VLEUTEN-DE MEERN – Elke tweede vrijdag van de maand vindt een bijzondere samenkomst in de bibliotheek van Vleuterweide plaats: een striptekenclub! Wat het nog bijzonderder maakt, is dat het van de 10-jarige Siem Coenen is.

Hoe is het allemaal begonnen?

‘Twee jaar geleden op school tijdens de les, tekende de hele klas samen. Opeens begon een klasgenoot met striptekenen en toen we dat zagen, raakten we allemaal geïnspireerd om hetzelfde te doen. Steeds meer mensen deden mee en al snel begonnen we ook tijdens de pauzes stripverhalen te maken. Hierdoor hadden we in de klas een soort striptekenclubje opgericht. Ik wilde mijn strips in de bibliotheek leggen, dus ik stuurde een brief naar de directrice om daar toestemming voor te krijgen. Na een tijdje nam zij contact met mij op en was heel enthousiast erover. Ze stelde zelfs voor om een striptekenclub in de bibliotheek op te richten, en dat leek mij ook een geweldig idee! Daarna vertelde ik het in de klas en inmiddels is er in de bibliotheek een nieuwe striptekenclub. Zo is de club eigenlijk een beetje ontstaan.’

Lees je zelf stripboeken?

‘Zeker! Ik begon met het lezen van stripboeken bij oude Asterix en Obelix stripboeken van mijn vader. Toen vond ik het zo leuk dat ik uiteindelijk dacht “Hey kijk, dit kan ik ook doen.” In groep drie heb ik heel veel strips gelezen, vooral van de grote dikke stripboeken, zoals Bunnie vs Monkie van Jamie Smart en Dog Man van Dav Pilkey. Ik heb ook natuurlijk de stripboeken die in Nederland het beroemdst zijn gelezen, zoals Donald Duck en Suske en Wiske.’

Hoe loopt je schrijfproces?

‘Ik heb dobbelstenen met verschillende plaatjes erop en elke keer dat ik ze gooi, krijg ik een unieke combinatie. Op basis van die combinatie maak ik mijn stripboek. Dus stel je voor, op de dobbelstenen staan een auto en een weg, dan maak ik een verhaal daarover. Mijn stripboeken bestaan allemaal uit losse, doorlopende verhalen met realistische karakters, dus zonder pratende dieren of iets dergelijks. Ik vind het het fijnst om als eerst een verhaal te bedenken. Het probleem is dat ik allerlei verschillende ideeën in mijn hoofd krijg, dus tijdens het proces verandert het verhaal meerdere keren. Soms heb ik een strip binnen een dag klaar, maar als ik het wil inkleuren dan zou het mij twee lange dagen kosten! Ik heb tot nu toe drie stripboeken af, want ik had het heel druk met school en sport. Nu dat ik meer tijd heb, pak ik het weer vaker op.’

Hoe ziet de striptekenclub eruit?

‘We verzamelen één keer in de maand hier in de bieb en we maken voor een uur samen stripverhalen. Ik ben geen docent en ik geef geen lessen, maar als de deelnemers begeleiding nodig hebben, dan geef ik het graag. Als een stripboek af is, wordt er een sticker met een barcode opgeplakt, zodat de bezoekers van de bibliotheek het kunnen lenen. We delen ook lekkere snacks uit voor de tekenaars en we zorgen voor boeken over striptekentechnieken.’

Wat is het doel met deze club?

‘Vaak vinden mensen het saai om boeken te lezen en raken ze het een beetje zat. Mijn doel is dus om ze aan te sturen om meer stripboeken te gaan lezen en/of te tekenen. Verder wil ik graag dat meer mensen naar de club komen opdagen, zodat het gezelliger wordt.’

Strip- of gewone boeken?

‘Ik vind beide leuk. Met stripboeken heb je het verhaal al in beeld en je weet hoe alles eruit ziet. Maar met een gewoon boek wordt het niet voor je klaargelegd en heb je dus de ruimte om zelf te bedenken hoe het verhaal afspeelt.’

Zie je jezelf dit later als baan doen?

‘Ja, maar ik wil ook een professional voetballer worden. Dus een voetballende striptekenaar! Misschien als ik wat ouder ben, na mijn voetbalcarrieré, kan ik strips daarover maken, of zeker als een hobby.’