De volwassen theatergroep van Sesar toneel mag op 6 april voor de tweede keer de voorstelling Het Parkbankje spelen voor publiek in buurtcentrum de Schakel. Het is een spannende dag voor de groep. Om half 8 staan alle personages klaar om voor de laatste keer het podium op te gaan. Sommige acteurs hadden een paar maanden geleden nog nooit een script van dichtbij gezien en nu staat er een prachtig toneelstuk op de planken.

De zaal is halfvol en wanneer de lichten uitgaan begint er mysterieuze muziek te spelen.

Er komen 3 grimmige figuren het podium op. De spanning is om te snijden. De figuren lijken op dieven en ze bewegen gehaast rond op het toneel. Het is lastig te zien wat ze aan het uitspoken zijn maar het zal niet veel goeds zijn. Na drie minuten verdwijnen ze weer achter de coulissen en begint er vrolijke muziek te spelen. De lampen gaan ook weer aan.

De openingsscène duurt lang en het is zonder enige research gedaan te hebben nog lastig te begrijpen waar deze voorstelling nou over gaat. Dit zorgt er alleen maar voor dat er goed wordt opgelet.

Het is duidelijk te zien dat het om een amateurvoorstelling gaat. Er worden namelijk kleine foutjes gemaakt in de scenes. Maar gelukkig doet de zaal leuk mee en lacht men wanneer er gelachen kan worden. Een enkele keer hoor je een telefoon die niet op stil is gezet. Dit is even afleidend maar niet op een vervelende manier.

De regisseur van de show, Eric Goetjaer, vertelt dat het originele script van het parkbankje aangepast is. “Als ik aan thriller denk dan voel je je onveilig of gaan je nekharen overeind staan, tijdens het lezen van het script kwam ik die thriller niet echt tegen. Ik noem dit meer een mysterie dan een thriller.”

Hierdoor is het slimme plan van Eric ontstaan om ‘flashbacks’ in de voorstelling te verwerken om toch de spanning van het verhaal te voelen.  “We hebben gekeken naar wat voor spelers we hebben en welk stuk dat aantal spelers heeft, dit stuk had dat precies.” Deze voorstelling paste goed bij de groep volgens Eric. “Puur entertainment!”

Het is tijdens het optreden goed te merken dat het publiek op het puntje van hun stoel zit. Veel vragen blijven het grootste gedeelte van de show onbeantwoord. Wie heeft het geld gestolen? Hoe lang staat dat bankje al wel niet in dat park? Met spanning en humor is dit inderdaad een goed neergezette komische-thriller. En volgens Eric een komisch-mysterie.

Iefke heeft vandaag de grote rol van politieagente gespeeld, zij heeft als kind veel op het toneel gestaan en begon dat te missen. Dankzij Sesar kan zij haar talent nu opnieuw op het podium laten zien. “Het allerleukste is dat je iemand mag zijn die je normaal niet bent, daar kan je veel creativiteit in kwijt en kan je gebruiken als een uitlaatklep.”

De groep repeteert sinds september wekelijks op dinsdagavond in de CultuurCampus in Vleuterweide. Zesentwintig bijeenkomsten en dan twee shows van bijna 2 uur neerzetten is een knappe prestatie. Iefke twijfelt nog of ze volgend seizoen weer wilt spelen of dat ze juist meer de muziekkant op wilt gaan.

Aan het einde van de voorstelling barst er een enorm applaus los wat eindeloos door lijkt te gaan. Verschillende mensen in de zaal geven zelfs een staande ovatie.  Iedereen wordt bedankt en in de felle spotlights gezet. Na afloop drinkt het publiek een lauw biertje of warme Fanta in het gezelschap van de acteurs om zo de show na te bespreken.

Verslaggever Mischa Ottenkamp maakte een audio reportage van de avond. Luister die hieronder!