‘Ik heb ze nog nooit zo duur gehad’, aldus Bianca van Bloembinderij de Wetering.
Sinds 2012 krijgt de tulp iedere derde zaterdag van januari een podium tijdens Tulpendag. Echter waren voorheen de tulpen nooit zo duur als dit jaar en dat is te danken aan een slechte oogst. Ondanks dit onaangename nieuws was de sfeer in de winkel er niet minder om.  

Een halfjaar terug hadden de tulpen uit de grond moeten schieten, maar dat ‘uit de grond schieten’ bleef uit. Door de vele regen zijn er veel slechte tulpenbollen geboren het afgelopen jaar en dat betaalt nu letterlijk de prijs. Door de vele vraag en het lage aanbod is de prijs dusdanig verhoogt, maar in Vleuten zijn ze daar niet heel rauwig om zegt Bianca: ‘het is natuurlijk vervelend, maar de mensen accepteren het gewoon hoor. De tulp is een populaire bloem dus die wordt wel verkocht.’

De feestlichtjes hangen nog bij de ingang wat zorgt voor een warm onthaal en bij het binnenstappen van de winkel rinkelt het bekende belletje om te laten weten dat er iemand de in- en uitgang passeert. Er hangt een frisse geur en het is koel in de winkel zodat de bloemen onder de best mogelijke omstandigheden kunnen vertoeven. De werknemers gaan met elkaar om alsof ze hun hele leven al met elkaar optrekken en de klanten worden in warmte ontvangen. Terzelfdertijd zijn enkele klanten bereid mij te spreken en nemen de nieuwe bloemen een plek aan in de winkel met hulp van de sjouwende werknemers.

Zijn de mensen in Vleuten er eigenlijk wel van op de hoogte dat Tulpendag om de hoek staat? ‘Echt? Oh dat wist ik niet’, lacht Anchela. En Eva? Die had er ook geen flauw benul van: ‘nee, geen idee van eerlijk gezegd.’ Mevrouw Van Bennekom daarentegen wist het wel. ‘jazeker, ergens in januari’, aldus de groot bloemenliefhebber. Aanvankelijk spreek ik met Anchela of zei vanmiddag tulpen komt scoren. Ze vertelt dat ze vanmiddag niet komt voor tulpen, maar voor een vaasje. Ze zegt wel dat de tulpen ongetwijfeld een plek krijgen als het straks voorjaar wordt.
‘Ze zijn van harte welkom’, zegt Eva nadat ze de vraag voorgeschoteld kreeg of ze met tulpen naar huis gaat. ‘Als ze er tussen zitten zijn ze van harte welkom’. Mevrouw Van Bennekom komt met enige regelmaat langs in de zaak, maar komt vanmiddag niet voor een paar tulpen. Ze heeft er namelijk al zo’n 300 in de achtertuin staan. Waarom ze er zó veel heeft staan? ‘Het is een hele makkelijke en mooie bloem.’
Dat de tulp afgelopen vrijdagmiddag niet mega-populair was is een goede aanname, maar Yvette ging wél met een aantal tulpen de deur uit. Ze zijn alleen niet voor haarzelf, want deze gaan voor haar dienen als verjaardagscadeau. Wel zegt ze dat haar huis niet lang tulp loos zal blijven: ‘ze gaan zeker de komende periode veel komen.’
De mensen die de winkel betreden en verlaten, en het befaamde belletje in combinatie met de muziek zorgen ervoor dat de winkel erg veel weg heeft van een ‘gezellige’ sfeer. Collega’s steken de draak met elkaar en er worden om de haverklap grappen gemaakt. Iedereen in de winkel kent elkaar bij de voornaam en ik krijg de kans me voor te doen alsof ik al zolang als ik leef in deze winkel kom. Ik bied aan of ik kan helpen met het dragen van de nieuwe bloemen, maar dat is niet nodig.