Hilversum – Een intens debat over dierenwelzijn ontbrandt tijdens de reptielenbeurs in het Dudok Arena afgelopen weekend. Terwijl honderden bezoekers binnen met fascinatie de exotische dieren bewonderen, staan buiten demonstranten met spandoeken en megafoons. De centrale vraag: hoort een evenement als dit nog thuis in een samenleving waarin dierenrechten steeds meer aandacht krijgen? Het contrast tussen binnen en buiten kan bijna niet groter zijn.

De beurs, een jaarlijkse traditie, trok zoals altijd een breed publiek. Van gezinnen met kinderen die nieuwsgierig de terraria bestuderen, tot fervente hobbyisten die op zoek zijn naar zeldzame soorten. “Het is een geweldige kans om meer te leren over reptielen en hoe je voor ze moet zorgen,” zegt Pieter de Bie, een bezoeker uit Hoorn. Hij wijst naar een kleurrijke kameleon en benadrukt hoe educatief het evenement is. “Hier leren mensen dat deze dieren geen speelgoed zijn, maar verantwoordelijkheid vragen.”

Maar buiten klinkt een heel ander geluid. Een groep van zo’n twintig activisten van de dierenrechtenorganisatie “Stop Exotisch Huisdier” voert luidkeels actie. Hun boodschap: reptielen horen niet in kooien of in huiskamers, laat staan op beurzen waar ze worden verkocht. “We zien hier dierenleed verpakt als entertainment,” zegt actieleider Marianne van Zanten. “Mensen hebben vaak niet de juiste kennis of middelen om goed voor deze dieren te zorgen, wat leidt tot verwaarlozing.”

Het evenement zelf voldoet volgens de organisatoren aan alle wettelijke eisen. “Wij zorgen ervoor dat alle handelaren een vergunning hebben en dat de dieren in goede omstandigheden worden gehouden,” legt beursorganisator Frank van Dijk uit. Hij benadrukt dat het welzijn van de dieren vooropstaat en dat de beurs ook bijdraagt aan bewustwording over het verantwoord houden van exotische dieren. “We hebben strikte regels om de dieren te beschermen, en bezoekers krijgen duidelijke informatie over wat het inhoudt om voor een reptiel te zorgen.”

Toch blijven de activisten sceptisch. Ze wijzen op de schaduwzijde van de handel in exotische dieren, zoals illegale import en het feit dat veel van deze dieren niet goed gedijen in gevangenschap. Een van de demonstranten, een voormalig reptieleneigenaar, deelt haar persoonlijke ervaring: “Ik dacht dat ik goed voor mijn leguaan kon zorgen, maar ik kwam er snel achter dat ik niet aan zijn behoeften kon voldoen. Het was hartverscheurend.”

Binnen blijft de sfeer ondanks de protesten gemoedelijk. Kinderen verdringen zich rond een grote slang die door een verzorger wordt vastgehouden. “Mag ik hem aanraken?” vraagt een jongen van een jaar of zeven. De verzorger legt uit hoe belangrijk het is om de dieren met respect te behandelen. Dit educatieve aspect wordt door veel bezoekers als positief ervaren. “Zonder deze beurs zou ik nooit zoveel hebben geleerd over deze fascinerende dieren,” zegt Maria Koster, een moeder van twee kinderen.

Maar terwijl de bezoekers genieten van de tentoonstelling, blijft de discussie buiten onverminderd fel. Actieleider Marianne van Zanten benadrukt dat dit niet hun laatste actie zal zijn. “We willen dat Hilversum het voorbeeld volgt van steden die dit soort evenementen al hebben verboden. Dit is niet meer van deze tijd.”

De vraag of de reptielenbeurs een plaats heeft in Hilversum blijft een punt van discussie. Voorstanders wijzen op het educatieve en sociale aspect van het evenement, terwijl tegenstanders blijven hameren op het welzijn van de dieren. Wat vaststaat, is dat de kloof tussen beide kampen voorlopig nog niet gedicht is.

Geschreven door Do Pieren