HOUTEN- ‘Op weg naar de vrijheid’ is een theaterproductie gemaakt door de leerlingen van College de Heemlanden. Op 20 februari spelen ze het stuk voor de eerste keer op podium met publiek in Theater aan de Slinger. Een productie die het publiek aan het denken zet over de betekenis van ‘vrijheid’. In het stuk laten leerlingen hun kant van de betekenis zien. Harrie Hounjet is al jarenlang drama docent op College de Heemlanden. Met enorme passie voor zijn vak heeft hij al een heleboel schoolmusicals op het podium neergezet. Dit jaar doen ze het even anders: De leerlingen maken zelf een interdisciplinair stuk. Hounjet is een van de docenten die de productie begeleidt.
Wat is uw rol in dit proces?
Aah, mijn rol is om de leerlingen zo min mogelijk in de weg te lopen. De vraag is wat is het verhaal dat zij willen vertellen. Kijk mijn verhaal, dat is niet interessant. Ik ben wat ze noemen ‘geriatrisch fossiel’. Wat is het verhaal dat zij willen vertellen, waar ik hen dan vervolgens bij kan helpen. Dus inmiddels help ik vooral bij de theatrale vorm, want die bedenken zij vaak niet. Dus wat zij willen vertellen proberen we zo interessant mogelijk te maken.
Voorgaande jaren produceerde jullie meer in musical vorm, wat is er dan zo anders aan deze manier van de theaterproductie?
Eigenlijk ben ik een verhaalverteller. Dit hebben we de afgelopen twintig jaar dan ook gedaan. Er is nu een nieuwe tijd met een nieuwe generatie. Een tijd van Instagram en Tiktok, en daar moet je in meegaan. En kijk, Koning van Katoren of Hamlet, een voorstelling van anderhalf uur vind ik ook te verdedigen puur, omdat leerlingen weinig naar het theater gaan. Toch zijn we twintig jaar verder met een ander type leerling en dus is het goed om iets anders te proberen. Het goede eraan vind ik dat de inbreng van de leerlingen veel groter is en dat zie je duidelijk terug.
Hoe zijn jullie op het thema ‘op weg naar de vrijheid’ gekomen?
Vorig jaar kozen we voor het thema binnenste/buiten omdat er binnen in je hoofd andere dingen gebeuren dan buiten in de werkelijkheid. Ook ben je thuis bijvoorbeeld anders dan daarbuiten, maar goed dat kennen we natuurlijk allemaal. Dit jaar is het een kroonjaar waardoor we iets met de vrijheid wilden doen. Vervolgens kwamen leerlingen met deze titel omdat het nu beter is dan 1000 jaar geleden, het is beter dan 100 jaar geleden maar we zijn er nog niet. We zijn op weg naar de vrijheid, maar nog niet vrij. We zijn nogmaals verder dan 100 jaar geleden maar wij hebben zeker nog een aantal stappen te gaan.
Wat zijn uw verwachtingen voor het eerste optreden morgen?
Ik vind het heel spannend. Ik vind altijd dat we te weinig tijd hebben gehad, maar dat vind je natuurlijk altijd. Na de tweede, derde, vierde voorstelling weet iedereen echt alles. Maar we hebben er super veel zin in en gaan er echt voor.
Zijn er nog bijzondere uitdagingen die u dit jaar als docent bent tegengekomen tijdens het maken van deze productie?
Ik ben heel erg bezig met het zorgen dat ik iedereen recht doe. Zowel kleine rollen, grote rollen, brugklas maar ook zes atheneum, spel, dans , zang. Ik wil iedereen met een goed gevoel dat podium opsturen en dat is soms nog weleens lastig.
Hoe zit het met de laatste voorbereidingen de dag voor het optreden?
Chaos. Er moet nog zeker veel gebeuren. Er is weken gerepeteerd maar soms ook naast elkaar met bijvoorbeeld dans op dinsdag en theater op maandag. Dit moet nu allemaal samen komen. Beeldend, zang, dans, spel en de complete verhaallijn. Alles moet door en in elkaar worden geschoven.
Hoe voelen de leerlingen zich een dag voor het optreden met publiek?
Het zijn echt stuiterballen. Ze zijn echt nerveuze stuiterballen, ik haal ze echt al stuiterend uit de gordijnen. Ze beginnen nu duidelijk te voelen dat het morgen voor het ‘echie’ is. Ze hebben er wel echt heel veel zin in.
