schrijft graag over mensen hun verhalen. Ze houdt van reizen en wil hier graag haar werk van maken, namelijk als presentatrice op de televisie voor eventueel een reisprogramma, of als freelancer.