Het nieuwjaarsconcert is veel meer dan alleen een concert. Deze jaarlijkse nieuwjaarstraditie onder Hilversummers trekt een groot deel van de stad. Naast dat er veel muziek te beluisteren is, wordt er ook gesproken door de burgemeester en de stadsdichter. “Het nieuwjaarsconcert is een moment om stil te staan bij de vraag wie wij nou echt zijn met elkaar, en goed het nieuwe jaar in te gaan,” aldus burgemeester van Hilversum, Gerhard van den Top.
Kerstsfeer in het nieuwe jaar
In de Sint-Vituskerk wordt het concert gehouden. Er staat een lange rij mensen voor de kerk die wachten tot de deuren worden geopend. Het is een frisse, heldere winterse nacht, en doordat de deuren constant openblijven bij de inloop, is het bij aanvang in de kerk ook nog erg frisjes. Het eerste wat opvalt in de neogotische kerk, zijn de hoge pilaren met paarse lichten van onderen. Om de kerstsfeer erin te houden, staat er in elke hoek een verlichte kerstboom. De kerstkransen op elke pilaar zijn de puntjes op de i. Terwijl het publiek binnen komt is de sfeer direct serieus. Niet alleen door de honderden mensen die in de kerk zijn, maar ook omdat het net op Prinsjesdag lijkt: mannen in een net pak en vrouwen in een nette, vrolijke jurk met een gek hoedje op. Monique van der Goes en Berend Kokkeler, twee bezoekers van het concert, hebben erg hoge verwachtingen. “Voor ons is het de tiende keer dat wij zijn uitgenodigd. Elke keer zijn we niet geweest, maar na zoveel goede recensies dachten we dat we er wel een keer naartoe moesten.” Het concert is voor iedereen te bezoeken en heeft gratis toegang. “Wij dachten dat je er speciaal voor uitgenodigd moest worden, maar blijkbaar is het voor iedereen,” aldus Monique van der Goes. Vooraan in de hoek van de kerk staan drie grote beeldschermen, waardoor mensen van achteren ook kunnen meegenieten alsof ze vooraan zitten. Het is nog erg rumoerig tot ineens de beeldschermen aangaan en de dirigent vanuit elke hoek in de kerk te zien is.
The Victory March
Wat als eerste begint met een harde knal van alle instrumenten bij elkaar, loopt uit tot rustige, melodische kerstgeluiden. “Het eerste stuk voelde meer als een kerstsfeer dan ik zelf tijdens kerst heb gevoeld,” aldus Berend Kokkeler. Soms zitten er secondenpauzes in het stuk, maar die voelen als minuten. De stilte is erg luid wanneer er een pauze is, omdat iedereen zo aandachtig meeluistert en zit te wachten tot er weer wordt doorgespeeld. Je voelt dat het orkest je een verhaal probeert te vertellen, maar dan zonder tekst. Wat normaal gesproken ongebruikelijk is bij een concert, doet dit publiek toch wel: ze klappen wanneer een stuk voorbij is. Het orkest gaat weer zitten en burgemeester Van den Top loopt naar voren. Hij begint een verhaal over waarom 2025 een heel ander jaar is dan alle voorgaande jaren. In 2025 is het namelijk 80 jaar sinds Nederland oorlog heeft gekend. “Het zijn verdrietige momenten om aan terug te denken, fijn dat het al zo lang geleden is,” aldus burgemeester Van den Top. De burgemeester houdt nog een kleine speech over het jaar dat eraan zit te komen en verlaat daarna weer het podium. Het publiek zit vol afwachting te wachten tot het orkest weer gaat spelen. Een verhaal over het aankomende stuk wordt verteld. Het thema blijft de oorlog, en het aankomende stuk is ook gecomponeerd door een Joodse jongen, Dolf van der Lindt. Zijn verhaal is aangrijpend, iedereen wordt er stil van. Een jong muziektalent van Joodse afkomst die uiteindelijk sterft in een concentratiekamp. Dolf’s stuk heet The Victory March, zo komt het ook zeker over. Door de opbouw van instrumenten en het knallende einde voelde het echt alsof je zelf de “victory” meemaakte. “Je ademt de sfeer van bevrijding in tijdens dit stuk,” aldus burgemeester Van den Top.
Het gedicht
Tijdens een aantal toespraken en een gemeentespel die wordt uitgedeeld, verliest men de aandacht. Veel mensen kijken naar hun telefoon, wat iets zegt over de generatie van tegenwoordig. Wat eigenlijk erg bijzonder is, aangezien de gemiddelde leeftijd in de kerk rond de 55 ligt. De stadsdichter van Hilversum, Charlotte de Raad, draagt nog een gedicht voor over de oorlog dat veel mensen raakte. “Ze vragen mij hoe een oorlog ontstaat, en hoe het kan dat er zoveel mensen doodgaan. En ook al zijn ze nog zo klein, de onrust die in de lucht hangt, de woorden in de krant. Het kruipt onder hun huid en verzamelt zich in de nacht als een zware deken,” aldus Charlotte de Raad tijdens haar gedicht.
Staande ovatie
De dirigent kondigt aan dat er nog twee stukken aankomen die allebei een magische sfeer met zich mee zullen brengen. De stukken eindigen en inderdaad, magisch was het juiste woord. De dwarsfluit en viool deden je denken aan een mooie lentedag. De dirigent liet zelfs het publiek meedoen met de stukken door te klappen. Het was erg interactief en dat liet de mensen nog meer opbloeien. Aan het einde was er hard geklap en gejuich te horen, en ging het publiek zelfs staan.
Marie-Hèlene Jeronimus was aanwezig bij het nieuwjaarsconcert. Ze spreekt hier met Nannet Bakker, zij presenteert het hele gebeuren, en met Albert over de avond en het belang en de boodschap van het nieuwjaarsconcert.
