HOUTEN – Bij de 42e editie van de Avondvierdaagse in Houten liepen ruim 3.600 deelnemers, 19 tot en met 23 mei, vier avonden lang routes door de stad en het buitengebied. Daarnaast deden tientallen wandelaars mee met een dagkaart. Het evenement werd georganiseerd door vrijwilligers, voor het eerst ondersteund door alle achttien basisscholen, en veilig begeleid door gecertificeerde verkeersregelaars. Burgemeester Karen Heerschop die ervoor het eerst was heeft het naar haar zin. 

Hoewel het concept al jaren hetzelfde is, blijft de vrijdagavond voor velen speciaal. ‘Dan komen alle drie de startlocaties samen en zie je ook je collega’s van de andere bureaus. Dat geeft een extra feestelijk gevoel,’ aldus organisator Martie den Hartog. De voorbereiding begon al in januari, met het aanvragen van vergunningen, afstemmen van locaties en het bestellen van medailles. 

Op de eerste drie avonden liepen deelnemers een van de zeven routes door Houten en het buitengebied: drie van 5 kilometer, drie van 10 kilometer en één van 15 kilometer. In totaal werd er 60 kilometer afgelegd. Op vrijdag liepen de deelnemers aan de 10 en 15 kilometer nog een laatste route voorafgaand aan het gezamenlijke défilé. 

De organisatie had een uitdaging om te voorkomen dat routes elkaar kruisten en om te zorgen dat wandelaars niet bij een verkeerde startlocatie terechtkwamen. Vrijdagavond begon het défilé vanaf de Kruisboog en eindigde bij het gemeentehuis, waar burgemeester Karen Heerschop en wethouder Ria Frowijn de wandelaars opwachtten en hen persoonlijk feliciteerden. 

Voor burgemeester Karen Heerschop was het haar eerste Avondvierdaagse in Houten. ‘Kinderen willen een high five en stellen vragen als ‘moet ik burgemevrouw zeggen?’ en vinden het bijzonder om een burgemeester te ontmoeten. Dat maakt deze avond speciaal.’ Ze benadrukt het belang van dit soort evenementen. ‘Kinderen zitten veel binnen achter een scherm. Dan is het goed dat ze bewegen, doorzetten en samen iets volbrengen. Dit versterkt ook de band tussen scholen, ouders en de gemeenschap.’ Heerschop hoopt volgend jaar weer aanwezig te zijn. ‘Ik vind dit soort dingen ontzettend leuk. Het is mooi dat je als burgemeester aan de ene kant bezig bent met veiligheid en beleid, maar aan de andere kant ook dit soort vrolijke momenten mag meemaken.’ 

Ondanks dat er dit jaar zo’n 400 deelnemers minder mee deden dan vorig jaar kijkt het organiserend comité kijkt tevreden terug op deze editie. ‘Het was geweldig,’ vertelt Den Hartog. ‘Het weer zat mee, de sfeer was fantastisch en je zag alleen maar blije gezichten. Vooral als kinderen na een lange wandeling moe aankwamen, en je ze weer met een lach weg zag lopen, dan weet je dat het geslaagd is.’ 

De betrokkenheid van scholen is groot. Volgens organisatoren Margreet de Keijzer en Martie den Hartog deden voor het eerst vrijwel alle achttien basisscholen in Houten mee. Vaak worden ouders en contactpersonen benaderd via mail. ‘Vroeger deden we alles via de ouderraad, maar tegenwoordig regelen contactpersonen het buiten schooltijd om. Dat werkt beter.’ 

Volgens de Keijzer is de massale deelname logisch. ‘Houten is een groeigemeente met veel jonge gezinnen én een actieve sportcultuur. Dat helpt zeker mee. Daarnaast willen kinderen gewoon graag meedoen. En als ze vier avonden volhouden, verdienen ze hun medaille. Dat is een prestatie.’ 

De organisatie achter het evenement is grootschalig. ‘We maken gebruik van zo’n twintig vrijwillige verkeersregelaars, die speciaal een erkende cursus gevolgd hebben,’ legt De Keijzer uit. ‘Zonder hen zouden we dit niet veilig kunnen laten verlopen.’ Ook is er een weerprotocol achter de hand. ‘Via korte lijntjes met een weerbureau kunnen we op het laatste moment nog besluiten of het verantwoord is om te lopen. Gelukkig was het dit jaar droog genoeg.’ 

Waarom zo’n jaarlijks wandelfeest belangrijk is? Volgens den Hartog en de Keijzer ligt het antwoord in de inzet van vrijwilligers, de betrokkenheid van scholen en de lach op het gezicht van een kind. ‘Je doet het voor die blije kindergezichten. En als ze dan ook nog gestempeld willen worden op hun hand, gezicht en hoofd, dan weet je dat ze er helemaal in opgaan.’