LEIDSCHE RIJN – Samen breien, schilderen of een andere creatieve bezigheid. Bewoonster Truus Waaijers wil meer ruimte voor creativiteit voor volwassenen in Leidsche Rijn. Om hier haar eigen steentje aan bij te dragen, heeft ze samen met Lilian Ruth een creatieve inloop opgericht in buurtcentrum Hogerweide. Op 80-jarige leeftijd heeft Truus ook nog een atelier en geeft ze les. Met creativiteit verbindt ze haar medebuurtbewoners.
‘Het buurtgevoel was er naar mijn mening nog niet helemaal. Ik woon in een wijk waar niet iedereen elkaar goed kent. Afgelopen zomer dacht ik: “Zo, ik woon dichtbij het buurtcentrum, ik ga gewoon een keer langs.” Toen trof ik Lilian, die enorm enthousiast was. Zo heb ik langzamerhand mensen bij elkaar verzameld om de creatieve inloop tot leven te brengen. Nu loopt het echt als een trein. Verder heb ik ook nog een atelier in park Alendorp en geef ik op de maandagmiddag les in steenbewerking en schilderen.
Je kunt een koffieochtend organiseren, maar dan hebben mensen het gevoel dat ze moeten praten. Als je een activiteit aanbiedt ontstaat het gesprek vanzelf. Het ene moment is het muisstil, je kunt een speld horen vallen, en het volgende moment ontstaan er spontane gesprekken. Iedereen kan zijn eigen ding doen. Er is zelfs een nieuwe wereld voor mij opengegaan: wat een hobby’s, my god! Zoals kartonnenfiguurtjes in elkaar zetten en ‘diamond painting’. Laatst hebben we een gratis workshop porseleinstippen georganiseerd, en dat was echt een succes! De creatieve ontmoeting staat bij ons centraal, ik wil graag het gevoel van een gemeenschappelijke huiskamer creëren. Creativiteit is echt een middel. We zijn al zo bekend dat iemand zelfs door de huisarts naar ons is doorgestuurd, omdat ze hier de rust kan vinden. Ook is er een weduwnaar die niet heel creatief is, maar toch vaak langskomt. Zo houdt hij contact. Dat is goud waard.
Ik ben altijd al zo’n mens geweest hoor, een creatieveling. Ik heb aan het conservatorium in Utrecht gestudeerd, waar ik zang en schoolmuziek deed. Daar ontstond mijn eerste liefde: zingen en dansen. Toch was ik te verlegen om in de belangstelling te staan, dus heb ik mijn carrière daar niet in voortgezet. Daarna ben ik groepswerk gaan doen aan de Sociale Academie en ben ik in leidinggevende banen gerold. Zo kom je op een ander spoor.
De creativiteit komt, denk ik, wel uit mijn familie. Mijn vader tekende en mijn moeder was veel bezig met handwerken. Thuis hadden we het financieel niet breed. Als ik op kamp ging met de padvinderij en geen pyjama had om in te slapen, maakte ik er zelf wel een van beschikbare lapjes! We konden niet veel kopen, maar met creativiteit redden we het prima.
Oorspronkelijk kom ik uit Den Haag, en ik heb ook een tijdje aan de Oudegracht in Utrecht gewoond. Daar had ik iets soortgelijks als de inloop opgericht. Toen merkte ik hoeveel verhalen er werden uitgewisseld en hoe mensen echt uit hun bubbel kwamen. Tja, ik denk dan: ‘doe iets voor een ander, het kan toch geen kwaad?’
Mijn advies aan mensen die ook een buurtgevoel willen creëren is het volgende: wees alert en betrek anderen. Exclusiviteit is niet altijd effectief, mensen moeten beseffen dat er veel verschillende soorten mensen zijn. Kijk waar iets georganiseerd kan worden en pomp er een beetje leven in.’
