IJSSELSTEIN – Harmonie Amicitia IJsselstein bestaat bijna 125 jaar. Elise van Schalkwijk speelt al meer dan veertig jaar klarinet in het orkest. Ze vind zichzelf geen toptalent maar vertelt hoe ze toch met plezier in het orkest zit en zich voorbereid op concerten zoals het braderieconcert van zaterdag 5 juli.

‘Ik speel ondertussen al meer dan veertig jaar met heel veel plezier de klarinet bij Harmonie Amicitia IJsselstein. Ik vind het hartstikke leuk om muziek te maken, ook al ben ik geen top talent. Je hoeft niet uit te blinken in het orkest om plezier te maken, het gaat om het samenspel, het gevoel dat je met een groep mensen samen iets moois neerzet.

De klarinet speel je in een groep, net als bij strijkers in een symfonieorkest. We hebben de eerste, tweede en derde stem. Omdat ik geen toptalent ben speel ik de derde stem, deze ondersteunt de eerste en tweede stem. Mijn rol is niet opvallend maar wel essentieel.

In ons orkest is de leeftijd van jong tot oud. Iedereen is welkom zolang je maar op B-niveau kunt spelen. Dat is een bepaald muziek niveau die je gehaald moet hebben om bij het orkest te kunnen. Een aantal maanden voor een concert repeteren we twee keer per week en naarmate het concert steeds dichterbij komt repeteren we meer. Thuis kun je ook altijd nog oefenen, de dirigent stuurt ons altijd een filmpje die je dan met je partij moet instuderen voor de repetitie. We repeteren van half acht tot tien uur. Zo’n concert en repetitie vraagt echt wel iets van je. Als je een concert hebt ben je eigenlijk de hele dag bezig met muziek maken. Je moet fit blijven en een goede longinhoud hebben, want klarinet spelen kost veel adem. Als we een intensief programma hebben dan is het flink aanpoten, zoals bijvoorbeeld bij het concert op bevrijdingsdag, maar je krijgt er ook wel weer heel veel energie voor terug.

In 2010 bestonden we 110 jaar. Dat was een gigantisch gebeuren. We speelden toen onder andere ‘Promille of the Night’, een lichtere, feestelijke muziekstijl. Echt iets anders dan de klassieke stukken. Onze dirigent toen had in Amsterdam gewerkt en bracht via zijn contacten ook verrassende stukken mee naar IJsselstein. Van klassiek tot pop, van serieuze stukken tot een vrolijk braderieconcert zoals nu op 5 juli.

Als je op televisie een orkest ziet, lijkt het misschien heel serieus, maar bij ons is het ook gewoon gezellig. Je leert mensen kennen, je lacht samen, en je werkt ergens naartoe. Dat maakt het zo mooi. Zolang ik gezond blijf en genoeg lucht heb, blijf ik dit met plezier doen.’