Meer dan ooit tevoren staat Nederland in het teken van de woningen te kort. Overal blijven de prijzen stijgen, worden de wachttijden langer en blijft het aanbod gestaag dalen. Sterker nog 87% van de Nederlanders spreekt van een woningcrisis, dit concludeert het onderzoeksbureau Ipsos I&O in hun laatste rapport Peiling Wonen van 16 oktober. Bijna de helft van de kiezers vindt het woningtekort als eerste moet worden aangepakt door de nieuwe regering. Starter op deze instortende woningmarkt is Barend den Bruidegom (39), al 9 maanden zoekt hij een koopwoning in de regio Utrecht.

Na al jaren in Utrecht woonachtig te zijn werd het voor Barend te druk en voelde hij dat het tijd was voor een volgende stap. “Ik heb in Utrecht op veel plekken geklust als onderaannemer, zelfs daarboven (Barend wijst lachend uit het raam van café de voortuin naar appartementen boven het café de Beurs op Neude), daar heb ik de vloeren en keukens erin gezet, maar telkens was dit voor anderen. Nu wil ik mijn plannen en visies bouwen voor mijn eigen toekomst.” Zijn droomhuis was helder, een benedenwoning voor zijn hond Lotje met ook graag een kleine tuin. Graag in Maarssen Nieuwgein of de Bilt. “Lekker dicht bij de natuur voor de hond, maar de drukte van de stad wil niet helemaal kwijt”

De zoektocht begon, maar in het achterhoofd was hij pessimistische. “Vrienden van mij probeerden het toen al een tijdje maar waren zelf ook alweer gestopt met zoeken omdat ze telkens met minimaal 20 procent overboden werden” aldus Barend. In negen maanden heeft hij 6 bezichtigingen gedaan, liever had hij er meer gedaan maar binnen minuten zaten de aanmeldingen vol, “dan zag ik iets leuks voorbijkomen en dan belde ik altijd zo snel mogelijk naar mijn aankoop makelaar om een plekje te reserveren, ook al nam hij echt gelijk op meestal zaten die aanmeldingen al vol”

in totaal heeft barend 3 serieuze biedingen gedaan, maar is hij telkens overboden door andere partijen. “Soms was het zelfs zo erg dat de vraagprijs voor een huis 315.000 euro was maar dat ie dan uiteindelijk verkocht werd voor bijna 390.000 euro. Gewoon 20 procent boven de vraagprijs” aldus Barend. Al snel had barend een aankoop makelaar en hypotheek adviseur ingehuurd om te helpen en te kijken hoe hij wel op kon vallen tussen de “groott bieders”. De aankoopmakkelaar bleef herhalen dat zijn kans zou komen. Soms bood Barend mee, puur om te kijken voor hoeveel het huis uiteindelijk verkocht zou worden. “Dan zag je de strategieën en hoe ver mensen bereid waren over te bieden. Enorm frustrerend om te zien, je zit meer naar een veiling te kijken.” Dit kon hij doen door zijn bied verzekering. “Een bizar systeem, je betaalt een keer veel geld zodat een algoritme kan bepalen aan de hand je loonstrook enzo tot hoe hoog je mag bieden op bepaalde huizen om verzekerd te zijn tegen de bied boetes.” Bij he bieden op een woning is namelijk een regel dat als je bied op een huis, je ook echt moet kunnen betalen. Kan je dit niet en je krijgt hem aangeboden moet de bieder 10% van zijn bod betalen aan de verkoper. “Een eerlijk systeem dat geef ik toe, maar is gewoon raar dat zij met een algoritme zo veel geld pakken”