De actiegroep Extinction Rebellion (XR) trekt met hun protestmars door Leidsche Rijn en Vleuten. Ze lopen de A12-mars van Arnhem tot Den Haag om aandacht te vragen voor de directe beëindiging van overheidssubsidies op fossiele brandstoffen.
Op woensdag 8 januari ontmoetten 18 leden van Extinction Rebellion elkaar om 9:30 op het Jaarbeursplein in Utrecht om gezamenlijk naar Woerden te lopen. Een tocht die maar liefst 18,7 kilometer is. Vooraf legt de organisator Jaro Roemer kort de regels uit aan de deelnemers van de loop: ’Iedereen is vrij om aan te haken, mits je, je houdt aan de kernwaarden van XR. Je bent geweldloos, je gebruikt geen alcohol of drugs, je houdt je tijdens het lopen aan de verkeersregels,’ en met die woorden in het hoofd gaat de tocht van start.
Tijdens de eerste kilometers van de tocht kwamen de protestlopers langs een park, waar sommige jongeren hen met verbaasde of verwilderde blikken aankeken. Andere jongeren liepen lachend achter de Extinction Rebellion-wandelaars aan. Enkele demonstranten voelden zich daardoor genoodzaakt om deze jongeren aan te spreken en legden uit dat ze deze actie deden voor hun toekomst.
Meneer Roemer, die met zijn bruine wandelschoenen en blauwe hesje vooruit loopt legt aan de groep uit, hoe het idee voor deze actie is ontstaan: ‘Het idee komt voort uit een gebeurtenis van twee jaar geleden, toen een rebel uit Arnhem op de A12 ging zitten Deze rebel moest toen aan Gandi denken, die in India tegen de Engelse kolonisatie een zoutmars van duizenden kilometers organiseerde. Hij wilde dit verder uitwerken en vroeg daarbij steun van een aantal rebellen en daar was ik één van.‘
Halverwege de mars is er een geel puntje aan de horizon te zien. Eenmaal over de Hogeweidebrug vielen de eerste demonstranten af, vanwege vermoeidheid. Maar niet demonstrant Ruur Schoonhoven. Hij is al anderhalf jaar actief lid van XR en begon eerst bij de organisatie muziek te maken bij de protesten van Extinction Rebellion. ‘Ik ben namelijk van mening dat er heel veel manieren zijn om je zorgen te uiten voor wat er gaande is in de wereld en muziek is daar ook een van.’, vertelt Schoonhoven. Verder zegt hij dat hij zichzelf niet ziet als een van de meest extreme activisten. ‘Begrijp mij niet verkeerd, wat anderen doen vind ik heel dapper, zoals jezelf vastbinden aan een sluis. Ik vind het ook goed dat het gedaan wordt, maar die harde acties zijn niet echt iets voor mij.’
Richting het einde van de middag brak het zonnetje ook door. De pas zat er goed in bij de demonstranten. Ze kwamen zelfs een uur voor de geplande tijd aan in het centrum van Vleuten, waar ze hun eerste pauze gingen inlassen. Tijdens het pauzeren vertelde Schoonhoven waarom hij meeliep met de A12-mars: ’Er zijn heel veel kleine acties, zoals dit. Ik heb ervoor gekozen om vandaag mee te lopen, omdat ik nieuwe mensen leer kennen. Die zich allemaal zorgen maken om het klimaat Je maakt eens een praatje met iemand, en het zonnetje schijnt.’
Daar kan de organisatie van mars zich zeker in vinden. Roemer vertelt dat hij zeer tevreden is over de klimaatmars tot dit punt: ’Kennelijk stralen wij ook een bepaalde vorm van veiligheid uit. Dat mensen zich durven te uiten tegenover ons en dat geeft je een goed gevoel. Wij zijn gewoon een simpele geweldloze wandelmars. ‘
Met het einde van de dag in zicht kijken de demonstranten uit naar 11 januari, waarop ze de laatste loodjes richting Den Haag zullen lopen
Verslaggever Tijl Stuifbergen was bij dit protest en sprak Jaro Roemer en Ruur Schoonhoven over enkele problemen die zich kunnen voordoen bij zo’n mars.
