NIEUWEGEIN- Voor het vierde jaar op rij verzorgt Vrouwenkoor Cantare een sfeervol kerstconcert in de Sint-Nicolaaskerk. Het koor weet de koude kerkzaal te vullen met warme klanken en een participerend publiek.
Al een half uur voor aanvang schuifelt een bescheiden rij zich door de kleine deuren van de Sint-Nicolaaskerk in Nieuwegein. Veelal buren, kennissen en familie van de zangeressen passeren de kapstok en nemen, winterjas aan, plaats op de houten kerkbankjes. Na een toegangsbewijs á vijf euro te hebben betaald krijgt iedereen twee A4’tjes in de handen gedrukt. Op het in kleur bedrukte programmaboekje staat een mix van klassiek en pop. Schumann’s Fantasiestücke, Elvis Presley met ‘Blue Christmas’, en Stille Nacht, om er maar een paar te noemen.
‘Ik wil dat Elvis gedraaid wordt op mijn begrafenis.’ zegt Fredy van Tricht, met een ondeugend lachje op haar gezicht, ‘Ik moet alleen nog mijn dochters overhalen.’ Van Tricht, 81 jaar, kan sinds kort niet meer fietsen, en is dus aangewezen op het gebied rond haar huis dat ze lopend kan afleggen. ‘Het is mijn eerste keer bij dit koor.’ zegt ze, ‘Ik ken de kerk alleen van begrafenissen.’ Ze praat graag, en springt van het ene onderwerp op het andere. ‘Ik hou eigenlijk niet zo van vrouwenstemmen, maar ze doen het met liefde.’ Het meeste kijkt ze uit naar ‘Hallelujah’, de hit van Leonard Cohen.
De kakofonie van stemmen dooft langzaam uit tussen de neogotische muren van de kerkzaal wanneer 32 dames op leeftijd, ieder één kerstrood item dragend, het podium betreden. Achter het koor staan de wassen beelden van Jozef, Maria en een in doeken gehulde zuigeling die het kindeke wel moet zijn. De voorzitter van de zangvereniging, Margriet Leushuis, stelt twee gastmuzikanten voor; de in Lissabon geboren, maar nu in Utrecht studerende Maria Soeiro op de cello, en Lisa Angelia Tanto uit Surabaya, Indonesië. De uitgebreid geschoolde jonge dames nemen de wat zwaardere, klassieke stukken voor hun rekening, aldus het programmaboekje.
Dirigent Michel de Valk zwengelt na een kort voorwoord het koor aan, dat zich vol overgave stort in het kerstrepertoire. Tijdens hits als die van Elvis en John Lennon zwaaien de hoofden van het publiek heen en weer. Op deze dinsdagmiddag in december is de kerk koud, maar de volle, warme klanken van cello, piano en 32 vibrerende strottenhoofden zijn een aangename bron van aangename warmte.
Tweemaal toe wordt het publiek geacht te participeren in het gezang. De teksten staan op het tweede A4’tje dat men voor zich heeft. Ook tijdens de wat bekendere nummers klinkt vanuit de banken fluisterend gezang op. Met ieder kerstnummer dat het publiek beantwoordt met een bescheiden applaus groeit de gemoedelijkheid. Blikken, glimlachen en goedkeurende knikjes worden steeds vaker uitgewisseld. De anderhalf uur dat het concert duurt, vliegen voorbij. Er volgt een daverend applaus en rozen voor de zangeressen van Cantare Nieuwegein.
Voor Margriet Leushuis heeft het zingen iets therapeutisch: ‘ Als je staat te zingen denk je helemaal nergens meer aan.’ Voor veel van de leden van Cantare is het zingen een fijne sociale bezigheid die iedere dinsdagmiddag plaatsvindt. ‘Alleen als mensen écht ziek zijn zeggen ze soms af, verder is iedereen er altijd.’ aldus Leushuis. Dat moet ook wel, in die drie uurtjes per week moet heel wat muziek ingestudeerd worden. Zo bestaat het kerstconcert al uit 23 liederen. Het koor is er al sinds september druk mee, en dat is te merken. Huispianist Dennis de Bruijn, die per ongeluk het verkeerde nummer inzette maar zichzelf snel wist te herpakken, begeleidde de middag op de ene verkeerde inzet na, vlekkeloos.
Wil je zelf lid worden van het vrouwenkoor? Dat kan! De eerste twee repetities zijn kosteloos, daarna kost de deelname dertig euro per maand. Op de website worden ook toekomstige optredens gedeeld.
