In het Maximapark in Utrecht, tussen de schaaktafels en sportvelden, staat op zondagochtend een fietskar met een espressomachine. Daarachter: Emiel Voskuilen, gepassioneerd barista. Wat begon als een hobby groeide tijdens de coronapandemie uit tot een mobiele koffieplek waar buurtbewoners niet alleen voor een cappuccino komen, maar ook voor een praatje.

De liefde voor koffie begon thuis, met vrienden. “Steeds een beter apparaat, steeds meer proberen,” vertelt hij. “Op een gegeven moment dacht ik: dit is meer dan een hobby.” Hij begon workshops te geven aan vrienden en collega’s, over espresso zetten en melk opschuimen. De droom van een eigen koffiezaak was er altijd, maar met een gezin en een baan in de IT was een vaste locatie niet haalbaar. “Toen dacht ik: waarom niet mobiel?”

Zijn eerste koffiekar bouwde hij in de achterbak van een elektrische auto. “Geen uitstoot, dus geen geur of warmte die de smaak beïnvloedt.” Tijdens de eerste lockdown stond hij voor het eerst in het park. “De hele dag videobellen achter een laptop, en dan ’s avonds weer? Dat trok ik niet. Ik wilde iets fysieks doen, iets met mensen.”

De timing bleek perfect. “Koffie drinken in het park was een van de weinige dingen die nog wél konden. Mensen kwamen echt dagelijks terug.” Toen de gemeente hem vroeg mobieler te zijn, schakelde hij over op een fietskar. “Die heb ik zelf omgebouwd. Nu kan ik makkelijker op evenementen staan en ben ik flexibeler.”

Wat hem aanspreekt in koffie is de combinatie van techniek en beleving. “Je bent constant bezig met verbeteren: betere bonen, betere maling, betere melk. En dan die reactie van mensen: ‘Wat een mooie cappuccino!’ Daar doe je het voor.” Zelf drinkt hij het liefst een doppio  (een dubbele espresso)  gezet met een zogenoemde naked filter, voor een intensere smaak.

Maar koffie is voor hem meer dan smaak. Het is een manier om mensen samen te brengen. “Ik verkoop koffie, maar eigenlijk vooral gezelligheid,” zegt hij. Zijn kar is een plek waar mensen even stilstaan, een praatje maken, en elkaar ontmoeten. “Iedereen heeft wel iets met koffie. Het is een gesprekstarter.”

Die verbindende kracht van koffie ziet hij ook op wereldschaal. In zijn vrije tijd verzamelt hij bijzondere koffietentjes van over de hele wereld en bracht ze samen op een interactieve kaart. “Zelfs in een verlaten dorpje vind je soms een espressoheld. Dat is het mooie: koffie verbindt, waar je ook bent.” Zijn kaart, de World Map of Coffee, is bedoeld voor reizigers die op zoek zijn naar goede koffie op onverwachte plekken. “Het is altijd een ontdekkingstocht.”

Inmiddels is hij een vertrouwd gezicht in Utrecht, De Meern en Leidsche Rijn. Hij wordt regelmatig gevraagd voor buurtactiviteiten, sportverenigingen en kleinschalige evenementen. Toch blijft het voor hem vooral om één ding draaien: de passie. “Ik wil er vooral energie van krijgen. En dat lukt alleen als het leuk blijft.”

Hoewel hij regelmatig wordt benaderd door mensen die iets anders dan koffie zouden willen, blijft zijn eigen motivatie simpel. “Ik heb weleens gedacht aan andere producten, maar ik kom toch altijd terug bij koffie. Daar ligt mijn hart. En zolang ik daar energie van krijg, blijf ik ermee doorgaan.”