Op zaterdag 18 januari vond de 8e editie van trance-event Jungle Groove plaats. Het trance-evenement in Leidsche Rijn wint aan populariteit en was voor de tweede keer helemaal uitverkocht.
Op zaterdag 18 januari, voordat de deuren openen voor publiek, loop ik bij de Trapop! Naar binnen. Ik heb afgesproken met Jurrit Smit, een van de organisatoren van trance-event Jungle Groove in Leidsche Rijn. Als ik binnenkom, is Jurrit nog bezig met de laatste voorbereidingen. Toch wil hij me wel even te woord staan. Jurrit vertelt dat de Trapop! een gevarieerd programma heeft en dat ze zich inzetten om een divers publiek te trekken. Het idee voor een trance-festival is ooit bedacht, omdat we vonden dat er te weinig trance-avonden waren voor deze generatie, Het leek ons ook leuk om met lokale dj’s te werken, talent dat hier gewoon om de hoek woont, maar zelden echt een podium krijgt. Jungle Groove is daar nu ook een plek voor geworden.’’ Jurrit vertelt dat Jungle Groove aan populariteit begint te winnen en zegt trots: “Er zijn voor vanavond al bijna 180 kaarten verkocht. “Jurrit heeft niet lang de tijd en moet weer aan het werk.” Voordat hij verder gaat, vertelt hij nog dat de kracht van het festival in de eenvoud zit. ‘We willen het rauw houden, geen commercieel gedoe. Als mensen hier binnenstappen, moeten ze meteen snappen: dit is van ons.’
Terwijl de soundcheck begint, drink ik een biertje aan de bar en niet veel later druppelen de eerste gasten binnen. Het valt op dat er niet alleen jongeren zijn, maar ook wat oudere gasten. Een aantal van hen schat ik rond de vijftig. Rond 22.00 uur is het zaaltje half gevuld en komen meer jongeren binnen. De sfeer is goed; er wordt gelachen en iedereen lijkt zin te hebben in een feestje. Aan de bar spreek ik Dana. Ze vertelt dat ze samen met een groep vriendinnen is om het einde van de SE-week te vieren. Ze zitten op een middelbare school in de buurt en vonden het ‘veel te koud’ om naar het centrum te fietsen vanavond. ‘Hier is het ook gezellig’, lacht ze.
De avond is inmiddels echt begonnen. Nedir Nadir staat achter de draaitafels en laat een mellow, ritmische set horen. De zaal beweegt zich richting het podium en komt langzaam in beweging. Het is wat mellow, maar het is lekker om zo te beginnen. Wanneer Ser en MOSY een uur later het podium betreden, verandert er wat. Het lijkt alsof het publiek zich in één klap verdrievoudigd heeft. De hypnotiserende trance beats nemen langzaam maar dwingend de controle over. De bas trilt door de vloer, en binnen de kortste keren staat iedereen vol te dansen. Dan neemt APRD het stokje over. De lichten flitsen op het ritme mee en de zaal verandert in een kolkende zee van energie. Wat begon als een chille avond, is nu een volwaardige rave.
Ik loop naar de bar om wat water te halen en zie Jurrit met een grote glimlach bij de deur staan. Hij schreeuwt tevreden dat het is uitverkocht en loopt dan weer richting de dansvloer. Ik vind het tijd om naar huis te gaan en haal mijn jas op bij de garderobe.
