NIEUWEGEIN – Een fors geldbedrag aan dringend medisch materiaal is onlangs opgehaald door fietsenwinkel Banierhuis. Twee weken geleden zijn deze materialen aangekomen in een ziekenhuis in de Oekraïense stad Rivne. De materialen waaronder; monitoren, bloeddrukmeters en ziekenhuisbedden worden direct ingezet. Eén van de initiatiefnemers is Gerard den Hertog, die zich, samen met zijn collega’s, de afgelopen twee jaar volop heeft ingezet voor het project.
Het beroep van fietsenwinkelier is de 43-jarige Gerard den hertog met de paplepel ingegoten. De vierde generatie winkeleigenaar houdt zelf ook van een fietstochtje. Sinds 1 juli 2022 is hij eigenaar van het bedrijf. Rond deze zomerperiode, waarop normaliter het fietsseizoen in volle gang is, woedde de oorlog tussen Rusland en Oekraïne volop. Fietsenwinkel Banierhuis besloot twee acties te initiëren; het inzamelen én opknappen van oude fietsen, om deze vervolgens te schenken aan de Oekraïense vluchtelingen in Nederland, en een geldbedrag per verkochte fiets en e-bike te hanteren dat het Banierhuis zou investeren in medisch materiaal.
Hoe kwam het initiatief tot stand?
‘Tijdens het voorjaar begint voor ons het fietsseizoen. Als fietsbedrijf is deze periode van belang omdat dit de start is van de drukkere dagen. Hierdoor zijn er rond deze periode meer voorjaarsacties en klantgerichte salesacties, zo doen we dat al jaren maar omdat er toen die oorlog speelde, zorgde dat bij mij en het managementteam voor een gevoel van ongemak. De oorlog was op dat moment ook hetgeen dat ons bezig hield. Ik voelde me enigszins oncomfortabel om enkel consumentenacties te doen en dat deelde ik met het managementteam, en die stonden daar ook achter. Hieruit volgde de vraag; “hoe kunnen we ervoor zorgen dat we de medemens kunnen helpen terwijl we ook ons seizoen kunnen inluiden?” en daar is het initiatief uit voortgekomen.’
Wat was de motivatie om aan dit project te beginnen?
‘Voor mij persoonlijk was het vanuit een christelijk standpunt en het moreel kompas. Het kunnen helpen van mensen die de hulp nodig hebben is voor mij en de rest van mijn collega’s uiteraard de grootste motivatie. Het houd je ook bezig omdat het conflict helemaal niet zo ver van je vandaan is. Er werd ook gespeculeerd dat er wellicht een derde wereldoorlog zou kunnen uitbreken. En om dan te bedenken dat deze oorlog slecht op 2000 kilometer van je afspeelt, dat doet toch veel met je omdat het zo dichtbij komt.’
Welke emotie roept het bij u op nu het project succesvol is afgerond?
‘Nou, ik ben een nuchter mens. Ik ben blij dat we Oekraïne een klein beetje hebben kunnen helpen, maar we moeten ook nuchter blijven. Ook al is het een substantieel bedrag, is het natuurlijk maar een heel minimaal bedrag als je naar het gehele plaatje kijkt. Het is niet dat ik met mijn hoofd in de wolken loop, dat zeker niet. Maar het is uiteraard wel iets heel erg moois. Daarnaast kregen we ook heel erg veel steun van de omgeving voor het initiatief. Allereerst vanuit de klanten die ons hebben geholpen om dit mogelijk te maken, en natuurlijk ook de collega’s die de armen uit de mouwen hebben gestoken om mee te helpen. Wat ik zelf heel erg mooi vond om te zien was dat we op een gegeven moment zo ontzettend veel fietsen hadden verzameld en hadden gekregen. Deze fietsen moesten vervolgens ook veilig op de weg worden gezet. Er zaten ook fietsen bij die we wilden schenken aan de Oekraïense vluchtelingen waar best wel veel tijd en aandacht in gestoken moest worden. We hebben toen intern de vraag gesteld of er mensen ons hiermee wilden helpen, “het is immers ook jullie wereld waar dit gebeurd.” En daar ontstond iets prachtigs; heel veel collega’s binnen de bedrijfszijde wilden graag helpen en stelden voor om een paar avonden van hun vrije tijd in te ruilen om de fietsen te repareren. Dat was waardevol om te zien.’
